Het eiland Procida is uitgeroepen tot Italiaanse Culturele Hoofdstad 2022. Dit nieuws was voor het muzikale duo Marco Gambardella en Giacomo Di Benedetto reden om het nummer Conosci Procida te schrijven. Al zingend en spelend op hun muziekinstrumenten proberen Marco en Giacomo te vertalen wat Procida nu precies zo uniek maakt. De muziek voert je mee naar dit bijzondere stukje Campania en je kunt door de melodieuze klanken en vrolijke tonen de sfeer van het eiland bijna proeven. Met deze muzikale liefdesverklaring proberen Giacomo en Marco de hele wereld verliefd te laten worden op dit kleurrijke eiland in de Golf van Napels.
Lofzang over Procida
Het bericht dat Procida in 2022 de titel van Italiaanse Culturele Hoofdstad mag dragen, werd met veel vreugde ontvangen. Het pittoreske Procida is het eerste eiland dat deze titel kreeg toegewezen, wat dit nieuws allemaal nét even specialer maakt. De meeste eilandbewoners zijn bijzonder trots en zijn verheugd dat Procida internationale faam heeft weten te verwerven. Het eiland maakt zich op voor een vol maar mooi jaar, waarin men hoopt zo veel mogelijk van de lokale pracht en tradities met anderen te kunnen delen.
Muzikanten Giacomo Di Benedetto en Marco Gambardella, die samen het zangduo Dr. Giac & Mr. Marc vormen, twijfelden geen moment en trokken hun instrumenten tevoorschijn en klommen in de pen om een lofzang te componeren, opgedragen aan dit pareltje voor de kust van Napels. Met de poëtische gevormde zinnen en muziekklanken hebben zij geprobeerd de schoonheid en authenticiteit van het eiland te vangen en deze al zingend aan de luisteraar over te brengen.
In een podcastaflevering van Ciao tutti neem ik de luisteraar mee naar Procida. Ik leg hierin uit wát het eiland nu precies zo magisch maakt dat je al heimwee krijgt zodra je weer op de boot richting het vasteland stapt. Ook Giacomo is in deze aflevering te horen, hij weet mooi te verwoorden waarom hij het eiland zo bijzonder vindt.
In minuut 09:30 zegt Giacomo: “Procida is een parel die schittert vanwege de schoonheid van de natuur én vanwege de geschiedenis en cultuur die het eiland omvat. Het landschap en de zee zijn simpelweg uniek. De sfeer op het eiland zorgt er meteen voor dat je je goed voelt, vanaf het moment dat je voet aan wal zet.”
Kleurrijk voorproefje
Het nummer is heerlijk om naar te luisteren, de beelden van de bijbehorende videoclip zijn al helemaal om bij weg te zwijmelen.De gekleurde huisjes van Marina Corricella, de faraglioni di Procida tussen de stranden Ciraccio e Ciracciello en het weidse uitzicht vanaf Terra Murata passeren in de video allemaal de revue. Deze schitterende beelden zorgen voor een mooi voorproefje wanneer je het eiland nog niet hebt bezocht of voor een flinke dosis heimwee voor wie hier al eens voet aan wal heeft gezet.
Il Postino
In dit schitterende eerbetoon is een kleine maar onmisbare rol weggelegd voor Gerardo Ferrara. Gerardo werd tijdens het draaien van de film Il Postino gevraagd om als stand-in van Massimo Troisi te fungeren. Diverse scènes werden op Procida opgenomen en het eiland speelt dan ook een belangrijke rol in deze legendarische film. Hoofdrolspeler Troisi had in verband met zijn gezondheid wat ondersteuning nodig in de vorm van een stand-in. De acteur was destijds al erg ziek en het was voor hem fysiek onmogelijk om de scènes op de fiets voor eigen rekening te nemen. Troisi was erg blij met de komst van de uit Sapri afkomstige Ferrara, die enorm veel op hem leek. Nog steeds spreekt Gerardo liefdevol over de bijzondere vriendschap die er op de set tussen hen ontstond. Dat Gerardo na achtentwintig jaar wederom zijn fysiek leent om Massimo Troisi in zijn onvergetelijke en laatste rol in Il Postino onderdeel te kunnen maken van dit eerbetoon aan Procida, zorgt wellicht voor een brok in je keel.
Het nummer Conosci Procida zal er ongetwijfeld voor zorgen dat je, net als de hoofdpersoon in de video, direct je koffer wilt pakken om op het eerste vliegtuig richting Napels te stappen. Zin om alvast even weg te dromen? Bekijk de video hieronder!
Reisgids Procida
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Er is in Napels genoeg te zien en doen om je dagen mee te vullen. Het is moeilijk om uitgekeken te raken in een stad die is gevuld met geschiedenis en bijzondere verhalen. Heb je echter behoefte aan wat afwisseling en wil je meer van de omgeving zien, neem dan een kijkje buiten de stad. De directe omgeving biedt voldoende mogelijkheden voor een leuke dagtrip en het geeft je bovendien de kans om kennis te maken met meer schatten die de regio te bieden heeft. Wanneer je op zoek bent naar ideeën om een dag mee te vullen, deel ik graag een aantal inspirerende bestemmingen die perfect zijn om vanuit Napels te bezoeken.
Napels – Foto Leny Boerstra
Pozzuoli
De sfeervolle havenstad Pozzuoli ligt op een steenworp afstand van Napels en is met het openbaar vervoer gemakkelijk te bereiken. Je neemt de Cumanabij halte Montesanto in Napels en na een kleine twintig minuten wandel je zo Pozzuoli in. Een perfecte reistijd voor wie op zoek is naar wat afwisseling maar niet al te lang onderweg wil zijn.
Geschiedenisliefhebbers zullen vrijwel direct de link leggen met keizer Caligula, die een scheepsbrug liet bouwen tussen Pozzuoli en Baia. Hoewel er van de Ponte di Baia geen enkel spoor meer te vinden is, heeft dit kleine stadje wel andere interessante bezienswaardigheden die getuigen van de rijke geschiedenis. Je kunt een bezoek brengen aan het Flavisch amfitheater, het derde grootste amfitheater uit de Romeinse tijd. Midden in de stad tref je het Macellum di Pozzuoli, een archeologische vindplaats dat ooit een marktplein was.
Je kunt ook een kijkje nemen in Rione Terra, het gedeelte van Pozzuoli dat in de tweede eeuw voor Christus als eerste werd bewoond. In 1970 moesten de ruim zesduizend inwoners Rione Terra verlaten in verband met instortingsgevaar en de voortdurende stijging van het aardoppervlak (bradyseïsme) als gevolg van de vulkanische activiteit. Het gebied was ruim vijftig jaar onbewoond maar na verschillende restauratiewerkzaamheden is het tegenwoordig weer toegankelijk voor het publiek. Onder begeleiding van een gids kun je voor een paar euro een boeiende reis door de geschiedenis maken.
