Een wandeling door de nauwe straatjes van de volksbuurten van Napels is ideaal wanneer je graag de authentieke en pure Napolitaanse sfeer wilt proeven en ervaren. Wanneer je hier geen genoeg van kunt krijgen en je nóg meer ondergedompeld wilt worden in de Napolitaanse cultuur, kun je terecht bij Napulitanata. Tijdens een avond gevuld met traditionele muziek en zang, word je meegevoerd op een reis door de geschiedenis van Napolitaanse muziekklassiekers.
Napolitaanse muzikale erfgoed
Napulitanata is een concertzaal die volledig is gewijd aan het Napolitaanse muzikale erfgoed en volksmuziek uit de regio Campania. Dit interessante project werd in het leven geroepen door Mimmo Matania en Pasquale Cirillo, beide muzikanten. Zij hadden de wens om een ruimte te creëren waarbij onder andere toeristen gemakkelijker in aanraking konden komen met de Napolitaanse cultuur, de muziek in het bijzonder.
Mimmo & Pasquale
Mimmo en Pasquale leerden elkaar kennen toen zij beiden deel uitmaakten van een muzikaal gezelschap dat een optreden gaf op de luchthaven van Napels. Dit optreden was bedoeld om toeristen welkom te heten in de stad, vergezeld door de klanken van traditionele Napolitaanse muziek. Onder de indruk van de positieve reacties van reizigers op dit initiatief, werd de basis gelegd voor dit bijzondere project. Van dagdromen tot het voeren van diepgaande gesprekken, kreeg hun wens beetje bij beetje steeds serieuzere vormen.
Van opslagplaats tot concertzaal
Dankzij de vele muzikale relaties van beide heren, wisten zij al snel een groep samen te stellen van professionele muzikanten en artiesten en werd in oktober 2015 Napulitanata geboren. De vereniging Napulitanata bestaat dan uit een groep jongen mensen onder de vijfendertig jaar, waarvan een ieder op zijn eigen manier bij wil dragen om de Napolitaanse cultuur onder de aandacht te brengen. Musici, vakmensen maar ook enthousiastelingen die met hun vaardigheden bij willen dragen aan de diverse projecten maken deel uit van deze groep.
In deze formatie schrijven zij zich in voor een wedstrijd die wordt gehouden door de gemeente van Napels. Zij dienen hun bedrijfsplan in en weten de wedstrijd uiteindelijk te winnen. Door het winnen van deze bando krijgen ze de sleutels in handen van een ruimte, gevestigd in de winkelgalerij Galleria Principe di Napoli. De kleine ruimte in de buurt van het Archeologisch Museum diende voorheen als opslagplaats voor onder andere autoschroot en moet er nog aardig wat werk verricht worden om hun droom werkelijkheid te laten worden.
De opslagruimte voordat het team aan de slag gaat
De leden van Napulitanata maken niet alleen samen graag muziek, maar steken ook gezamenlijk de handen uit de mouwen om de concertzaal vorm te kunnen geven. Eigenhandig én op eigen kosten wordt de bescheiden ruimte uiteindelijk omgetoverd tot de concertzaal die zij voor ogen hadden. Door de krachten te bundelen, kon Napulitanata op 28 april 2017 uiteindelijk officieel haar deuren openen en werd hun bijzondere droom werkelijkheid.
Authentieke en pure ervaring
Met respect en kennis voor de geschiedenis en de cultuur, proberen zij tijdens hun concerten deze waarde over te brengen op het publiek. Middels Napolitaanse klassiekers en interactieve stukken waarbij ook gedanst wordt, proberen zij op deze manier mensen van over de hele wereld hun verhaal te vertellen en kennis te laten maken met de rijke cultuur van deze bijzondere stad.
In de jaren dat zij actief zijn, hebben zij in hun bescheiden concertzaal al heel wat toeristen van over de hele wereld mogen verwelkomen. Deze mensen verlaten vaak enthousiast en verrijkt weer de zaal, wetende dat zij een authentieke en pure ervaring hebben beleefd.
Hier een kleine indruk om alvast in de stemming te komen:
Het bijwonen van een concert van Napulitanata is dan ook een bijzondere en ware Napolitaanse beleving die moeilijk in woorden valt te omschrijven. De klanken van de traditionele volksmuziek voeren je mee naar een bijzonder stukje Napels dat je echt zelf moet ervaren om het te begrijpen. Wil je tijdens een verblijf in Napels ook een bijzondere avond met Napulitanata beleven? Boek dan nu een plekje voor een van de concerten!
Buiten de concertzaal
De bekendheid van Napulitanata is inmiddels gegroeid en worden hun talenten ook ingezet buiten de concertzaal. Zo kun je op een bruiloft een dansje wagen op de klanken van Napolitaanse muziek, maar worden zij ook ingeschakeld om een tour door de stad net even wat specialer te maken. Niets is voor hen te gek en worden zelfs tijdens een boottocht de muziekinstrumenten tevoorschijn gehaald om hun publiek een onvergetelijke ervaring te bezorgen.
Webshop
Tijdens de lockdown in 2020 kwam ook voor Napulitanata het werk stil te liggen. Zij gingen echter niet bij de pakken neerzitten en werd gedurende die periode de webshop geboren. Met shirtjes, cd’s, sweaters, sieraden, mondkapjes en speciaal samengestelde boxen gevuld met items die volledig in het teken staan van Napels en de Napolitaanse volksliederen, haal je op deze manier een stukje Zuid-Italië in huis.
Meer tips nodig voor jouw trip naar Napels? Zie onderstaande artikelen:
Dat Napels een stad is van de vele heiligen, is over het algemeen bekend. Met 52 beschermheiligen spant Napels dan ook de kroon en is er geen andere Italiaanse stad met deze hoeveelheid aan santi patroni. In de talrijke steegjes van de stad kom je om de haverklap wel een altaartje tegen waar een van deze heiligen wordt geëerd. Hoewel het barst van de Maria altaartjes en beeltenissen van Padre Pio, is er ook nog een andere heilige die misschien eerder de status van een God kan worden toegekend. Ik heb het over niemand minder dan de ongekroonde koning van Napels: Maradona.
Graag laat ik jou dan ook een kijkje nemen in de Maradona-cultuur en de verafgoding van deze voetbalheld waar tot op de dag van vandaag nog steeds sprake van is.
De rol van Maradona
Het is inmiddels bijna 30 jaar geleden dat de kleine Argentijn afscheid nam van de voetbalclub Napolien de Napolitanen met een groot verdriet achterliet. Toch is vrijwel niemand in Napels Maradona vergeten en krijg je zo nu en dan de indruk dat het nog niet zo gek lang geleden was dat hij zich in het tenue van Napoli hees. Zijn beeltenis is veelvuldig terug te vinden in het straatbeeld, kun je nog steeds voetbalshirtjes vinden met zijn naam en rugnummer en hoef je enkel zijn naam maar te laten vallen wanneer je een gesprek met een Napolitaan aan wilt knopen. Het moge duidelijk zijn dat Maradona nog steeds een grote rol speelt in het leven van de gemiddelde Napolitaan.
Dat Maradona belangrijk was voor Napolitanen en mensen uit de directe omgeving, werd mij op jonge leeftijd al duidelijk. In de slaapkamer van mijn ouders prijkte een keramiek beeldje van de voetballer samen met il ciuccio, het symbool van de voetbalclub. Diverse waarschuwingen en boze blikken van mijn vader mochten echter niet baten en lagen Maradona en il ciuccio op een zekere dag in duizend stukjes op de slaapkamervloer.
Lange tijd begreep ik niet wat er zo bijzonder was aan dat kleine mannetje dat, terwijl zijn volle bos haar in de wind wapperde, de bal vele malen hoog wist te houden. Pas toen ik me er oprecht in ging verdiepen, op zoek ging naar verhalen, de steegjes van de Quartieri Spagnoli indook om antwoorden te vinden, zijn naam liet vallen in gesprekken met mensen afkomstig uit de regio, begon ik steeds beter in te zien dat het hier niet enkel om een potje voetbal ging. De band tussen Maradona en Napels is er een die veel dieper gaat dan enkel zijn prestaties op het veld.
Komst van Maradona in Napels
In de zomer van 1984 werd bekend dat Corrado Ferlaino, de president van SSC Napoli, de Argentijnse voetballer Diego Armando Maradona had weten binnen te halen. Dit nieuws werd in Napels met een enorm enthousiasme ontvangen en werd er feest gevierd alsof het kampioenschap reeds gewonnen was. Bij aankomst in Napels werd Maradona dan ook als een held ontvangen en door de inwoners van Napels beschouwd als een ware verlosser. Hij was namelijk de man die de droom van (bijna) elke Napolitaan wel eens waar zou kunnen maken, het voor elkaar zou kunnen krijgen dat Napoli als eerste Zuid-Italiaanse club erin zou slagen het landskampioenschap binnen te slepen. Het was een diepgegronde hoop die bij het Zuid-Italiaanse volk heerste omdat zij op deze manier het rijke noorden eindelijk eens een keer konden verslaan. Dit zou tevens betekenen dat Napoli de eerste Zuid-Italiaanse club zou worden die erin zou slagen een scudetto op zijn naam te schrijven. Alleen al de komst van Maradona bracht dus al veel teweeg, gaf hoop en deed de Napolitanen dromen.
De woorden die hij sprak tijdens de officiële presentatie in het San Paolo stadion op 5 juli 1984, zorgden ervoor dat hij het symbool werd voor hen die weinig hoop hadden voor de toekomst. Diego: ‘Ik wil het symbool worden voor de arme jongens van Napels, want zij zijn zoals ik was in Buenos Aires.’
