De ervaringen die vakantiegangers met mij delen, blijven toch het leukst. Ik vind het heerlijk om de verhalen te horen, dit gebied even door andermans ogen te zien, te weten te komen hoe anderen het hebben ervaren. Daarnaast kan ik er zelf altijd van leren om zaken in de toekomst te verbeteren of word ik juist geïnspireerd voor het organiseren van nieuwe activiteiten. Omdat ik zelf blij word van enthousiaste verhalen, deel ik deze ervaringen graag met jullie! Deze keer laat ik Frank Terpstra aan het woord die al meerdere malen de regio Campania heeft bezocht.
Pompeii & Amalfikust
In 2006 bezocht ik Campania voor het eerst. Aangezien ik reizen naar Italië in de zomer tot nu toe altijd met eigen auto vanuit Nederland heb gedaan, is de beleving “hoe zuidelijker”, “hoe Italiaanser” extra intens. Je landt immers niet vanuit het anonieme luchtruim op de plaats van bestemming, maar ziet het landschap van noord naar zuid veranderen. Voor het grootste deel reis ik op de bonnefooi.
In 2006 reed ik vanuit Noord-Italië naar een camping nabij de Romeinse opgravingen van Pompeii. Na vele honderden kilometers over de Italiaanse A1, de Autostrada del Sole, rijd je vlak langs de buitenwijken van Napels. Je ervaart voor het eerst iets van de drukte en levendigheid van een grote Zuid-Italiaanse stad. Vanaf de camping nabij Pompeï bezocht ik ook het centrum van Napels. Hiervoor was de trein het geschikte vervoermiddel.
Na Pompeii stond de Amalfikust op het reisschema. Daar zijn veel (dure) hotels en helaas weinig campings. Toch de gok gewaagd om er naartoe te rijden en een kampeerplekje te vinden. Geheel bij toeval stuitte ik onderweg op borden welke leidden naar camping “Beata Solitudo” in San Lazzaro, een frazione van Agerola. Deze camping bleek vrijwel de enige camping direct nabij de Amalfikust te zijn. San Lazzaro ligt op 650 meter hoogte en is een rustig dorpje in de bergen.
Zomervakantie 2017
De schoonheid van de Amalfikust bleef mij bij. De dorpen aan de kust zijn chique en levendig en hebben fraaie strandjes. Het bergachtige binnenland, zoals rond Agerola, is daarentegen rustig met mooie natuur. Een mooi contrast. Reden om in 2017 na een aantal zomervakanties naar onder meer Calabria en Sicilia de Amalfikust weer eens te bezoeken.
Deze keer vooraf een kampeerplekje bij “Beata Solitudo” gereserveerd. Geen slecht idee in het hoogseizoen, want het is een kleine camping. In het monumentale poortgebouw bevinden zich een hostel annex B&B. De camping heeft geen voorzieningen als horeca of een winkel. Een gemis is dat geenszins. Het gave is namelijk, dat je vanaf de camping door het oude poortgebouw zo het dorpsplein van San Lazzaro oploopt. Daar bevinden zich enkele barretjes, winkeltjes en restaurants. Ideaal voor wie aan glamping doet!
Italiaans ontbijt
Het favoriete Italiaanse ontbijt bestaat uit een cappuccino en een cornetto. Bij één van de barretjes is dat zo geregeld en je ervaart het echte Italiaanse dorpsleven. Zoals vrijwel overal in Italië, zijn er ‘s zomers veel festiviteiten. Op een avond was er tot mijn verrassing op het plein van het Parco della Colonia Montana een fraai concert met Fellini-muziek onder leiding van Nicola Piovani
Op vakantie met de auto
Ik zou de regio zeker aanraden. De meeste Nederlanders gaan met het vliegtuig en huren eventueel ter plekke een auto. Indien je met eigen auto gaat, moet de reis er naartoe ook onderdeel van de vakantie zijn, want bijna 2000 km is best ver. Al is dat met de juiste Italiaanse auto geen straf!
Spreid de reis bijvoorbeeld over drie dagen en rijd op de tweede dag een mooie bergpas over de Alpen. Aan de Amalfikust geniet je van de combinatie van strand, culturele bezienswaardigheden en mooie natuur.
Aanraders
San Lazzaro heeft restaurants van verschillende ‘niveaus’. Ik koos vrijwel iedere avond voor het ongecompliceerde Ristorante e Pizzeria da Gigino. Deze zaak wordt gerund door drie generaties. Heerlijk eten dat wordt bereid door opa en oma en de bediening door zoon en kleinzoon.
San Lazzaro is daarnaast een perfecte uitvalsbasis voor diverse wandeltochten langs de Amalfikust. Deze wandeltochten laten je de Amalfikust op zijn intenst beleven. De bekendste is de Sentiero degli Dei, het Pad van de Goden. Vanaf dit pad heb je prachtige uitzichten over de kust, die soms bijna verticaal onder je ligt. Een andere tocht die vanaf de camping kan worden gelopen is die door de Valle delle Ferriere. Deze leidt langs watervallen. Afgelopen zomer was het in de bossen overigens kurkdroog en woedden er voortdurend bosbranden. Vanuit de bergen liep ik langs oude, watergedreven papiermolens naar Atrani. De papiermolens hebben in deze regio een belangrijke rol gespeeld. Een aanrader is het Museo della Carta (papiermuseum) in Amalfi.
Tijdens de wandeltochten doe je er goed aan om voldoende drinkwater mee te nemen. Deze wandelingen eindigden voor mij steeds aan één van de strandjes van Positano, Amalfi of Atrani. Na daar een paar uur te hebben uitgerust bracht de bus mij aan het eind van de dag weer naar het 650 meter hoog gelegen San Lazzaro. De bushalte ligt direct voor de camping.
Ravello mag je ook zeker niet missen als je de Amalfikust bezoekt. Geniet van deze chique plaats met de betoverende Villa Rufolo met fraaie tuinen en ongekend uitzicht over de kust.