Naast deze bijzondere bezienswaardigheden, is Pozzuoli een aangename plek voor het maken van een wandeling. De benen strekken op boulevard met uitzicht op het eiland Capri, rondstruinen door de gezellige straten van het centrum en je kunt een kijkje nemen in de kleurrijke vissershaven waar de bootjes zachtjes op de golven schommelen terwijl vissers hun vangst voor een zacht prijsje proberen te verkopen.
Je kunt Pozzuoli ook bezoeken met de Nederlandse Iris de Brouwer (Local in Naples). Iris woont sinds 2005 in Pozzuoli, samen met haar Napolitaanse man en kinderen. Voor tours is zij dagelijks in Napels te vinden maar met alle plezier leidt ze gasten ook rond in haar eigen stad Pozzuoli.
Wanneer je graag in de geschiedenis van het gebied duikt, breng dan een bezoek aan het fascinerende Ercolano. Deze stad werd tijdens de beroemde uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus bedekt door zo’n negentien meter lava, as en modder. Dit in tegenstelling tot de stad Pompeii, die werd bedekt door as en puimsteen. De meeste inwoners van het oude Ercolano wisten op tijd de stad te verlaten, er zijn hier minder slachtoffers gevallen dan in Pompei. Wel werden er in 1982 in de boothuizen langs de oude kustlijn resten van zo’n driehonderd slachtoffers gevonden die niet op tijd wisten te ontkomen. Deze boothuizen bevinden zich in het park met de andere opgravingen en liggen niet meer direct aan de kust omdat door de uitbarsting de kustlijn kilometers verderop kwam te liggen.
Door de hete lava die veel houten bouwelementen heeft doen verkolen, zijn van de meeste huizen in Ercolano ook de bovenverdiepingen bewaard gebleven. Hierdoor kun je een zeer goed beeld krijgen van hoe de huizen eruit zagen in die tijd. Ook meubels zijn goed bewaard gebleven en er is van de rijke inrichting van de huizen veel terug te vinden. Zo zijn er beelden in brons en marmer gevonden en er zijn goed bewaarde fresco’s en mozaïeken te bewonderen
Vanuit Napels kun je de Circumvesuviana nemen die je in een kleine tien minuten naar dit interessante stadje brengt. Vanaf het station wandel je zo naar de ingang van de opgravingen. Ercolano is een perfecte bestemming voor een dagtrip buiten Napels, voor zowel degenen die meer van de streek willen zien als voor de mensen die meer inzicht willen krijgen in de rijke geschiedenis van Campania.
Pompeii
Een paar haltes na Ercolano kom je in Pompeii terecht, waar je eveneens de archeologische opgravingen kunt bekijken. Het park is een stuk groter en bij reizigers een stuk bekender dan het eerdergenoemde Ercolano. Jaarlijks dwalen bijna vier miljoen mensen rond door de oude straten van Pompeii in de hoop een indruk te kunnen krijgen van deze oude Romeinse stad.
Een bezoek aan Pompeii is voor veel mensen een droom die werkelijkheid wordt. De opgravingen vormen een bijzondere herinnering aan een periode dat Pompeii een levendige en bruisende stad was. Wanneer je door de straten wandelt en de imponerende Vesuvius op de achtergrond stilzwijgend op de stad neerkijkt, is dat soms moeilijk voor te stellen. Al struinend over de eeuwenoude straatstenen van Pompeii, zul je zo nu dan vast proberen een voorstelling te maken van wat er zich op 24 oktober 79 hier heeft afgespeeld. Het was op deze dag dat een uitbarsting van de Vesuvius een einde maakte aan deze bloeiende stad en met een dikke laag as werd bedekt.
In 1748 begon men aan de opgravingen, inmiddels is 60% van het oude Pompeii opgegraven. Dit betekent dat er nog geregeld nieuwe schatten aan het licht komen. Tot de meest recente vondsten behoren een triomfwagen met erotische versieringen en La stanza degli schiavi, de slavenkamer. De slavenkamer kwam in Civita Giuliana aan het licht, een villa in een buitenwijk ten noorden van Pompeii waar eerder al andere vondsten werden gedaan. Het gaat om een kleine ruimte met bovenin slechts een klein raampje en er waren verschillende bedden aanwezig waardoor onderzoekers vermoeden dat de ruimte voor een tot slaaf gemaakte familie bestemd was.
Wanneer je jouw bezoek aan Pompeii compleet wilt maken, kun je met een Nederlandstalige gids op stap die er met haar enthousiasme voor zorgt dat deze stad tot leven komt.
Vesuvius
Een stedentrip Napels is niet alleen goed te combineren met een bezoek aan Ercolano of Pompeii, ook de Vesuvius kan het lijstje worden toegevoegd. Hoewel de Vesuvius nog steeds een stil gevaar vormt, is de aantrekkingskracht groot en staat een klim naar de krater vaak op de planning.
Photo credit Frank Damiano
De Vesuvius ligt ten zuidoosten van Napels in het Parco Nazionale del Vesuvio, dat sinds 1995 een beschermd gebied is. Met een hoogte van 1281 meter bevindt de vulkaan zich in een caldera van een oudere vulkaan, het huidige Monte Somma. De beroemde uitbarsting van 79 had niet alleen gevolgen voor de wijde omgeving, ook de vulkaan zelf onderging wat veranderingen. De uitbarsting veroorzaakte namelijk de instorting van de zuidelijk kant van Monte Somma, waarmee uiteindelijk de huidige top met haar krater werd gevormd.
De route naar de top is zo’n vier kilometer (heen en terug) en goed te doen voor zowel jong als oud. Onderweg kun je genieten van de meest schitterende panorama’s en heb je vanaf de krater een fantastisch uitzicht over de Golf van Napels.
Vanuit zowel Pompeii als Ercolano vertrekken er in de buurt van de opgravingen bussen die je tot vlak bij de ingang van het park brengen. Deze dienst wordt aangeboden door verschillende maatschappijen, de prijs ligt rond de €22- voor een retour, inclusief toegang tot het park. Ook met de auto is de Vesuvius te bereiken, die je vervolgens voor €5,- kwijt kunt op de bijbehorende parkeerplaats. Vanaf hier gaat er een shuttle naar het loket waar je voor €2,- gebruik van kunt maken. Aangezien het pad van de parkeerplaats naar de ingang bergopwaarts gaat, is het nemen van de shuttle dan ook aan te raden.