Met deze woorden, wist hij veel sympathie te winnen en maakte zich mogelijk nog geliefder bij het volk. Hij zorgde ervoor dat de Napolitanen zich met hem konden identificeren omdat hij juist zo controversieel was, vergelijkbaar met straatkinderen. Hij kwam zelf tenslotte ook uit een niet al te beste buurt in Buenos Aires, maar bleef toch trouw aan zijn eigen cultuur.
Grootste voetballer allertijden
Maradona stelde de Napolitanen niet teleur. Hij speelde zeven seizoenen in het shirt van Napoli en wist in die periode tweemaal de landstitel te winnen (seizoen 1986-1987 en 1989- 1990), de Coppa Italia in 1987 en de UEFA Cup in 1989. Al snel werd de voetballer ongekend populair en op handen gedragen door het volk. Dat de voetballer zelfs jaren na vertrek bij de club nog steeds als uniek wordt beschouwd, blijkt wel uit het feit dat de club in het jaar 2000 het besluit nam om het rugnummer 10 nooit meer te gebruiken.
In Napels is er dan ook geen discussie over mogelijk: Maradona was en is de grootste voetballer allertijden. Niet alleen zorgde hij voor overwinningen op het veld, hij is er tevens in geslaagd om Napels op een positieve manier in beeld te brengen. Door zijn komst en successen, zorgde hij ervoor dat niemand meer om de stad heen kon. Nog steeds kun je het, waar ter wereld dan ook, niet over Napels hebben zonder dat de stad met de voetballer in verband wordt gebracht. Deze beide zaken hebben er dan ook aan bijgedragen dat Napolitanen nog trotser konden zijn op hun stad, hun afkomst, hun cultuur, tradities en gebruiken.
Het is dan ook fascinerend om te zien hoe belangrijk Maradona voor Napolitanen nog steeds is. Niet alleen voor mensen die hem met eigen ogen hebben zien spelen en de overwinningen in de straten van de stad hebben gevierd, ook de jongere generatie heeft meegekregen wat de Argentijnse voetballer voor hun stad heeft betekend. Als een erfenis worden de verhalen van generatie op generatie overgedragen opdat men niet de naam vergeet van de man die Napels hoop wist te geven.
In gesprek met locals
Wanneer je de kans hebt, ga dan met een local het gesprek aan over Maradona. Zelf bezocht ik verschillende plekken in de stad, met als doel het over deze beroemde voetballer te hebben. Hoewel er meerdere plekken zijn waar je de Maradona-gekte kunt aanschouwen, vond ik vooral in de straten van de Quartieri Spagnoli de verhalen en antwoorden waar ik naar op zoek was. Zodra je hier zijn naam laat vallen, wordt alles stilgezet, aan de kant gezet en doet tijd er even niet meer toe. Men pakt er een stoel bij, steekt een sigaret op en het ene verhaal volgt het andere op. Het is namelijk nooit een verkeerde tijd om het over deze legendarische voetballer te hebben en maar al te graag wil men uitleggen waarom hij zo belangrijk is voor deze Zuid- Italiaanse stad.
In gesprek met locals in de Quartieri Spagnoli
Opvallend is dat de meeste verhalen niet eens zozeer gaan over zijn voetbalprestaties, al spelen deze uiteraard een rol in de Maradona-cultuur. De verschillende antwoorden van locals op de vraag waarom deze man nog steeds zo belangrijk is voor de stad, verwijzen voornamelijk naar de speler als persoon. Het feit dat hij eigenwijs was, overal tegenin ging, zich kon identificeren met de mensen uit de volksbuurten, spelen een belangrijke rol.
Local Fabio weet het mooi te verwoorden. Fabio: ‘Maradona is voor Napolitanen groter dan Maradona zelf. Napels heeft van deze man een mythe gemaakt en hem boven alles en iedereen gesteld. Mensen hebben het nodig om in iets te geloven, hun hoop toe te vertrouwen aan een hogere entiteit, iets dat buiten de menselijke controle ligt. Zo worden religies geboren. De band tussen Napels en Maradona, zou dan ook beschouwd kunnen worden als een soort religie.’
Dat Maradona fouten heeft gemaakt, wordt absoluut niet ontkend en komt dan ook enkele malen in de gesprekken naar voren. Echter om aan te tonen hoe menselijk hij was. Alessandro, een andere buurtbewoner, zegt hierover: ‘De druk was groot, de verwachtingen hoog, alle ogen waren op hem gericht en werden er van hem enkel topprestaties verwacht. Logisch dat iemand, afkomstig uit een arme wijk, niet goed om kon gaan met deze druk. Tegenwoordig zijn voetballers veel beter voorbereid op de sterrenstatus die ze kunnen verkrijgen. Maradona wist niet wat hem stond te wachten.’
God
Het moge duidelijk zijn dat Napels en Maradona nauw met elkaar zijn verbonden en dat deze liefdesrelatie nog lang niet over is. Napolitanen hebben de voetballer in hun hart gesloten om de persoon die hij is: puur, rebels en eerlijk. Dat hij daarnaast heeft bijgedragen aan de successen van de voetbalclub, maken deze man de God van Napels. Het één kun je niet los zien van het ander. Napels is Maradona en zonder Maradona zou Napels niet zijn wat het vandaag de dag is.
Eerbetoon
Al wandelend door de straten van Napels, ontbreekt het niet aan kleine altaartjes, foto’s van overledenen, beelden van verschillende heiligen én uiteraard Maradona. Het is niet overdreven om te stellen dat Maradona in Napels wordt aanbeden, wordt beschouwd als een heilige of zelfs als een god. Hij wist de Zuid-Italiaanse stad te bevrijden van het rijke noorden dat hen al te lang had onderdrukt. Hij gaf de mensen weer hoop, liet ze intens genieten met zijn spel en de overwinningen die hij binnen wist te slepen. Iemand die zo ontzettend veel heeft kunnen betekenen voor een volk, zo veel vreugde heeft weten te brengen, verdient het om op elke mogelijke manier geëerd te worden. Althans, dat vinden de Napolitanen en dat is duidelijk te merken. Naast souvenirwinkels die volhangen met producten met zijn beeltenis, zijn er nog een tal van andere plekken in Napels die je als Maradona-liefhebber gezien wilt hebben.
Overlijden
Op 25 november 2020 overleed Diego Maradona op zestigjarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval. Dit trieste nieuws kwam in Napels hard aan en waren de straten al snel gevuld met rouwende Napolitanen. Dat Napels en omgeving op dat moment een rode zone was in verband met de pandemie en je enkel buiten mocht zijn met een geldige reden, hield de mensen niet tegen om onder andere in de Quartieri Spagnoli samen te komen om stil te staan bij het verlies van hun held, hun verlosser.
Bij de muurschildering van Maradona in de Quartieri Spagnoli komen rouwende mensen samen om stil te staan bij de dood van hun held. Photo credit Miniera
Reisgids Napels
Ben je op zoek naar meer tips voor jouw stedentrip Napels? In de digitale reisgids Napels, Salerno & de Amalfikust heb ik de mooiste tips en adressen verzameld om jouw bezoek aan deze stad compleet te maken. Daarnaast heb ik verschillende routes door de stad uitgestippeld zodat je niks hoeft te missen!
Meer tips nodig voor jouw trip naar Napels? Zie onderstaande artikelen!
Napels kent een aantal belangrijke personages die onlosmakelijk zijn verbonden met de stad. Vaak hebben deze personen een grote invloed gehad en spelen ze nog steeds een belangrijke rol in het dagelijks leven.
Door de hele stad zijn er dan ook afbeeldingen van deze personen terug te vinden, in verschillende soorten en maten. Bekende en minder bekende gezichten vullen het straatbeeld en de vele souvenirwinkeltjes die de stad rijk is. Waar sommige persoonlijkheden geen introductie nodig hebben, kunnen andere gezichten wellicht wat minder bekend voorkomen. Wanneer je nieuwsgierig bent naar de verhalen achter deze gezichten, heb ik voor jou de belangrijkste en meest voorkomende personages van Napels in beeld gebracht.
#1 Totò
De afbeelding van de man met het karakteristieke gezicht, zul je vele malen tegenkomen tijdens een bezoek aan Napels. Je vindt deze niet alleen terug in de vele souvenirwinkels maar ook in diverse Street Art werken, monumenten en zelfs lichtversieringen. Antonio de Curtis, beter bekend als Totò wordt ook wel de Prins van de lach genoemd, al had hij met gemak de titel ‘Koning van de lach’ toebedeeld kunnen krijgen.
Geboren in de Sanità
De komiek groeide op in de wijk Sanità, waar tot op de dag van vandaag nog steeds zijn geboortehuis staat. Helaas is het niet mogelijk het huis te betreden. Wel kun je vanaf de buitenkant het balkon aanschouwen en vanaf de binnenplaats een glimp opvangen van de keuken waar zijn moeder de pasta voor hem bereidde.
Het balkon
De keuken
De trap naar de voordeur
Opgroeien in de een wijk als de Rione Sanità, was niet altijd even makkelijk. Toch heeft de acteur juist hier bijzonder veel inspiratie uit weten te putten en wist hij met zijn bijzondere gevoel voor humor, het hart van velen te raken. Het leed, verdriet en de moeilijkheden waar hij zelf mee te maken had, wist hij namelijk te verwerken in zijn grappen, rake opmerkingen en gedichten. Juist omdat dit voor velen zo herkenbaar was, werd hij ongekend populair en geliefd. Met regelmaat keerde hij terug naar ‘zijn’ wijk. Niet enkel om scenes op te nemen voor een film, maar ook om duidelijk te maken dat hij nooit vergat waar hij vandaan kwam. Overdag werd hij vaak omringd door een grote hoeveelheid mensen, dus gaf hij er de voorkeur aan om in de avonduren rond te dwalen door de steegjes van de wijk. Tijdens deze nachtelijke wandelingen vond hij het leuk om bij verschillende huizen wat geld achter te laten, vastgeklemd tussen de luiken van een basso. Wanneer de bewoners in de ochtenduren het geld vonden, wisten zij direct dat Totò weer eens was langs geweest. Rione Sanità ademt dan ook Totò en kom je om de paar stappen zijn beeltenis, naam of regels uit gedichten tegen.