Photo credit Iris de Brouwer
Wil je dit fascinerende gebied op unieke wijze ervaren, dan is paardrijden op de flanken van de Vesuvius dé perfecte activiteit. Het Parco Nazionale del Vesuvio is een uitgestrekt gebied dat zich uitstekend leent om te paard te verkennen. Goed om te weten: je hebt geen ervaring nodig om deel te nemen aan deze excursie. Meer informatie over paardrijden op de flanken van de Vesuvius is te vinden op de website.
Sorrento
In het prachtige Sorrento gaan geschiedenis en mythe hand in hand. De legende van de Sirenen, die met hun melodieuze gezang zeelieden wisten te verleiden, wordt vaak gebruikt om de mysterieuze charme van Sorrento en de rest van het schiereiland te verklaren.
De werkelijke oorsprong van dit stadje wordt echter toegeschreven aan de oude Grieken. In de Romeinse tijd groeide het vervolgens uit tot toeristische trekpleister voor vakantievierende Romeinen. Door de eeuwen heen is Sorrento onderhevig geweest aan verschillende periodes van chaos en plunderingen, om uiteindelijk weer overeind te krabbelen en op te bloeien tot een van de meest populaire strandbestemmingen ter wereld.
Tijdens een dag Sorrento kun je de magie van deze sfeervolle stad zelf ervaren. Bekijk de winkeltjes met kleurrijke souvenirs, wandel door de straten van het historisch centrum. geniet van prachtige panorama’s en werp een blik in de Vallone dei Mulini, een vallei met resten van een oude molen.
Ontdek Sorrento aan de hand van een mooie stadswandeling! De Stadswandeling Sorrentois een digitale wandelroute door deze wereldberoemde badplaats. Sorrento heeft zich ontpopt tot een van de meest populaire vakantiebestemmingen in Europa die bij veel mensen hoog op het lijstje staat. Of je er nu heengaat voor een dagtrip of de stad kiest als uitvalsbasis voor een langer verblijf, Sorrento zal je doen betoveren.
De berg Monte Faito is onderdeel van het Lattari-gebergte, die je op verschillende manieren kunt bereiken. De leukste manier is met de kabelbaan die vanuit Castellammare di Stabia vertrekt. Het ritje zelf is al een avontuur op zich en het uitzicht onderweg is adembenemend.
Uitzicht vanuit de kabelbaan
Helemaal bovenaan geniet je van een schitterend panorama. Vanaf het uitkijkpunt bij Terrazza Belvedere heb je een spectaculair uitzicht op de Golf van Napels met de Vesuvius enerzijds, terwijl aan de andere kant Sorrento en het eiland Capri in beeld verschijnen.
Ben je sportief en hou je wel van een stevige wandeling, dan heb je vanaf hier ook voldoende wandelmogelijkheden. Je kunt route nummer 350 volgen – Il sentiero dell’Angelo – die via de top van Monte Faito naar het Santuario di San Michele loopt, om vervolgens verder te wandelen naar Monte San Michele. In de volksmond wordt deze berg Monte Molare genoemd en vormt met zijn 1444 meter het hoogste punt van het Lattari-gebergte. Op deze hoogte kun je genieten van een adembenemend en uniek panorama, de inspanningen van de flinke klim omhoog zul je dan al snel vergeten. Je kijkt uit op de wereldberoemde Amalfikust met de Li Galli eilanden enerzijds, de Golf van Napels anderzijds, terwijl recht voor je het Sorrentijns schiereiland als een rode loper voor je is uitgerold met aan het einde het jetset eiland Capri. Wanneer je op zoek bent naar een sportieve invulling van je dag waarbij je de vele parels van de regio in één oogopslag kunt aanschouwen, is dit tripje een aanrader.
Niet ver van Napels ligt Caserta, een stad die je vanuit Napels makkelijk per trein bereikt. Bij aankomst kom je direct oog in oog te staan met het indrukwekkende Reggia di Caserta, het koninklijk paleis.
De architect voor dit immense project was Luigi Vanvitelli, zoon van de Nederlandse kunstenaar van Caspar van Wittel. Het gebouw beslaat 47.000 m² en heeft in totaal twaalfhonderd kamers, verdeeld over vijf verdiepingen. Niet alle delen van het gebouw zijn toegankelijk voor het publiek, maar geven de kamers die je kunt bezoeken een goede indruk van het geheel. De belangrijkste kamers zijn ingericht in barokstijl, terwijl de andere kamers zijn ingericht in de stijl van rococo en het neoclassicisme.
Scalone d’Onore
De tuin die bij het paleis hoort, is een absoluut spektakel. Het park beslaat zo’n 120 hectare en begint direct aan de achterkant van het paleis. De afstand van het paleis tot aan de waterval aan het einde van de weg is drie kilometer en wordt overbrugd door twee parallel lopende lanen, versierd met beelden en fonteinen.
De tuin van het koninklijk paleis
Aan het einde van de lanen kom je bij de waterval waar met beelden het mythologische verhaal van Actaeon en Diana wordt weergegeven. Rechts van deze imposante fontein wandel je de Engelse tuin binnen, die is voorzien van planten afkomstig van het eiland Capri en kustplaatsen als Maiori, Vietri en Salerno.
De fontein van Diana & ActaeonBagno di Venere
Heb je na een bezoek aan het paleis en de tuin nog tijd over, dan is het ook erg leuk om een kijkje te nemen in het Casertavecchia, de oude binnenstad. Vanaf het treinstation van Caserta vertrekt er ieder uur een bus die je naar dit hoger gelegen gedeelte brengt. Vanaf het dorp heb je een mooi uitzicht over de stad, het koninklijk paleis, de Vesuvius, de Golf van Napels en op heldere dagen verschijnen ook de eilanden in beeld. Met smalle, karakteristieke steegjes, de Dom uit de elfde eeuw en kleine restaurantjes waar je van de lokale keuken kunt proeven, word je ondergedompeld in de intieme en ontspannen sfeer van Casertavecchia.
De karakteristieke straatjes van Casertavecchia – photo credit Francesca Sgrò
Het paleis, de tuin en de oude binnenstad Casertavecchia vormen een perfecte bestemming om een dag buiten Napels mee in te vullen.
Capri
Een stedentrip Napels wordt vaak met een bezoek aan het eiland Capri gecombineerd. Vanuit de haven van Napels vaar je in een kleine veertig minuten naar dit jetset eiland, waardoor Capri ook makkelijk als dagtocht ingepland kan worden. Hoewel het eiland slechts 10,36 km² beslaat, is er genoeg moois te ontdekken. Met schitterende panorama’s, bijzondere bezienswaardigheden en heerlijke lokale lekkernijen vul je gemakkelijk een hele dag. Wanneer je voor een dag naar dit romantische eiland vaart, zul je niet alle schatten kunnen bekijken, op het eiland overnachten is dan ook zeker aan te raden. Heb je die mogelijkheid niet, heb je tijdens een dagtocht voldoende tijd om een goede indruk van Capri te krijgen. In het artikel De beste tips voor een dag Capri geef ik een aantal hele goede suggesties waarmee je veel uit een dagtrip naar deze droombestemming kunt halen. Ook vind je in de digitale reisgids De Magie van Capri schitterende tips en handige dagprogramma’s.
Procida
Het kleine eiland Procida is ook uitermate geschikt voor een dagtrip buiten Napels. Het kleine zusje van buureiland Ischia komt steeds vaker in het nieuws en krijgt door haar titel als Italiaanse Culturele Hoofdstad 2022 veel aandacht. Met haar karakteristieke uiterlijk duikt zij ook op in series en films, waar zij in een oogopslag te herkennen is. Het kleine eiland heeft een oppervlakte van slechts 3,7 km², perfect om voor een dag de pure sfeer van dit pareltje in je op te nemen. Je kunt een e-bike huren en je fiets met gemak binnen een paar uur het hele eiland rond. Procida lopend verkennen is ook zeker geen straf en je kunt zo veel meer van het eiland meekrijgen. In de nauwe straatjes kijk je je ogen uit en je zult merken dat de meest simpele details in hun eenvoud schitterend zijn. Met de benenwagen kom je op veel verschillende plekken en het stelt je in staat om de magie van Procida zelf te ervaren. Staat een reis richting Napels binnenkort op de planning, maak dan zeker ook tijd voor dit kleurrijke pareltje in de Golf van Napels.
Salerno
De havenstad Salernobegint met haar charme steeds meer op te vallen en vormt voor veel mensen reden om hier een kijkje te nemen. Met de trein doe je er vanuit Napels een kleine veertig minuten over om Salerno te bereiken, met de bus ongeveer een uur. Salerno is een bruisende stad die je al wandelend kunt verkennen. De geschiedenis ligt hier voor het oprapen en is terug te vinden in veel verschillende bouwwerken en monumenten. De stad beschikt over een aantal musea, parken, gezellige barretjes en restaurantjes waar je kunt smullen van lokale specialiteiten. De stad beschikt over een mooie boulevard waar je heerlijk kunt wandelen of neer kunt strijken voor een drankje terwijl je geniet van het uitzicht op de Amalfikust.
Naast al het moois en lekkers dat deze stad te bieden heeft, is Salerno ook interessant voor de liefhebbers van street art. Zo tref je hier werken van onder andere de bekende Napolitaanse artiest Jorit en is de historische wijk Le Fornelle gevuld met werken van internationale artiesten.
Meer tips nodig voor Napels? Zie onderstaande artikelen!
Een stukje boven het kleurrijke Vietri sul Mare bevinden zich een aantal andere parels die eveneens tot de Amalfikust worden gerekend. Waar het in de met keramiek gevulde straatjes van Vietri sul Mare vaak druk is, baadt de hoger gelegen frazione Benincasa in complete rust. Benincasa geniet geen grote bekendheid, het dorp heeft slechts een handjevol inwoners en toeristen zijn hier ver te zoeken.
Benincasa bestaat uit verschillende terrassen, trappen en paden met volop details en typische taferelen die bij het dorpsleven horen. Het dorp wordt omringd door een schitterende natuur en je geniet op verschillende plekken van adembenemende vergezichten op de kust en de Golf van Salerno. Het redelijk anonieme Benincasa heeft niet alleen een ongekende schoonheid, er is hier ook een verborgen parel te vinden waar met name het hart van paardenliefhebbers sneller van zal gaan kloppen. Op deze bijzondere plek kun je te paard op grote hoogte de schatten van de Amalfikust ontdekken.
De gebroeders Imparato
Verstopt langs de doorgaande weg, bevindt zich de ingang die leidt tot het terrein waar de drie broers Francesco, Mauro en Alessandro Imparato hun eigen paradijs hebben gerealiseerd: 3 Brothers Ranch. Op dit stukje grond bieden zij toeristen de mogelijkheid om op een bijzondere en unieke manier kennis te maken met de schitterende Amalfikust.
Het terrein waar de ranch zich bevindt, is al lange tijd in handen van de familie Imparato. In 1939 kocht overgrootvader Imparato een gedeelte van het huidige stuk land, dat hij gebruikte voor het aanplanten van citroen- en sinaasappelbomen. In eerste instantie was hij van plan om een veel groter stuk grond aan te schaffen. Helaas kwam hij hiervoor een paar duizend lires tekort waardoor het hele feest niet door kon gaan en hij het met het stukje land moest doen dat hij reeds in bezit had.
Met het verlangen van hun overgrootvader in hun achterhoofd, sloegen de broers Imparato de handen ineen. Na ruim tachtig jaar lieten de drie broers de wens van hun overgrootvader uiteindelijk in vervulling gaan door het stuk land dat hij graag had willen hebben, alsnog te kopen. Op de drie hectare grond die zij nu in bezit hadden, werkten Francesco, Mauro en Alessandro vervolgens aan hun eigen droom.
Unieke ervaringen
Bij de 3 Brothers Ranch kun je terecht voor verschillende ervaringen die een reis naar de Amalfikust compleet en onvergetelijk zullen maken. Naast de verschillende hikingtours die zij in de directe omgeving verzorgen, kun je op de ranch zelf terecht voor een sfeervolle barbecue (van april tot oktober). Je krijgt op die manier een kijkje in het Italiaanse ranchleven terwijl je smult van lokale lekkernijen en geniet van een adembenemend uitzicht.
Een andere unieke ervaring waarvoor je bij hen terecht kunt, is paardrijden hoog boven de Amalfikust. Het is een bijzondere rit waarbij je door één van de drie broers wordt vergezeld. Onderweg kom je veel te weten over de rijke geschiedenis van het gebied en je wordt getrakteerd op adembenemende panorama’s. Ver onder je kun je de dorpjes Raito, Vietri sul Mare herkennen terwijl voor je de indrukwekkende Golf van Salerno zich openbaart. De paarden, die zich zonder problemen over het ruige terrein weten te bewegen, brengen je op plekken die voor de meeste toeristen onbekend blijven. Al paardrijdend de schatten van de Amalfikust ontdekken, is zonder twijfel een unieke belevenis die je nog lang bij zal blijven.