Vico Totò
Maar ook op andere plekken in de stad is zijn gezicht, met de kenmerkende gelaatstrekken, vereeuwigd. In de Quartieri Spagnoli is er bijvoorbeeld een steeg omgedoopt tot de Vico Totò. Deze straat is gevuld met tientallen afbeeldingen uit verschillende legendarische films waar de acteur in heeft geschitterd. Het is een mooi eerbetoon aan een belangrijk personage en draagt er op deze manier aan bij dat ook de jongere generaties Totò niet zullen vergeten.
Photo credit Michelle Bogers
Napolitaanse cultuur
Dat mensen zich ook tegenwoordig kunnen vereenzelvigen met zijn humor en uitspraken, blijkt uit het feit dat Napolitanen zijn uitspraken nog steeds gebruiken in alledaagse gesprekken. Ook dit zorgt ervoor dat de acteur onsterfelijk is en onderdeel vormt van de Napolitaanse cultuur. Zijn krachtige uitspraken laten je lachen, maar hebben een enorme diepgang en bevatten vaak een kern van waarheid.
De volgende fantastische uitspraak van Totò, wil ik jullie dan ook niet onthouden.
“ Quando hai a che fare con una persona che si crede superiore agli altri e ne è fermamente convinta, ridici sopra e assecondala perché non è bello rovinare i sogni di un idiota.”
Totò
Vertaling:Wanneer je te maken hebt met een persoon die zichzelf beter vindt dan anderen en daar vast van overtuigd is, lach erom en ga ermee akkoord, want het is niet leuk om de dromen van een idioot kapot te maken.
De acteur overleed op 15 april 1967, kreeg drie begrafenissen en de stad was maandenlang in rouw. Tot op de dag van vandaag is niemand in Napels deze man vergeten. Totò zit in het hart van elke Napolitaan en men zorgt er voor dat ook bij jongere generaties iconen zoals Totò niet in de vergetelheid zullen raken. Zo wordt er dagelijks op de lokale televisie wel één van zijn films uitgezonden waar menig Napolitaan, zelfs na deze honderden keren gezien te hebben, nog steeds uitbundig om zijn grappen kan lachen.
#2 Massimo Troisi
De Italiaanse acteur Massimo Troisi werd geboren in San Giorgio a Cremano, onderdeel van de stad Napels. Massimo was een artiest in hart en nieren die, naast acteren, ook actief was als scenarioschrijver en regisseur. Met zijn kenmerkende stem, pure manier van acteren en gevatte humor, was hij enorm geliefd bij het publiek.
Ricomincio da tre
Al op jonge leeftijd kwam ook ik aanraking met zijn films en was ik gefascineerd door deze man die sprak in het dialect dat ik kende, op een zangerige toon waarmee hij met gemak zijn personages tot leven wist te brengen en met de kinderlijke onschuld die hij bezat. Vele malen keek ik de film Non ci resta che piangere, waarin hij, samen met Roberto Benigni, in een andere eeuw terecht kwam en de gekste dingen meemaakte. Ook andere films zoals Ricomincio da tre, Scusate il ritardo en No grazie, il caffè mi rende nervoso zijn absolute klassiekers waarvan bepaalde uitspraken onvergetelijk zijn en nog steeds een glimlach op onder andere mijn gezicht weten te toveren. Zo deel ik graag de volgende dialoog uit de film Ricomincio da tre, die bijna iedere Napolitaan wel kent.
Gaetano: Chello ch’è stato è stato… Basta, ricomincio da tre! – Dat wat is geweest, is geweest. Klaar, ik begin bij drie! Lello: Da zero… – Bij nul… Gaetano: Eh? Lello: Da zero: ricominci da zero. – Bij nul: Je begint bij nul Gaetano: Nossignore, ricomincio da… cioè… Tre cose me so’ riuscite dint’a vita, pecché aggi’a perdere pure chelle? Aggi’a ricomincià da zero? Da tre! – Nee meneer, ik begin bij…ik bedoel…drie dingen zijn mij gelukt in het leven, waarom moet ik die ook nog eens verliezen? Waarom moet ik bij nul beginnen? Bij drie!
Dialoog tussen Gaetano (Massimo Troisi) en Lello
Il Postino
Il Postino, zijn laatste film waarvan hij tevens scenarioschrijver was, wilde hij zo graag maken, dat hij hiervoor een levensreddende hartoperatie tot het laatst uit heeft willen stellen. Massimo werd geboren met een hartafwijking en tijdens de opnames van deze film, verslechterde zijn toestand waardoor enkel een harttransplantatie zijn leven kon redden. Hij nam de beslissing eerst de film af te maken en daarna pas aandacht te schenken aan zijn gezondheid. Tijdens de opnames van deze film kon hij slechts een uur per dag werken. Voor de scènes op de fiets werd een stand-in gebruikt omdat dit fysiek te zwaar voor hem was.
De film wist hij af te maken en is een waar meesterwerk
geworden. Nog geen 12 uur na de laatste opnames van de film, overleed Massimo
Troisi in zijn slaap aan de gevolgen van een hartstilstand.
Eerbetonen
Dat de artiest nog steeds niet vergeten is, blijkt wel uit de vele eerbetonen die zowel in Napels als in de directe omgeving zijn terug te vinden. Door de stad zelf zijn er diverse afbeeldingen en Street Art werken te vinden om de acteur te herinneren. De trap waar Massimo in de film Scusate il ritardo in de stromende regen met zijn tegenspeler een scène op heeft gespeeld, is omgedoopt tot de Scale Massimo Troisi.
Ook op het eiland Procida, waar Il Postino gedeeltelijk is opgenomen, zijn overal eerbetonen terug te vinden die verwijzen naar deze geliefde acteur. Daarnaast zijn er ook in zijn geboorteplaats meerdere werken aan hem opgedragen. Zo tref je op de muren van het Circumvesuviana-station van San Giorgio a Cremano, prachtige werken die herinneren aan de grote artiest die Troisi was.
#3 Pino Daniele
Het beeld van de man met een gitaar zal verschillende malen aan je voorbij komen wanneer je door Napels wandelt. Je vindt dit personage terug op de San Gregorio Armeno tussen andere handgemaakte figuurtjes voor in de kerststal, maar ook op verschillende muren in de stad is zijn beeltenis achtergelaten. We hebben het over de Napolitaanse zanger Pino Daniele die met zijn bijzondere stemgeluid, prachtige melodieën en poëtische woorden het hart van veel Napolitanen heeft gestolen.
Carrière
De zanger werd in 1955 geboren in de Napolitaanse wijk Porto, in een gezin waar ze het niet erg breed hadden. Om die reden verhuisde hij uiteindelijk naar Piazza Santa Maria La Nova, waar hij bij zijn tantes een iets fatsoenlijker leven kon leiden. De verbeterde situatie stelde hem in de gelegenheid om naar school te gaan en zijn passie voor muziek te ontdekken en verder te ontwikkelen. Op latere leeftijd leerde hij zichzelf gitaar spelen om vervolgens de muziekwereld in te rollen. Hij was onderdeel van diverse bands en was op albums van verschillende artiesten terug te horen. Waar hij in eerste instantie voornamelijk de rol van gitarist aannam, maakte hij in de tweede helft van de jaren 70 een muzikale groei door waardoor de artiest ‘Pino Daniele’ meer en meer op de voorgrond begon te treden. Deze groei werd in 1977 bekroond met het debuutalbum Terra Mia, waarna er nog vele zouden volgen.
Tarumbò
Hij was een van de meest innovatieve muzikanten in de Italiaanse muziekscene aan het begin van de jaren 70 en 80. Gedurende zijn 40-jarige carrière heeft hij samengewerkt met een groot aantal artiesten en op diverse belangrijke podia gespeeld. Zijn passie voor verschillende muziekstijlen was aanleiding voor een totaal nieuwe stijl die hij zelf bestempelde als Tarumbò. Met deze naam verwees hij naar de mix van de traditionele dans Tarantella en de klanken van blues, die in zijn muziek terug te horen is.
De diepgaande band die Pino met Napels had, is dan ook in veel van zijn muziek duidelijk terug te horen. Zowel de klanken als de teksten zijn een verwijzing naar de Napolitaanse traditie. Een traditie die hij gedurende zijn gehele carrière nooit zou vergeten.
Vriendschap
Tussen Pino Daniele en de eerder genoemde Massimo Troisi bestond er een diepgaande vriendschap en hebben ze verschillende malen samengewerkt. Zo componeerde de zanger de muziek van een aantal films en schreef hij het ontroerende ‘Quando’ als titelsong voor Troisi’s film Pensavo fosse amore… invece era un calesse. Het is dus goed mogelijk dat je deze twee grootheden samen afgebeeld ziet staan tijdens een wandeling door de stad.
Overlijden
De zanger overleed plotseling op 4 januari 2015 aan de gevolgen van een hartaanval. In Napels sloeg dit nieuws in als een bom en was de stad in diepe rouw gedompeld. Voor de inwoners voelde het alsof ze een vriend hadden verloren en werd er steun bij elkaar gezocht. Op het beroemde Piazza del Plebiscito vond er op 6 januari een emotioneel eerbetoon plaats waarbij ruim 100.000 Napolitanen uit volle borst nummers van Daniele meezongen.