Paardenfluisteraars
Het is belangrijk en fijn om te weten dat er voor de paarden ontzettend goed wordt gezorgd. Ze worden met respect behandeld, de verzorgers weten precies wat welk paard nodig heeft en er wordt met hen gesproken alsof zij elk moment een antwoord terug kunnen geven. De broers hebben met elk paard een diepe band, wat schitterend is om te mogen aanschouwen. Het is dan ook niet vreemd dat de mannen aan hun gasten enkele eisen stellen om de veiligheid en gezondheid van hun dieren te kunnen waarborgen.
Tikkeltje magie
Wanneer jij jouw reis naar de Amalfikust een tikkeltje magischer wilt maken, neem dan contact op met de broers Imparato van 3 Brothers Ranch. Boek één van de schitterende ervaringen en dompel je onder in een uniek stukje Campania. Om een van deze schitterende tours te boeken, kun je contact opnemen met Francesco door een e-mail te sturen naar info@3brothersranch.it
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust (2021). Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Vomero is een van de wijken in het heuvelachtige gebied rondom Napels. Vanaf de boulevard kun je al een glimp van deze hoger gelegen wijk opvangen, die net buiten het stadscentrum ligt en vanuit het centrum makkelijk met de funicolare, kabeltrein, te bereiken is. De levendige wijk is gevuld met gezellige bars, pubs, pizzeria’s en bijzondere winkels en je krijgt hier weer een heel ander stukje van de stad te zien. Wanneer je tijdens een stedentrip in Napels bent, neem dan zeker ook de tijd om een kijkje in deze bruisende wijk op de heuvel te nemen.
Vomero vanaf het water
Broccoli-heuvel
De wijk staat bekend als een goede, rijke buurt met families van goede komaf. Voorheen was het een vrijwel onbewoonde buitenwijk die ver van het drukke centrum van de stad lag. Met hier en daar slechts een paar boerderijen en landerijen, waren er verder nauwelijks woonhuizen op de heuvel te vinden. Door de aanwezigheid van de vele velden en grote hoeveelheid groenten die hier groeide, kreeg het de toepasselijke bijnaam ‘broccoli-heuvel’.
Toen Napels in 1282 tot hoofdstad van het Koninkrijk Napels werd benoemd, was het om strategische redenen noodzakelijk om ook de Vomero-heuvel toegankelijker te maken. Langzaam maar zeker trokken er steeds meer mensen de heuvel op, al was er van een explosieve groei nog geen sprake. Onder de adel was er echter wel een trend ontstaan waarbij het erg fancy was om op de heuvel een tweede huis te laten bouwen. Deze woningen bleken in 1656 ook nog eens goed van pas te komen om aan de pestepidemie te ontsnappen, waar vooral het koninkrijk Napels zwaar door werd getroffen. De trend om een tweede huis op de heuvel te laten bouwen, nam in de achttiende eeuw toe. De wijk groeide gestaag en in 1809 werd Vomero officieel onderdeel van de stad Napels.
Mede dankzij de opening van de Via Salvator Rosa werd de wijk beter bereikbaar en het werd daardoor voor mensen aantrekkelijker om zich hier te settelen. Vanaf het begin af aan was dit stukje Napels bestemd voor mensen die wel wat te besteden hadden, iets wat niet veranderde toen er eind negentiende eeuw in een rap tempo huizen uit de grond werden gestampt.
Bereikbaarheid
De aanleg van de funicolare heeft ervoor gezorgd dat het gebied beter werd verbonden met het stadscentrum. In totaal zijn er drie lijnen die naar de Vomero-heuvel gaan, waarvan de Funicolare Chiaia in mei 1889 als eerste werd ingewijd. Nog steeds is een ritje met de funicolare de makkelijkste manier om deze wijk te bereiken, al is de metro ook een optie. Met metrolijn 1 wandel je bij halte Vanvitelli zo de drukte en gezelligheid van Vomero in.
Foto Ciao tutti
Bezienswaardigheden
Naast de gezellige sfeer, knusse wijnbarretjes en goede eetgelegenheden, heeft de wijk een aantal bezienswaardigheden die het bezoeken waard zijn. Graag licht ik een aantal hoogtepunten uit waarmee jij een goede indruk kunt krijgen van het gezellige Vomero en je een bezoek aan het fascinerende Napels compleet maakt.
Dit stukje Napels ontbrak ook niet tijdens de lezersreis van Ciao tutti die in oktober 2021 plaatsvond. Ik mocht de mensen meenemen naar deze gezellige wijk en hen een aantal hoogtepunten laten zien. Deze hoogtepunten deel ik ook graag met jou! Andiamo?
Tijdens de lezersreis van Ciao tutti liet ik mensen de bruisende wijk Vomero zien
Piazza Vanvitelli
Het Piazza Vanvitelli vormt het kloppend hart van het bruisende Vomero. Het plein is opgedragen aan de architect Luigi Vanvitelli, zoon van de Nederlandse kunstenaar Caspar van Wittel die voor zijn werk naar Italië was verhuisd. De Nederlandse achternaam was wellicht moeilijk uit te spreken voor Italianen, dus werd deze gewijzigd in Vanvitelli. Luigi Vanvitelli is onder meer bekend voor zijn werk aan het koninklijk paleis van Caserta.
Dit achthoekige plein werd aangelegd in de jaren tachtig van de negentiende eeuw en wordt doorkruist door de Via Alessandro Scarlatti en de Via Bernini. Deze twee straten vormden de basis bij de opbouw en inrichting van de wijk Vomero. Rondom het plein werden er vier neorenaissancistische gebouwen geplaatst, een stijl die kenmerkend is voor veel palazzi in de buurt. In het midden van het plein werd aanvankelijk een fontein geplaatst, deze werd later vervangen door een palmboom. De historische palm werd echter getroffen door een parasiet waardoor deze stierf. De gemeente gaf daarop opdracht tot het planten van een kamferboom die tot op de dag van vandaag het stralende middelpunt van het plein vormt.
Door de aanwezigheid van het metrostation, de vele barretjes en eetgelegenheden rondom het plein, is deze plek uitgegroeid tot een ontmoetingsplaats voor jongeren vanuit de hele stad. Piazza Vanvitelli wordt beschouwd als het hart van de wijk én het nachtleven.
Parco della Villa Floridiana
Één van de heerlijkste plekken die de wijk Vomero rijk is, is zonder twijfel het Parco della Villa Floridiana. Deze plek vormt een groene oase van rust midden in het drukke en vaak chaotische Napels. Het park is rijkelijk voorzien van schaduwrijke plekken, open ruimtes, bankjes en de kronkelende paadjes zijn omringd door maar liefst honderdvijftig verschillende soorten planten. Midden in het park staat de Villa Floridiana, een optrekje dat in 1815 door Ferdinand IV di Napoli werd gekocht. De villa was een geschenk voor zijn vrouw, hertogin van Floridia, naar wie de villa en het park zijn vernoemd.
Architect Niccolini kreeg de opdracht om het oude gebouw te renoveren. Hij bouwde de neoklassieke villa en het park werd van een romantische tintje voorzien. Aan de achterkant van de villa leidt een marmeren trap naar een kleine vijver die vol zit met schildpadden. Iets verderop bevindt zich een uitkijkpunt met een schitterend uitzicht op zee, een gedeelte van de stad, het Sorrentijns schiereiland en het eiland Capri.
De villa en het park werden in 1919 eigendom van de staat en werd in de villa het Museo Nazionale della Ceramica Duca di Martina geopend. Hier wordt de bijzondere keramiekcollectie van de hertog van Martina tentoongesteld, die door een erfgenaam aan de staat werd geschonken.
Naast de rust die het park biedt, vormt het ook de woonplaats van zo’n zeventig (zwerf)katten. De katten zijn erg geliefd en door buurtbewoners wordt er voor de beestjes gezorgd. Het kan zijn dat er tijdens een bezoek aan het park door een vrijwilliger om een donatie wordt gevraagd om voor de katten te kunnen blijven zorgen.
Belvedere San Martino
Een ander hoogtepunt dat je niet over mag slaan wanneer je in Vomero bent, is het Belvedere San Martino. Wanneer je richting het Largo San Martino wandelt, ontvouwt zich een spectaculair panorama met de wereldberoemde Vesuvius in de hoofdrol. Je geniet hier van misschien wel het mooiste uitzicht van de stad. Vanaf hier zijn de voornaamste monumenten duidelijk te herkennen, kun je de honderden kerkkoepels die Napels rijk is tellen en is duidelijk te zien hoe de Spaccanapoli in een rechte lijn de stad doorkruist.
Onder het uitkijkpunt bevindt zich La Pedamentina di San Martino, een trappartij die Vomero met de Corso Vittorio Emanuele verbindt. Afdalen over de vierhonderdveertien treden is een feestje waarbij je wordt omringd door fruitbomen en wordt getrakteerd op prachtige vergezichten en schitterende taferelen.
Certosa San Martino
Aan hetzelfde Largo San Martino ligt een andere parel verborgen, de Certosa di San Martino. Dit kartuizerklooster in barokstijl is één van de grootste religieuze monumenten van de stad. Het klooster werd in 1325 in opdracht van Karel van Calabrië gebouwd, waarna er in verschillende periodes diverse architecten aan te pas kwamen. Wanneer je voor de ingang van het gebouw staat, is het wellicht moeilijk voor te stellen wat er voor schatten achter deze muren schuilgaan. Reden genoeg om hier een kijkje te nemen. Het klooster heeft ongeveer honderd kamers, twee kerken, een binnenplaats, vier kappellen, drie kloostergangen en hangende tuinen. Sinds 1866 is het gebouw eigendom van de staat en werd er een museum in gevestigd, waar je inzicht krijgt in het artistieke en culturele verleden van de stad.
Castel Sant’Elmo
Vanaf verschillende plekken in de stad is het middeleeuwse kasteel Castel Sant’Elmo waar te nemen. Dit indrukwekkende bouwwerk, dat gedeeltelijk uit tufsteen bestaat, is gelegen op een hoogte van tweehonderdvijftig meter boven zeeniveau. Vanaf het kasteel heb je dan ook adembenemend uitzicht op de stad, de Golf van Napels en de omliggende heuvels.
In 1329 werd de eerste steen van het kasteel gelegd, in 1343 was de bouw voltooid. Het bouwwerk kent een lange geschiedenis waarin het verscheidende malen is belegerd en in handen is geweest van verschillende machthebbers. Daarnaast heeft het gebouw lange tijd gediend als gevangenis waarin de omstandigheden verschrikkelijk moeten zijn geweest. De geschriften die op de muren in diverse cellen door gevangenen zijn achtergelaten, zijn hier stille getuigen van.
Castel Sant’Elmo is tegenwoordig geopend voor publiek. Naast het schitterende uitzicht kun je een bezoek brengen aan het museum en een ruimte die is ingericht voor tijdelijke tentoonstellingen en evenementen.
Gradini del Petraio
Waar de trappen aan de kant van het Belvedere San Martino tot in de Quartieri Spagnoli lopen, bevindt zich vrijwel direct achter de halte van de funicolareMorghen een andere trappartij, de Gradini del Petraio. Dit pad werd tussen de zestiende en zeventiende eeuw aangelegd om, middels vijfhonderddrie treden, het hoger gelegen Vomero met de chique wijk Chiaia te verbinden.
Tussen felgekleurde gebouwen in, banen de treden zich een weg naar beneden. Dit pad is een pareltje omdat je vanaf hier in alle rust kunt genieten van een prachtig uitzicht en de drukte van de stad zich ver onder je bevindt. Vanaf hier kun je het Sorrentijns schiereiland zien liggen en de contouren van het beroemde eiland Capri. Onderweg stuit je op prachtige taferelen en je wordt ondergedompeld in een puur stukje Napels. Op deze route lijkt het heel even alsof je de stad en haar prachtige panorama’s voor jezelf hebt. Het zijn heel wat treden om af te dalen en je zult dit zonder meer goed in de benen voelen. Toch is het aan te raden om, op je gemak, de vele treden af te dalen en te genieten van de unieke schoonheid die Napels te bieden heeft.
Reisgids Jouw Local in Napels
Napels is een stad vol verrassingen en diversiteit, met unieke wijken die elk hun eigen verhaal vertellen. Met de digitale reisgids Jouw Local in Napelsontdek je de stad als een echte insider. Of je nu wilt genieten van een ontspannen stedentrip of een avontuurlijk weekend, deze gids biedt je alles wat je nodig hebt. Van heerlijke eettips tot unieke verhalen en praktische informatie, je zult Napels beleven als nooit tevoren.
Meer tips nodig voor Napels? Zie onderstaande artikelen!
Wanneer je over het eiland Procida slentert, ben je op veel plekken omringd door de frisse geur van citroenen. De limoncello die hiervan wordt geproduceerd, behoort al jaren tot een van de eilandspecialiteiten. Deze gele vloeistof heeft weer nét even een andere smaak dan een limoncello die je bijvoorbeeld in Sorrento of aan de Amalfikust drinkt. De limoncello van Procida heeft een unieke smaak en dat heeft te maken met de omstandigheden waarin de citroenen hier groeien. De combinatie van vulkanische grond, zeelucht, wind en het klimaat in het algemeen, leveren deze unieke en smaakvolle citroenen op.