Naast de verschillende Street Art werken door de hele stad, werd ook zijn oude straat omgedoopt tot de Via Pino Daniele. Daarnaast prijkt er aan de muur van het gebouw een ijzeren versie van de geliefde elektrische gitaar, die door hem vaak werd bespeeld.
Photo credit Iris de Brouwer
#4 San Gennaro
In totaal heeft Napels 52 beschermheiligen maar je kunt wel stellen dat San Gennaro de belangrijkste is. Het is daarom niet vreemd dat veel mannen in de Zuid-Italiaanse regio naar deze heilige zijn vernoemd.
Onthoofding
Hoewel er onduidelijk bestaat over de exacte geboorteplaats van Gennaro, is wel bekend dat hij de bisschop van Benevento was en op 19 september 305 werd onthoofd in Pozzuoli. Direct na de onthoofding wist een vrouw wat van zijn bloed in twee ampullen op te vangen. Deze ampullen zouden later een belangrijk onderdeel vormen bij een jaarlijks terugkerend ritueel. Het lichaam van San Gennaro is na zijn dood meerdere malen verplaatst. Pas in de 5de eeuw werd zijn lichaam overbracht naar de catacomben van Capodimonte in Napels, maar werd hierna nog een aantal keer verplaatst. In 1497 kreeg hij uiteindelijk een definitieve rustplaats in de kathedraal van Napels.
De catacomben van San Gennaro
Het wonder van San Gennaro
Naast de relieken die terug te vinden zijn in de Cappella del Succorpo, werd er later nog een andere kapel in de Dom aan de heilige opdragen. De indrukwekkende Cappella del Tesoro di San Gennaro werd in het jaar 1646 ingewijd en bevinden zich hier, veilig opgeborgen in een kluis achter het altaar, de twee ampullen met het bloed. Drie keer per jaar worden deze ampullen uit de kluis gehaald en moet het bloed, tijdens een speciale ceremonie, vloeibaar worden. Het vloeibaar worden van het bloed zou de stad moeten beschermen tegen rampspoed. Gebeurt dit niet, dan kan dit rampzalige gevolgen hebben voor Napels en omgeving. Een voorbeeld is in het jaar 1980, toen het bloed in de ampullen niet vloeibaar werd. Enkele maanden later werd de regio getroffen door een verwoestende aardbeving waarbij bijna 3000 mensen om het leven kwamen.
Cappella del Succorpo
Het wonder van San Gennaro moet plaatsvinden op 19 september, 16 december en de zaterdag vóór de eerste zondag in mei. Het ritueel wordt door veel gelovige Napolitanen bijgewoond en met grote spanning gevolgd.
Eerbetonen aan de heilige Gennaro
Hoewel men niet weet hoe San Gennaro er exact heeft uitgezien, kun je de beschermheilige van Napels in verschillende vormen afgebeeld zien door de hele stad. De bekendste is wellicht de enorme Street Art afbeelding van de artiest Jorit Agoch. Maar ook in andere steegjes van het historisch centrum kun je tegen werk aanlopen dat is opgedragen aan deze heilige. Daarnaast is een bezoek aan de catacomben van San Gennaro, waar zijn lichaam geruime tijd werd bewaard, zeer indrukwekkend en de moeite waard om te bezoeken.
#5 Pulcinella
Wanneer je door de straten van de stad loopt, zul je geregeld geconfronteerd worden met een in het wit gekleed personage dat een zwart halfmasker draagt. Dit kan zijn in de vorm van een beeldje of zelfs in levende lijven.
Pulcinella op de boulevard in Napels
Pulcinella op de Via San Gregorio Armeno
Commedia dell’arte
Dit opvallende figuur draagt de naam Pulcinella en is een personage uit de Italiaanse commedia dell’arte. Bij deze theatervorm werden serieuze en komische elementen gecombineerd en werd in 17de eeuw door Silvio Fiorillo dit karakter geïntroduceerd.
Fiorillo werd geïnspireerd door een schilderij waarin de boer Puccio d’Aniello werd afgebeeld. Deze boer had een opvallend lange neus en een donkergekleurd gezicht door de zon. Anderen zeggen weer dat de naam verwijst naar het woord ‘kuikentje’, iets wat ook terugkomt in de stem van Pulcinella; een hoog en kwakend geluid.
Belichaming van de Napolitanen
Wat de exacte oorsprong van Pulcinella dan ook mag zijn, het
is duidelijk dat het voor Napels een belangrijk figuur is. Pulcinella belichaamt
namelijk de Napolitanen: het is een personage dat zich bewust is van de
problemen waarin hij verkeert, maar er altijd met een glimlach uit weet te
komen.
Daarnaast zit het karakter vol met tegenstelling. Zo staat het voor man-vrouw, dom-slim, stad-platteland, demoon-heilige, wijs-dwaas: het dualisme waar de heidens-christelijke Napolitaanse cultuur uit bestaat.
Pulcinella in het straatbeeld
Ook kom je op verschillende plekken in de stad Street Art werken tegen waar het personage van Pulcinella in te herkennen is.
In het historisch centrum vind je, in één van de steegjes, een beeld van Pulcinella’s hoofd. Opvallend is dat zijn neus veel lichter is dan de rest van zijn gezicht. Dagelijks poseren honderden toeristen voor een foto met dit symbool van Napels. Dit fotomoment wordt vervolgens afgesloten door even over de neus van het beeld te wrijven, een handeling waarvan wordt gezegd dat het geluk brengt. Of het waar is of niet, even over Pulcinella’s neus wrijven kan natuurlijk geen kwaad!
#6 Maradona
Uiteraard kan deze Argentijnse stervoetballer niet ontbreken wanneer het over Napels gaat. Diego Armando Maradona kwam in 1984 naar Napels en werd door de inwoners als een god onthaald, zonder ook maar een seconde voor de club gespeeld te hebben. Al hun hoop was op deze jonge en talentvolle voetballer gevestigd. Met een speler als Maradona bestond er namelijk een kans om eindelijk het rijke noorden te kunnen verslaan, iets waar een club uit het zuiden van Italië nooit eerder in was geslaagd.
Trots
Niet alleen maakte Maradona alle verwachtingen waar, hij zorgde er tevens voor dat Napels wereldwijd op de kaart werd gezet. Inwoners konden met recht weer trots zijn op hun mooie stad en maakte hij ruimte om te dromen over een betere toekomst.
Maradona heeft Napels meer gegeven dan enkel de overwinningen. Dat blijkt wel wanneer je door de straten van de stad wandelt en om de paar meter tegen een afbeelding van de Argentijn aanloopt. De band die Napolitanen met de voetballer hebben, is bijzonder en gaat erg diep. Wanneer je het met inwoners over de voetballer hebt, lijkt het alsof ze het over een goede vriend hebben bij wie ze regelmatig op de koffie komen. Ze beschouwen Diego Maradona dan ook als één van hen en zouden nooit een kwaad woord over hem kunnen spreken.
In de digitale reisgids Jouw Local in Napels ga ik dieper in op deze bijzondere band. Ik ben in gesprek gegaan met verschillende inwoners om een beter beeld te kunnen schetsen over de verafgoding van deze voetballer en waarom hij tot op de dag van vandaag nog steeds zo belangrijk is.
#7 Sophia Loren
Deze wereldberoemde filmster is de enige vrouw in het lijstje en is daarnaast niet eens in Napels geboren. Toch is Sophia Loren onlosmakelijk met Napels verbonden. In 1934 werd zij in Rome geboren, maar met Napolitaanse roots. Ze groeide op bij haar familie in Pozzuoli en woonde ook enige tijd in Napels.
Pozzuoli werd tijdens de Tweede Wereldoorlog meerdere malen gebombardeerd. Tijdens één van deze bombardementen, raakte Sophia door een granaatscherf gewond aan haar kin. De familie nam hierop het besluit om naar Napels te verhuizen om daar het einde van de oorlog af te wachten. Deze beide steden, met hun gebruiken en onmiskenbare cultuur, zijn dan ook altijd onderdeel blijven vormen van Sophia’s leven en lange carrière.
Photo credit Dexter van der Swaluw
Carrière
Op 15-jarige leeftijd won zij een schoonheidswedstrijd en keerde met het prijzengeld terug naar Rome om een carrière op te bouwen. Ze nam deel aan verschillende Miss verkiezingen, was model voor fotoromanzi (fotostripverhalen), was te horen op de radio en wist door haar prachtige voorkomen diverse, kleine, rollen in films te bemachtigen. Hoewel ze al in verschillende films had gespeeld, kreeg ze in 1953 haar eerste grote rol als Cleopatra in de film Due notti con Cleopatra. Vanaf toen ging het hard en schitterde ze in steeds meer rollen. In veel van deze films acteerde zij in het Napolitaanse dialect en speelde zij onder andere samen met een eerder genoemde persoonlijkheid in dit rijtje: Totò. Naast de vele rollen in komedies, liet zij in andere films zien dat ze ook prima in staat was om dramatische rollen vorm te geven.
In 1956 begon haar Engelstalige carrière en acteerde zij in een groot aantal Amerikaanse films, aan de zijde van grote namen in de filmwereld.
Onderscheidingen
Voor haar interpretatie van Cesira in de oorlogsfilm La ciociara, werd zij onderscheiden met onder andere een Oscar, een Gouden Palm en een BAFTA. Ook later in haar carrière werd zij voor haar acteerwerk verschillende malen genomineerd en beloond met diverse prijzen.
Napolitaanse
Je kunt stellen dat Sophia Loren het symbool is van een Italië dat na een trieste periode van oorlog, weer langzaam op begon te krabbelen. La Loren wordt vooral enorm gewaardeerd omdat zij, ondanks al deze grote successen, ‘normaal’ is gebleven. Met ‘normaal’ doelt men op het gegeven dat zij altijd veel waarde heeft gehecht aan de familiebanden, iets wat kenmerkend is voor de Zuid-Italiaanse cultuur. Zoals eerder aangegeven, is ze haar Zuid-Italiaanse achtergrond nooit vergeten en heeft ze dit ook meerdere malen uitgesproken. In een interview voor de Amerikaanse televisie, zei ze vol trots: Ik ben geen Italiaanse. Ik ben Napolitaanse, dat is iets anders.
Het is dan ook geheel logisch dat Sophia in Napels nog steeds enorm geliefd is en wordt beschouwd als een authentiek stukje erfgoed voor de stad. Zij werd daarom in 2016 benoemd tot ereburger van de stad Napels. Ook in het straatbeeld is haar prachtige verschijning in verschillende vormen terug te zien. In winkeltjes vind je haar afbeelding terug op de vele souvenirs, zijn er verschillende street art werken aan de actrice opgedragen en hebben verschillende pizzeria’s hun zaak naar haar vernoemd.
#8 Eduardo de Filippo
Acteur, regisseur, theaterschrijver en dichter Eduardo de Filippo mag zeker niet ontbreken in dit rijtje. De Filippo wordt beschouwd als één van de belangrijkste Italiaanse artiesten en heeft dan ook talrijke theaterstukken op zijn naam staan.
Theaterdebuut
Hij werd in 1900 geboren in de Napolitaanse wijk Chiaia en maakte al op 4-jarige leeftijd zijn theaterdebuut tijdens een optreden van het theatergezelschap van zijn oudere broer Vincenzo Scarpetta. Op latere leeftijd trad hij officieel toe tot dit gezelschap, samen met zijn oudere zus Titina en jongere broertje Peppino. Deze laatstgenoemde vormde later met Totò één van de populairste komische duo’s van de Italiaanse filmwereld. Ook van Peppino zijn er afbeeldingen terug te vinden in de stad.
Totò & Peppino
Photo credit Michelle Bogers
I De Filippo
In de daarop volgende jaren, maakte het drietal deel uit van verschillende theatergezelschappen, om uiteindelijk in 1931 hun droom van een eigen groep realiteit te laten worden. Onder de naam ‘I De Filippo’ boekten zij enorme successen en verwierven veel bekendheid. Niet alleen in Napels, ook in de rest van het land werd het drietal steeds bekender. Net als zijn generatiegenoot Totò, wist Eduardo het publiek te raken door realistische, vaak moeilijke situaties op een ironische manier in beeld te brengen. Daarnaast wist hij in zijn teksten de tradities en gebruiken van de Napolitaanse cultuur goed onder woorden te brengen. Aangezien veel van zijn teksten vertaald zijn en de hele wereld over zijn gegaan, heeft hij mensen wereldwijd kennis laten maken met de Napolitaanse cultuur.
Zijn bekendste en meest gewaardeerde werk is wellicht Filumena Marturano, geschreven in 1946. Het stuk werd in 1964 verfilmd onder de titel Matrimonio all’Italiana en met Sophia Loren in de hoofdrol. In de Quartieri Spagnoli is er een eerbetoon te vinden aan dit fictieve karakter, dat door Eduardo speciaal werd geschreven voor zijn zus Titina.
Photo credit Fabio de Rienzo
Theater San Ferdinando
Na de oorlog vertrok Eduardo uit Napels, maar bleef de stad altijd een rol spelen in zijn leven. Zo kocht hij in 1948 het door bombardementen verwoeste theater San Ferdinando. Hij stopte er aardig wat geld in om dit theater, rijk aan geschiedenis, weer volledig op te kunnen knappen. Het theater werd in 1954 geopend en was er naast zijn eigen werk, ook ruimte voor stukken van andere Napolitaanse schrijvers om de traditie levende te kunnen houden.
Vriendschap met Totò
Aangezien ze beiden opgroeiden in Napels, in dezelfde periode, met een soortgelijke achtergrond en een diepgaande interesse voor het theatervak, is het niet verwonderlijk dat er tussen Totò en Eduardo een diepe vriendschap ontstond. Bij de verfilming van Eduardo’s theaterstuk Napoli milionaria in 1950, werkten deze twee grootheden voor het eerst samen. Het verhaal wil dat Totò zonder te twijfelen een rol accepteerden en uit riep: “Eduardo, voor jou werk ik gratis!“
Eerbetoon
Met een enorme lijst aan zelfgeschreven, succesvolle en onvergetelijke theaterstukken, heeft Eduardo een belangrijke bijdrage geleverd aan de wereld van het theater. Niet alleen in Italië, maar wereldwijd wordt De Filippo gewaardeerd om zijn werk. Bovendien heeft zijn werk ook gediend ter inspiratie voor veel andere artiesten, waaronder de eerder genoemde Massimo Troisi. Het is dan ook logisch dat Eduardo de Filippo nog steeds wordt beschouwd als de één van de grootste artiesten aller tijden en is hij in Napels nog lang niet vergeten. Ook van hem zul je geregeld een afbeelding tegenkomen, waarvan de mooiste misschien wel te vinden zijn op de luiken van zijn eigen theater. Hier heeft de Napolitaanse Street Art artiest Jorit Agoch drie schitterende portretten gecreëerd om de ziel van de acteur te vereeuwigen. In het midden zien we Eduardo als persoon, terwijl we hem aan de linker en rechterkant zien afgebeeld als één van de vele onsterfelijke personages die hij gedurende zijn carrière tot leven heeft gebracht.
In de reisgids Jouw Local in Napels vind je nog veel meer leuke tips, informatie, adressen én routes door de stad. In deze digitale gids kruip ik namelijk in de rol van jouw persoonlijke tour guide om jou rond te leiden door de stad om jou de sfeer van het échte Napels te laten proeven.
Een bekende uitspraak onder Italianen is: Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi. Het betekent: Kerst met je familie, Pasen met wie je wilt. Dit betekent zeker niet dat Pasen een minder belangrijke feestdag is. De periode rondom Pasen is namelijk rijk aan tradities en vooral in de Settimana Santa, de Heilige of Goede week van Palmzondag tot Stille Zaterdag, kun je hier veel van mee krijgen.
Naast dat ieder Italiaans huishouden rijkelijk is voorzien van de traditionele Colomba en de enorme chocolade eieren, heeft elke regio zo ook haar eigen specialiteiten en gebruiken.
Een kleine selectie van de paaseieren – Photo credit Leny Boerstra
Wat kun je op je bord verwachten wanneer je in een Napolitaans huishouden aanschuift voor de Paaslunch? Graag laat ik je kennis maken met een aantal traditionele Paasgebruiken die de regio Campania rijk is, onderverdeeld in culinaire en religieuze tradities.
CULINAIRE TRADITIES
#1 FELLATA
Fellata is het gerecht waar de Paaslunch mee wordt afgetrapt en als onmisbaar wordt beschouwd. Het is een bord gevuld met verschillende soorten worst, kaas en ei. De naam is afgeleid van het Napoliaanse woord ‘fella’ (plak) wat verwijst naar de wijze waarop de kaas en worst worden gepresenteerd: in plakjes. De eieren worden vaak in tweeën verdeeld en is de Casatiello ideaal om dit voorgerecht mee te combineren.
Zonder deze hartige taart is het in Napels geen Pasen! Het wordt gemaakt van brooddeeg dat wordt gevuld met kaas en vlees. Om het af te maken wordt de bovenkant vaak versierd met gekookte eieren bedekt met twee streepjes deeg in de vorm van een kruis.
De naam Casatiello is afgeleid van het Napolitaanse woord caso, wat kaas betekent en verwijst naar de vulling van de taart. Wat de precieze oorsprong is van de Casatiello, is niet bekend. Wel staat vast dat dit gerecht al eeuwenoud is en in eerste instantie als voedsel van de rijkere klasse werd beschouwd. Voor de minderbedeelden waren enkel speciale gelegenheden, zoals Pasen en kerst, aanleiding om dit gerecht op tafel te zetten.
De ingrediënten van deze hartige lekkernij staan symbool voor een aantal zaken. Zo wordt met het meel verwezen naar het lichaam van Christus (van meel wordt namelijk brood gemaakt, het brood symboliseert zijn lichaam). Meel wordt gemaakt van graan, wat het leven en vruchtbaarheid symboliseert. Daarnaast is ook de vorm waarin dit gerecht wordt gepresenteerd een verwijzing. De ronde vorm met in het midden een gat, verwijst naar de doornenkroon die Jezus droeg.
Misschien wel het meest traditionele recept rond de Paasperiode is de Napolitaanse mosselsoep. Traditiegetrouw wordt deze eenvoudige soep genuttigd op giovedì Santo, Witte donderdag. Volgens een legende is deze traditie ontstaan omdat de Napolitaanse koning Ferdinando I dol was op visgerechten. Hij werd er echter op gewezen om ook aan de minderbedeelden te denken en op zijn minst in de Heilige week geen vis te eten. De mosselen waren echter al gevangen en weggooien was geen optie. Om deze toch nog vers te kunnen nuttigen, gaf hij zijn kok de opdracht om deze op de meest eenvoudige manier te bereiden. Dit pakte zo goed uit, dat het recept door de hele stad werd verspreid. Ook bij de Napolitanen viel het gerecht in de smaak en is het op Witte donderdag een onmisbaar gerecht geworden.
Zuppa di cozze – Photo credit Sara Marandola
#4 MENESTA MARETATA
Menesta Maretata
(Italiaans: minestra maritata) is een typisch gerecht van de regio Campania dat
zowel met Pasen als met Kerst geserveerd wordt. Het is een smakelijke soep met
groenten en vlees en wordt op smaak gebracht met wat Parmezaanse kaas.