Likeur van citroenbladeren
Naast de inmiddels wereldberoemde limoncello, zag er een ander product op Procida het levenslicht waar ook een hoofdrol voor de citroen is weggelegd. Waar voor de limoncello de schil van de citroen essentieel is, vormen voor deze unieke likeur de citroenbladeren de basis. De likeur draagt de toepasselijke naam Fogliolì, een verwijzing naar de citroenbladeren waarmee het drankje wordt gemaakt.
Fogliolì is echter meer dan alleen een likeur van citroenbladeren. Dit product is een vertaling van de diepgewortelde liefde en waardering die bewoners voor hun bijzondere eiland hebben. Het koppel David en Cinzia heeft met veel passie, liefde, kennis en zorg deze bijzondere likeur ontwikkeld, wat als een aanwinst voor het eiland beschouwd mag worden. Deze smaakvolle en innovatieve likeur kan aan de lijst met eilandspecialiteiten worden toegevoegd en móet je echt geproefd hebben wanneer je Procida bezoekt.
Limone di pane
David en Cinzia zijn procidani in hart en nieren. Op jonge leeftijd ging het hen voor de wind. Jong en ambitieus namen ze de stap om het kleine eiland te verruilen voor het fascinerende Firenze. Inmiddels getrouwd, beiden voorzien van een leuke en goed betaalde baan, hebben zij dan ook niets te klagen. Zij het dat na een aantal jaren de heimwee naar hun kleurrijke en sfeervolle geboortegrond steeds groter werd. Het gemis van de geuren, kleuren en de eenvoud die het eiland uniek maken, werd met de dag groter. De meest voor de hand liggende stap was daarom terugkeren naar het dromerige Procida, wat zij uiteindelijk deden.
Eenmaal gesetteld, besluiten zij om te investeren in wat dit vruchtbare gebied hen te bieden heeft. Het bedrijf AGRE wordt opgericht, waarmee zij kwaliteitsproducten produceren, gebruikmakend van de natuurlijke rijkdommen die het eiland te bieden heeft. Al snel bleek er een hoofdrol voor de limone di pane, zoals de citroen van Procida wordt genoemd, te zijn weggelegd.
Dat van citroenen vrijwel alles wordt gebruikt, is in dit gebied algemeen bekend. Van de schil voor de bereiding van limoncello, tot het sap dat onder andere in limonade en granita (schaafijs) wordt verwerkt en op warme zomerdagen vaak een welkome dorstlesser is. De aromatische citroenbladeren zijn ideaal om een gerecht meer smaak te geven maar dat deze ook voor andere doeleinden gebruikt kan worden, kwamen David en Cinzia al snel achter. De intens geurende bladeren bleken een perfect ingrediënt te zijn om een unieke likeur mee te produceren.
Fogliolì & Scorza
De Fogliolì likeur ontstaat door citroenbladeren in alcohol te weken, samen met wat citroenschillen. Wanneer de bladeren geplukt zijn, moeten deze binnen een paar uur al in de alcohol liggen om het beste resultaat te kunnen garanderen. Het eindresultaat is een vloeistof met een gele gloed die net iets transparanter is dan de klassieke limoncello. Bij het drinken van de likeur overheerst de typerende smaak van citroenblad maar er is ook een vleugje citroenschil waar te nemen. Fogliolì is een mix tussen het zuur van de citroen en het bittere van de bladeren, wat een perfecte match lijkt te zijn. Doordat er in verhouding minder suiker aan het geheel wordt toegevoegd dan aan limoncello, behoudt de likeur zijn bittere en kruidige smaak.
Naast de citroenbladlikeur kun je bij AGRE ook hun variant van de limoncello proberen, te vinden onder de naam Scorza. Waar de Fogliolì wordt gemengd met wat citroenschillen, is er aan de Scorza een beetje citroenblad toegevoegd wat wederom een unieke en pure smaak oplevert. Er zijn flessen van 50cl, maar ze verkopen ook flesjes van 10cl. Ideaal om mee te nemen als souvenir, voor een ander of voor jezelf. De likeuren zijn in verschillende winkels op het eiland verkrijgbaar maar zijn ook online via de webshop van AGRE te bestellen.
Een flesje meenemen voor thuis is sowieso een goed idee. Op dagen dat je behoefte hebt aan een extra dosis Vitamine P(rocida), kun je met gesloten ogen en nippend aan de Fogliolì even wegdromen naar het kleurrijke Procida. De geur en de rijke aroma zorgen ervoor dat het net lijkt alsof je onder de geurige citroenbomen van het eiland wandelt.
Procida in een cocktailglas
Op Procida is de Fogliolì niet meer weg te denken en wordt door locals graag gedronken en gemixt met andere drankjes. Stap binnen bij Flamingo Cafè, waar ze verschillende cocktails hebben ontwikkeld waarin deze unieke likeur is verwerkt. Vraag naar de mogelijkheden en ervaar Procida in een cocktailglas.
Fogliolì is slechts een van de vele mooie en pure voorbeelden die Procida rijk is en reden vormt om het eiland te bezoeken. Aan de hand van deze verhalen krijg je een indruk van wat het eiland nu precies zo bijzonder en uniek maakt. De waardering die eilandbewoners voor hun stukje aarde hebben, overheerst in de meeste verhalen en toont de mate van verbondenheid die zij met het eiland hebben. Het zijn voornamelijk verhalen van eilandbewoners die Procida achter zich lieten om het geluk elders te zoeken maar vervolgens werden overspoeld door enorme heimwee naar de zee, kleuren, geuren en de eenvoud van ‘hun’ eiland. Hoe klein Procida ook is, het gemis wanneer zij hun voeten niet over het 3,7 km² grote oppervlak kunnen bewegen, lijkt des te groter. Zij lijken dit pas te beseffen wanneer het eiland al lang en breed uit zicht is verdwenen. De combinatie van heimwee en de diepgewortelde liefde voor het eiland weten zij echter te verwerken in schitterende eindproducten die zij met de rest van de wereld kunnen delen.
Reisgids Procida
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen:
Het eiland Procida verschijnt bij steeds meer mensen op de radar. Het kleine zusje van buureiland Ischiakomt steeds vaker in het nieuws en wordt geregeld in informatieve reisartikelen genoemd. Met haar karakteristieke uiterlijk duikt zij ook op in series en films, waar zij in een oogopslag te herkennen is. Procida trekt de aandacht en wekt de nieuwsgierigheid van reislustige Italiëliefhebbers.
Het kleinste eiland voor de kust van Napels is een kleurrijk pareltje dat je zal betoveren. In de podcastaflevering van Ciao tutti leg ik uit wát het eiland nu precies zo magisch maakt dat je al heimwee krijgt zodra je weer op de boot richting het vasteland stapt.