In de basis is het een simpel gerecht maar het heeft een lange bereidingstijd nodig zodat de smaken zo goed mogelijk tot hun recht kunnen komen. De lange bereidingstijd is dan ook een reden dat dit gerecht niet altijd op tafel staat tijdens de Napolitaanse Paaslunch.
Bij de lunch kan lam (of in sommige huishoudens ook wel geit) absoluut niet ontbreken op tafel. In Napels en omgeving wordt deze bereid met doperwtjes, ei, kaas, citroen en witte wijn. Het lam heeft meerdere Bijbelse betekenissen. Zo speelde het in het Oude Testament een rol bij de bevrijding van de Israëlieten uit Egypte, waarbij men lamsbloed moest aanbrengen op de deurposten om gered te worden. In het Nieuwe Testament wordt er met Lam Gods verwezen naar Jezus Christus.
Naast de Colomba en de chocolade eieren is het Paasfeest in Campania niet compleet zonder een eigen traditionele lekkernij: de Pastiera Napoletana. Deze heerlijk zoete taart wordt in de Heilige week iedere dag na het diner gegeten.
Volgens een legende vindt de pastiera haar oorsprong bij de Napolitaanse sirene Partenope. Ze had de Golf van Napels als haar thuis gekozen en met haar prachtige stem verwelkomde ze het voorjaar. Om hun dankbaarheid te tonen, gaf de bevolking haar zeven geschenken van de natuur: meel, ricotta, eieren, tarwe, kruiden, suiker en oranjebloesemwater. De sirene bracht deze ingrediënten naar de goden die hier vervolgens de eerste pastiera mee wisten te maken.
In de meeste Napolitaanse huishoudens wordt de pastiera
gemaakt volgens eigen recept. Maar uiteraard kun je in iedere pasticceria
terecht voor deze traditionele, onmisbare lekkernij!
#7 PASQUETTA
Tweede Paasdag wordt in Italië Pasquetta genoemd, wat vertaald kan worden als ‘klein Pasen’. Het is gebruikelijk om deze dag buiten door te brengen, samen met familie en vrienden. Dit gebeurt op het strand, in het park of in het bos met drankjes en vlees van de gril (grigliata genoemd). Daarnaast is ook de frittata di maccheroni een veelvoorkomend gerecht op deze dag omdat deze gemakkelijk te bereiden en mee te nemen is. Een ideale en gezellige gelegenheid om met vrienden na te genieten van de uitgebreide Paaslunch.
Pasquetta in het park – Photo credit Leny BoerstraFrittata di maccheroni – Photo credit Stay Hungry 2017Het vlees voor de grigliataVlees op de grill
RELIGIEUZE TRADITIES
#8 PROCESSIES
In de gehele regio Campania vinden er in de Settimana Santa verschillende processies plaats die per stad verschillen. De kustplaats Sorrento staat bijvoorbeeld bekend om de Processione Bianca (witte processie) en de Processione Nera (zwarte processie). In de vroege uren van Goede Vrijdag vindt de Witte Processie plaats, de naam verwijzend naar de kleur van de gewaden die worden gedragen. De gezichten van de deelnemers worden afgedekt met een kap, wat een teken is van boetedoening. In de avond vindt de Zwarte Processie plaats, verwijzend naar de dood van Christus. Deze keer dragen de deelnemers, die met het beeld van Christus door de straten lopen, zwarte gewaden.
Op het eiland Procida vindt de Processione dei Misteri plaats. Gekleed in witte en turquoise gewaden, trekt men wagens met beelden van religieuze aard door de straten van het eiland. Het evenement is een eeuwenoude traditie en bij de eilandbewoners erg geliefd. Ook op vele andere plaatsen in de regio vinden er soortgelijke evenementen plaats die een bijzonder, indrukwekkend schouwspel vormen.
#9 VIA CRUCIS
In veel steden in de regio vindt in de Settimana Santa de Via Crucis plaats. Het is een openlucht voorstelling waarin de laatste uren van Christus in beeld worden gebracht. In de straten van onder andere Salerno kun je van dichtbij aanschouwen hoe Jezus door Judas wordt verraden, hij vervolgens wordt veroordeeld, vermoeid met het kruis op zijn rug door de straten loopt om uiteindelijk gekruisigd te worden. Het is een indrukwekkend spektakel waar jaarlijks veel mensen op af komen en honderden acteurs en vrijwilligers voor worden ingezet.
Op de meeste plaatsen wordt Goede Vrijdag aangehouden voor het uitbeelden van Jezus’ laatste uren.
#10 MADONNA DELL’ARCO
Al ver voor Pasen kun je kennis maken met een traditie die al sinds het jaar 1450 bestaat. In Napels, en veel andere steden in de provincie, kun je namelijk in de weken vóór Pasen een in het wit geklede menigte tegenkomen in de straten van de stad. Met gezang en muziek wordt door de fujenti (zo worden de deelnemers van deze processie genoemd) de Madonna dell’Arco geëerd. Op de Tweede Paasdag vindt er een pelgrimstocht plaats naar de kerk van de Madonna dell’Arco in de plaats Sant’Anastasia. De voorbereidingen voor deze tocht en het ophalen van donaties beginnen echter al vanaf 17 januari, de dag dat in Napels en provincie Sant’Antonio Abate wordt gevierd.
Aanleiding voor deze verering is een verhaal dat dateert uit de vijftiende eeuw. Volgens dit verhaal waren jongeren in de omgeving van Pomigliano d’Arco op tweede Paasdag een spel aan het spelen dat vergelijkbaar is met jeu de boules. Na een verloren ronde gooide een van deze jongens woedend en scheldend de bal tegen een afbeelding van de heilige maagd Maria, geschilderd op een boog van een aquaduct (waar het gebruik van het woord arco vandaan komt). Plots begon de wang van de schildering te bloeden en al snel was de hele omgeving op de hoogte van deze gebeurtenis. De jongen werd direct gestraft en opgehangen aan een boom in de buurt van de muurschildering. Terwijl men toekeek hoe het lichaam van de jongen aan de boom bungelde, verdroogde deze voor het oog van de verbaasde menigte.
Met deze gebeurtenissen begon de verering van de Madonna dell’Arco en zijn er jaarlijks vele gelovigen die deelnemen aan de pelgrimstocht. Dit gebeurt vaak blootsvoets en in sommige gevallen wordt de tocht zelfs op de blote knieën afgelegd.
Madonna dell’Arco – Photo credit Leny Boerstra
Meer tips nodig voor jouw trip naar Napels? Zie onderstaande artikelen!
Ben je op zoek naar meer tips voor jouw stedentrip Napels? In de digitale reisgids Napels, Salerno & de Amalfikust heb ik de mooiste tips en adressen verzameld om jouw bezoek aan deze stad compleet te maken. Daarnaast heb ik verschillende routes door de stad uitgestippeld zodat je niks hoeft te missen!
Neem een duik in de wereld van poëzie gemengd met kunst. In een van de wijken van het historisch centrum van Salerno is er in 2015 namelijk een street art project gestart onder de naam Muri D’Autore, muren van de schrijver.
Rione Fornelle
Rione Fornelle is één van de oudste wijken van Salerno en is de plek waar dit project begon. De beschilderingen die hier te zien zijn, zijn het werk van vooral artiesten uit Salerno. Er zijn ook werken van kunstenaars afkomstig uit andere delen van het land en zelfs Mexico en Peru zijn vertegenwoordigd.
Een bijzondere plek waar je geruime tijd kunt ronddwalen om de verschillende kunstwerken te bewonderen. Het is mooi om de verschillende stijlen van de vele kunstenaars door elkaar te zien maar die toch zo perfect op elkaar aan lijken te sluiten. Soms lijkt het alsof je van de ene wereld in een andere stapt.
Verandering
Door dit street art project heeft de wijk een enorme verandering doorgemaakt. De bewoners zijn trots dat hun wijk in de belangstelling staat. De vele verzen uit Napolitaanse liederen en gedichten, zorgt voor een magische sfeer. Dagelijks zijn de inwoners omgeven door poëzie en is het alsof ze de woorden bijna ademen. Dit heeft als gevolg dat mensen spontaan beginnen te zingen wanneer ze in het voorbijgaan een regel lezen.
Tijdens werkzaamheden aan een van de schilderingen werd er spontaan een piano midden op het plein gezet. Terwijl de artiesten bezig waren met hun werk, er live muziek werd gespeeld, vonden nieuwsgierige voorbijgangers de weg naar het steegje en namen plaats op de treden van de trappen om dit bijzondere tafereel te aanschouwen.
Subsidie
Achter dit project schuilt een enorme passie. Een passie voor poëzie, geschiedenis, kunst en cultuur. En dat moet ook wel. Terwijl de stad volhangt met lichtjes ter waarde van 2,4 miljoen euro, ontvangt deze stichting geen enkele subsidie van de gemeente. Al het werk hebben ze kunnen verrichten door donaties van derden. Door de aandacht die dit project heeft gekregen, zijn ze in staat de werkzaamheden weer op te pakken en staan er een hoop nieuwe werken op de planning.
Voor Salerno Travel ben ik constant op zoek naar pareltjes. Hiermee doel ik op activiteiten, restaurants, tours en ervaringen die mensen weten te raken, hun een beeld geven van het échte Campania. Zo’n pareltje vond ik onlangs in het hart van de stad Napels.
De schoonheid van Napels “Eerst Napels zien en dan sterven” is een wereldberoemde uitspraak waarvan de exacte betekenis niet te achterhalen is. Door het imago van de stad wordt deze uitspraak echter direct in een bepaalde context geplaats, maar waarschijnlijk doelde Goethe met zijn uitspraak juist op de schoonheid van deze Zuid-Italiaanse stad: wanneer je Napels hebt gezien, heb je het maximale aan schoonheid beleefd en kun je vredig sterven.
En hij heeft gelijk: Napels is mooi. Prachtig. Steeds vaker ben ik er te vinden omdat ik iedere keer weer redenen vind om terug te keren, omdat ik het gevoel heb dat de stad mij nog zo veel te bieden heeft, er nog zo veel plekken zijn die ik nog moet ontdekken.
Ik begin duidelijk steeds meer van Napels te houden
Napolitaanse timmerman De drang om de warmte en schoonheid van deze stad te ontdekken en aan anderen te laten zien, brengt mij bij Salvatore Iodice. Via een tip van local Iris de Brouwer, kom ik bij deze rasechte Napolitaanse timmerman terecht.
Ik zoek hem op in de Quartieri Spagnoli, het hart van het historisch centrum van Napels. Buiten zijn werkplaats zit hij op een bankje al op mij te wachten, een bankje dat hij met zijn eigen handen gemaakt blijkt te hebben. Hij nodigt mij uit om naast hem plaats te nemen om even kennis met elkaar te maken, een praatje aan te gaan. Op het eerste oog een verlegen man, in ieder geval een man van weinig woorden. Terwijl wij in gesprek zijn, komt er een Vespa voorbij geraasd met daarop een jongetje die niet ouder dan een jaar of 12 moet zijn. Verbaasd kijk ik de Vespa na, draai me vervolgens weer om naar Salvatore die met een glimlach zijn schouders ophaalt en zegt: “Tja, dat is normaal hier.”
De ingang van de werkplaats – Photo credit Mario Schiano
Tijdens het gesprek op het bankje, krijg ik een goed beeld van het werk dat hij verricht in de wijk. Hij wijst naar de versierde en kleurrijke plantenbak aan de overkant van de steeg en naar de handgemaakte straatborden die je de weg wijzen door de Quartieri Spagnoli: Salvatore verzamelt afval van de straat en transformeert deze in ware kunstwerken.
La Miniera Wanneer het tijd is om zijn werkplaats, La Miniera, binnen te stappen, is het mijn beurt om even stil te zijn en mijn ogen de kost te geven. Ik zie uit hout gesneden figuren, schilderijen, boompjes die gemaakt zijn uit elektriciteitsdraden. Om het even duidelijk te hebben, vraag ik voor de zekerheid nog een keer of hij dit alles echt zelf gemaakt heeft. Dat heeft hij. Ook vraag ik nogmaals of dit alles gemaakt is uit voorwerpen die hij of anderen hebben gevonden op straat. Hij bevestigt dat. De houten deur die op de werkbank ligt samen met een strijkijzer, geven aan dat er een nieuw project in de maak is.
Salvatore omringd door zijn kunstwerken
Zijn talent om uit dagelijkse en afgedankte voorwerpen zulke mooie werken te kunnen creëren, beschouwt hij als een gave. Hoewel het hard werk is, is het iets wat hij zonder moeite doet. Hij doet het namelijk met liefde en passie en waardeert het talent dat door God aan hem geschonken is. Juist daarom voelt hij ook de drang om anderen te helpen. Daar is het in eerste instantie ook allemaal mee begonnen. Geboren en opgegroeid in de wijk, zag hij op een gegeven moment dat er zaken waren die ontbraken. Simpele dingen zoals vuilnisbakken of een bankje voor ouderen die door de smalle steegjes omhoog klimmen en af en toe behoefte hebben om even op adem te komen.
Daarnaast stelt hij zijn werkplaats ook open voor de kinderen uit de buurt. Op de vraag waarom hij besloten heeft dat te doen, antwoordt hij: “Toen ik opgroeide, was er geen Salvatore waar ik heen kon gaan. Ik wil de kinderen van de wijk geven wat ik niet heb gehad. Op deze manier hou ik ze van de straat en zijn ze met nuttige zaken bezig, leren ze hun eigen creativiteit kennen.”
Sociaal betrokken Daarnaast houdt Salvatore zich ook volop bezig met het organiseren van culturele en sociale evenementen. Hier probeert hij altijd zo veel mogelijk mensen bij te betrekken. Het idee hierachter is dat wanneer er voor iedereen werk is, er minder criminaliteit zal zijn. Ook heeft hij ervoor gezorgd dat er voldoende geld werd ingezameld om de schildering van de geliefde voetballer Maradona te kunnen restaureren.
De werkplaats van Salvatore is in de hele wijk bekend en is er inmiddels geen enkele winkelier meer die hem niet kent. Waar hij in het begin zelf langs de verschillende winkels ging om zijn kunstwerken aan te bieden, weten de winkeliers nu vaak zelf de weg naar La Miniera te vinden om eigen initiatieven voor te stellen. Zonder problemen dragen zij dan ook bij aan de financiering van Salvatore’s projecten.
Nederlandse toeristen die een kijkje komen nemen
Inmiddels is de bekendheid van Salvatore en zijn werk dusdanig toegenomen dat er zelf aanvragen vanuit andere delen van de stad binnenkomen.
Toekomst Voor de toekomst heeft Salvatore genoeg projecten in gedachten. Hij werkt nu aan een boek dat gaat over zijn persoonlijke groei, zijn ervaring in de gevangenis en zijn wedergeboorte. Luisterend naar zijn levensverhaal en ervaringen, zal dit boek heel interessant en vooral inspirerend leesvoer worden. Daarnaast zal La Miniera binnenkort verhuizen naar een grote ruimte. Nog meer plek voor nog veel meer kunstwerken!
Een man van weinig woorden maar de woorden die er uit zijn mond komen, raken je, verwarmen je. Salvatore, de timmerman met een hart van goud.
Vind jij het verhaal van Salvatore interessant en ben je nieuwsgierig om eens een kijkje bij La Miniera te nemen? Dat kan! Neem dan contact op met Salerno Travel.
Eerder had ik het over het wereldberoemde drankje Limoncello waar de Amalfi kust om bekendstaat. Toeristen nemen dan ook maar al te graag de leuke flesje gevuld met dit drankje mee naar huis. Er is echter nog een ander, typisch drankje dat alleen in dit gebied gemaakt wordt: Concerto.
Harmonieuze likeur Concerto is de naam van een bruine likeur afkomstig uit Tramonti. Het is één van de oudste likeuren van dit gebied en werd oorspronkelijk bereid door de monniken van het Convento di San Francesco in Pucara (Tramonti). De naam Concerto verwijst naar de harmonie van de ingrediënten die nodig zijn om dit drankje te bereiden. Zo’n 15 verschillende kruiden en specerijen zijn er nodig om deze likeur te maken, waaronder zoethout, venkel, kruidnagel, nootmuskaat, kaneel, edelweiss, koriander, jeneverbessen, sandelhout en kalmoes. Dit mengsel wordt 40 dagen geweekt in alcohol waarna er vervolgens water, koffie, gerst, koffie, suiker en uiteindelijk citroenschillen aan worden toegevoegd.
Concerto likeur
Medicijn Hoewel het wetenschappelijk niet bewezen is, geloven de inwoners van Tramonti er heilig in dat Concerto ook een helende werking heeft. Hoofdpijn maar ook andere soorten kwalen kunnen worden opgelost door simpelweg een glaasje Concerto te nuttigen. Anijs zou goed zijn tegen de hoest en voor de spijsvertering, kruidnagel helpt bij hoofdpijn, kiespijn en vermoeidheid en de jeneverbessen hebben een ontsmettende en zuiverende werking op het lichaam.
Daarnaast is het altijd een likeur om in huis te hebben omdat het beschouwd wordt als het ideale drankje om je gasten te verwelkomen.
Agrarische rijkdom Deze typische likeur kan gemaakt worden met behulp van de geschenken van moedernatuur in dit unieke gebied, gelegen tussen de zee en de bossen van het Lattari-gebergte. Deze ligging is exact de reden hoe verklaard kan worden dat Tramonti zoveel authentieke agrarische producten te bieden heeft; van citroenbomen, wijngaarden en grote olijfbomen, tot weilanden van waaruit de mozzarella en de kastanjes afkomstig zijn.
De natuur van Tramonti
Daarnaast is Tramonti ook de thuisbasis van de pizza en is het algemeen bekend dat de beste pizzabakkers ter wereld afkomstig zijn uit deze gemeente in Italië.
Reden genoeg om eens een bezoekje te brengen aan deze prachtige gemeente, gelegen tussen de bergen van de Amalfi kust.
De citroenen van de Amalfikust zijn wereldberoemd en worden wel ‘het goud van de Amalfikust’ genoemd. Vaak worden ze echter verward met die uit Sorrento. Dat klinkt misschien wat vreemd omdat je zou denken dat citroenen immers citroenen zijn. Toch is er wel degelijk een verschil tussen citroenen afkomstig van de Sorrentijnse kustlijn en die van de Divina Costiera.
Sfusato Amalfitano
Door het toepassen van verschillende kweekmethodes hebben de citroenen verschillende uiterlijke kenmerken waardoor ze van elkaar te onderscheiden zijn. Het is niet erg moeilijk om ze uit elkaar te houden. Waar de citroenen uit Sorrento mooi, groot, glad en rond zijn, worden die uit Amalfi gekenmerkt door een bobbelige, onregelmatige en dikke schil. Toegegeven: de citroenen van de Amalfikust verdienen geen schoonheidsprijs. Maar wat lelijk is van buiten, is vaak mooi van binnen. Hetzelfde geldt voor deze citroenen die een heerlijk, sappig vruchtvlees hebben en verder vrijwel pitloos zijn.
Citroenen waar het heerlijke drankje Limoncello van wordt gemaakt
De omgeving, voorzien van een frisse lucht die afkomstig is van het Lattari gebergte en de zeebries vanaf de kust, zorgen voor de ideale omstandigheden om de citroenen in dit gebied te laten groeien. De kwaliteit en de unieke en goede eigenschappen van deze vrucht hebben ervoor gezorgd dat de citroenen van de Amalfikust in 2002 het kwaliteitskeurmerk I.G.P. (Indicazione Geografica Protetta) hebben gekregen. De Sfusato Amalfitano, zoals de citroenen genoemd worden, behoort tot de soort citroenen die het rijkst zijn aan vitamine C. Het is dan ook algemeen bekend dat in de periode toen Amalfi een maritieme republiek was, het verplicht gesteld werd dat schepen die vanaf de kust vertrokken, altijd een voorraad citroenen aan boord moesten hebben. Dit was onder andere noodzakelijk om scheurbuik te kunnen genezen; een ziekte die ontstaat door vitamine C gebrek.
Limoncello
In het gebied van de Amalfikust is de citroen ook een belangrijk ingrediënt in veel gerechten. Denk bijvoorbeeld aan een bord met zeevruchten dat aangevuld wordt met dun gesneden plakjes citroen, voorzien van een beetje (lokale) olijfolie.
Het bekendste recept is ongetwijfeld de wereldberoemde limoncello, een product dat rond het begin van de 20ste eeuw ontstond. Hoewel de exacte plaats waar dit product voor het eerst gemaakt werd onbekend is, moge het duidelijk zijn dat échte limoncello geproduceerd wordt in de omgeving van Sorrento en de Amalfikust.
Een heerlijk glaasje Limoncello bij het toetje
Om dit beroemde drankje te maken, wordt over het algemeen alcohol gebruikt met een alcoholpercentage van ten minste 90%. Van de citroenen wordt alleen de schil gebruikt die vervolgens in de alcohol worden geweekt. In verhouding worden er ongeveer 10 grote citroenen gebruikt voor 1 liter alcohol. Hoe lang de schillen in de alcohol geweekt worden, verschilt per product. Over het algemeen is dit zo’n 20 dagen. Na deze periode wordt er nog water en suiker toegevoegd en wordt het goedje gefilterd en in flessen gedaan.
Zelf limoncello maken? Hieronder vind je een recept waarmee je deze frisse likeur zelf kunt bereiden.
Deze citroen tour is een ware beleving en een unieke ervaring. Niet alleen kom je van alles te weten over de wereldberoemde sfusato amalfitano, je krijgt bovendien een kijkje achter de schermen bij het historische familiebedrijf van de familie Aceto. Deze familienaam is al zes generaties lang onlosmakelijk verbonden met de citroenen van Amalfi. Inmiddels heeft Salvatore Aceto het roer overgenomen en leidt met trots het bedrijf. Met respect voor de eeuwenoude tradities én de geldende richtlijnen, promoot hij de biologische en duurzame productie van deze wereldberoemde citroen. Met kennis en plezier laat hij mensen van over de hele wereld kennis maken met de authentieke ziel van Amalfi. Lees meer over deze geweldige Lemon Touren boek jouw plek online!
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Carnaval staat weer voor de deur en natuurlijk wordt dit ook in Italië uitgebreid gevierd. Bij dit feest denkt men vaak direct aan Venetië. Het carnaval van Venetië is dan ook over de hele wereld beroemd en van een hoog niveau, maar ook in de provincie van Salerno wordt er flink uitgepakt met carnaval!
Carnaval van Maiori Het Gran Carnevale di Maiori, het grote carnaval van Maiori, wordt al sinds 1971 georganiseerd. Het doel van dit evenement was om alle dorpen van de Amalfi kust samen te brengen om dit feest te vieren. Door de ruime boulevard die de stad heeft, wist men al in de eerste paar jaar vele toeschouwers aan te trekken. Door de tienduizenden toeschouwers die jaarlijks op dit evenement afkwamen, groeide het Carnaval van Maiori als snel uit tot één van de belangrijkste festiviteiten van de regio. Het is dan ook logisch dat de omvang van het evenement in de loop der jaren alleen maar is toegenomen.
Praalwagens in de straten van Maiori tijdens carnaval
Europa In de loop der jaren hebben al verschillende thema’s de revue gepasseerd zoals Moulin Rouge, Duizend-en-één nacht en de Inferno van Dante. Reikhalzend wordt er dan ook uitgekeken naar de editie van dit jaar en zijn de verwachtingen hoog. Bij deze editie zal alles in het teken staan van Europa, haar veelzijdige cultuur en rijke geschiedenis. Net als afgelopen jaren, belooft het weer een spectaculaire parade te worden, gevuld met prachtige praalwagens die helemaal met de hand gemaakt worden. Vakkundige werklui verrichten deze werkzaamheden op een hoog niveau, met behulp van een speciale techniek die zij in de loop der jaren hebben ontwikkeld. In de promovideo die speciaal voor dit evenement gemaakt is, kun je een idee krijgen van het werk dat er verricht wordt om de wagens te realiseren.
Het moge duidelijk zijn dat er ook voor deze editie alles aan is gedaan om het een onvergetelijk feest te maken, gevuld met vooral veel plezier.
Wanneer De 44ste editie van het Gran Carnevale di Maiori zal plaatsvinden op 19, 26 en 28 februari en 5 maart. Voor meer info, neem een kijkje op de website van dit evenement.
Wat kun je verwachten wanneer je uitgaat in Salerno? Een vraag die mij geregeld gesteld wordt, met name door wat jongere mensen. Het leven in de Zuid-Italiaanse havenstad speelt zich grotendeels buiten af, hetzelfde geldt voor het uitgaansleven. Om je een indruk te geven van het uitgaansleven in deze bruisende havenstad, zet ik een aantal zaken betreft het uitgaansleven op een rijtje.
Discotheken
De stad telt ruim 132.000 inwoners en is Salerno zeker niet te vergelijken met Rome of Napels. De stad is een stuk kleiner en tref je niet op iedere hoek van de straat een discotheek. Op een enkele club na, zijn de meeste grote discotheken te vinden buiten de stad. Een voorbeeld van een populaire discotheek is Dolce Vita, gelegen op een half uur rijden van het centrum.
Flaneren op de boulevard
Uitgaan in Salerno gaat op andere wijze dan wij in Nederland of België gewend zijn. Naast het doen van een aperitief voor de hoofdmaaltijd, is flaneren op de hoofdstraat Via Roma of op de boulevard een andere populaire activiteit om de vrijdag- en zaterdagavond mee door te brengen. De Via Roma is dé uitgaansstraat van de stad en staat bekend om de vele restaurants en barretjes. Het is de perfecte plek om na al dat wandelen neer te strijken voor een goed glas wijn of een cocktail.
Een andere populaire locatie is het strand van Santa Teresa. Bij de kiosk kun je een goed bereide cocktail bestellen om vervolgens plaats te nemen op een van de treden van het houten dek, waar je uitkijkt over de stad. Het strand van Santa Teresa is een plek waar de locals zelf graag komen. Op warme zomeravonden komen jongeren hier samen en is het vaak tot in de vroege uurtjes gezellig.
Santa Teresa – Salerno
Borrelen voor het uitgaan
Wees niet verrast wanneer je rond een uur of tien in de avond opmerkt dat er maar weinig mensen in de straten te vinden zijn. Voor de meeste Salernitanen is het gebruikelijk om pas rond elf uur ’s avonds de straat op te gaan. Daarnaast geven zij er de voorkeur aan om thuis met een groep vrienden een heerlijke maaltijd te bereiden en deze samen te nuttigen, in het gezelschap van een paar flessen wijn. Pas na het eten en het naborrelen, gaat men de deur uit. Voor een wandeling om vervolgens nog een paar drankjes te doen in één van de vele barretjes die de stad rijk is. Ook in de winter zijn de terrassen gevuld, uiteraard dan voorzien met terrasverwarmers. Je zult opmerken dat het Italiaanse nachtleven zich vooral buiten afspeelt en dat de mensen veelal van bar naar bar wandelen om een praatje te maken met iedereen die ze onderweg tegenkomen.
Een flesje wijn voor bij de maaltijd
Live muziek
In sommige barretjes is er in het weekend live muziek en de mogelijkheid om een dansje te wagen. De meeste bars in het centrum organiseren speciale avonden die meestal via een evenement op social media bekend gemaakt worden. Denk aan bijvoorbeeld een avond gevuld met Zuid-Amerikaanse muziek met live band, of een aperitief met speciale hapjes voor een leuke prijs.
Meer richting de wijken Torrione en Pastena (zuidelijke deel van de stad) vind je barretjes waar ze vaak concerten organiseren van verschillende muziekstijlen. De meeste bands bestaan uit locals die proberen door te breken in de muziekindustrie en het publiek bestaat voornamelijk uit vrienden van de bandleden. Het is erg leuk om te zien hoe de Salernitanen zich op zo’n avond weten te vermaken en hun vrienden steunen in hun passie en droom.
Rustig uitgaan
Het uitgaansleven in Salerno kun je waarschijnlijk meer waarderen wanneer je graag op een rustige manier tijd doorbrengt met vrienden. Wanneer je geniet van het maken van een wandeling, een hapje en een drankje en niet meer de behoefte hebben om tot zonsopgang uit te gaan, zit je in Salerno helemaal goed. Door uit te gaan in Salerno, krijg je een goed beeld van het leven in deze middelgrote havenstad.
Adressen in Salerno
Wanneer je na een dag cultuur snuiven graag het Salernitaanse uitgaansleven zelf wilt ervaren, meng je dan zeker onder de locals. In dit artikel tip ik tien heerlijke adressen in Salerno waar je de dag op de perfecte manier af kunt sluiten.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OkLees meer