Staat Napels – of een van de plekken in de omgeving – voor dit jaar op jouw reisplanning, maak dan zeker ruimte voor een bezoek aan Procida. Ik geef je een aantal hele goede redenen waarom dit betoverende eiland absoluut aan jouw lijstje moet worden toegevoegd. Een waarschuwing vooraf is op zijn plek: je zult gegarandeerd smoorverliefd worden op dit authentieke stukje Italië.
Procida is perfect voor een dagtrip
Procida heeft een oppervlakte van slechts 3,7 km², wat het een ideale bestemming maakt voor een dagtrip. Waar je op de andere eilanden wel gebruik móet maken van het openbaar vervoer, een scooter of e-bike, is dat op Procida niet nodig. Een e-bike huren behoort natuurlijk tot de mogelijkheden en je trapt met gemak binnen een dag het hele eiland rond, maar je snuift lopend veel meer van de heerlijke eilandsfeer op. Vanaf de aankomst in de haven tot het moment dat je weer vertrekt, kun je alles prima te voet doen. Je kunt op je gemak de hele dag door de nauwe straatjes rondstruinen, die zijn gevuld met eeuwenoude palazzi, wapperend wasgoed, kerken, altaartjes en schitterende doorkijkjes. Je kijkt daadwerkelijk je ogen uit en merkt dat de meest simpele details in hun eenvoud schitterend zijn. Met de benenwagen kom je op veel verschillende plekken en het stelt je in staat om de magie van Procida zelf te ervaren. Het wandelen kan worden afgewisseld met een verfrissend drankje op een terras met uitzicht op de haven of een lunch met een lokale specialiteit.
Proeven van eilandspecialiteiten
De lekkernijen die het eiland te bieden heeft, zijn zonder meer de overtocht waard. Zo is de limoncello, die wordt gemaakt van de geurige citroenen die op het eiland groeien, toch nét even anders. Ook is Procida de aangewezen plek om kennis te maken met de lingua di bue, een gebakje gevuld met citroencrème waarvan de vorm veel weg heeft van een tong.
Gezien de vele vissersbootjes en vissers die altijd met hun netten in de weer lijken te zijn, is het vanzelfsprekend dat het eiland verschillende visgerechten tot haar specialiteiten rekent. De meeste restaurants worden dagelijks van de laatste vangst voorzien, zodat jij als gast enkel het verste van het verste voorgeschoteld krijgt. De spaghetti con alici, pomodorini e pecorino is één van de traditionele gerechten die het eiland rijk is, evenals de spaghetti ai ricci di mare en de pasta met le canocchie di Procida.
Naast deze klassiekers zijn er ook minder bekende gerechten die je net zo goed het water in de mond doen lopen. De linguine con melanzana bruciata, cozze en verkruimelde tarallo is een goddelijke combinatie waar je ongetwijfeld, net als ik, verslingerd aan zult raken. Het proeft als een stukje Procida in je mond en daar wil je natuurlijk zo veel mogelijk van binnenkrijgen. Ook de pasta al ragù giallo di baccalà is een perfecte vertaling van de rijke smaken van het eiland, wat betekent dat je bij elke hap puur geniet.
Op Procida proef je de lokale sfeer
Van vissers die netten repareren in de haven tot a’ crianza, Procida is uniek in haar soort. De eilandbewoners merken de aanwezige en nieuwsgierige toeristen op, maar lijken zich daar weinig van aan te trekken. Zij gaan ongestoord door met wat zij doen, op de manier zoals zij dat al jaren gewend zijn om te doen. Juist dit zorgt ervoor dat jij als bezoeker een goede indruk van Procida en haar inwoners kunt krijgen en de pure sfeer van het eiland kunt ervaren. Dat pure kom je in de kleinste dingen tegen, zoals een eenvoudig mandje gevuld met fruit, vergezeld van een handgeschreven bordje met de woorden “A crianza/creanza”.
“A crianza” is een Napolitaanse uitdrukking die op verschillende manieren kan worden gebruikt. In de kern draait het altijd om beleefdheid en goede manieren. In het geval van het mandje fruit langs de kant van de weg gaat het om een vriendelijk gebaar, een geschenk, waar iemand niets voor terug wil. Voor de procidani is dit de normaalste zaak van de wereld. Veel mensen beschikken wel over een stuk land waar de nodige groente en fruit groeit. Wat te veel is voor eigen gebruik, wordt op deze manier met anderen gedeeld. Een simpel maar bijzonder voorbeeld van wat het betoverende Procida nu precies zo magisch maakt en je ernaar doet verlangen om hier zo veel mogelijk tijd door te brengen.
Procida biedt spectaculaire en unieke panorama’s
De gekleurde huisjes van Marina Corricella zijn inmiddels wereldberoemd en worden door reisorganisaties vaak gebruikt om Napels onder de aandacht te brengen. Wanneer na een kleine klim het kleurenpalet zich openbaart, is het een moment om even stil van te worden. Op de achtergrond verschijnt de rest van het eiland in beeld, de vorm van het eilandje Vivara is duidelijk te herkennen en torent daarachter het groene Ischia er bovenuit.
Hoe klein Procida ook is, het eiland heeft nog veel meer (soms redelijk verstopte) plekjes te bieden waar je van waanzinnige vergezichten kunt genieten. Maak je de klim naar Terra Murata, het hoogste punt van het eiland, dan word je daar getrakteerd op een uniek panorama van driehonderdzestig graden waar je bijna van gaat duizelen. Je herkent hier talrijke hoogtepunten en bezienswaardigheden die de regio rijk is, van het tegenover gelegen Monte di Procida tot het uiterste puntje van het Sorrentijns schiereiland en het eiland Capri.
Hou je van beweging, dan kan ik enkel aanmoedigen om vooral de wat onbekendere paden in te slaan, trappen af te dalen of juist te beklimmen. Je komt op de mooiste plekken terecht en je wordt vaak beloond met uitzichten die je even helemaal voor jezelf hebt.
Procida was de Italiaanse Culturele Hoofdstad 2022
Procida was in 2022 de Italiaanse Culturele Hoofdstad en deze eervolle titel vormt een hele goede reden om richting het eiland te varen. Wellicht had je verwacht dat ik met deze reden af zou trappen, maar ik heb dit punt bewust voor het laatst bewaard. Dit argument vormt namelijk een samenvatting van bovenstaande redenen. Procida is het eerste eiland dat deze titel mag dragen en dat is niet zonder reden. De culturele en historische waarde waar dit kleine stukje aarde in de Golf van Napels over beschikt, is exact waarom zij deze titel toegewezen heeft gekregen. Juist alle eerder genoemde redenen hebben er onder meer aan bijgedragen dat Procida tot Culturele Hoofdstad 2022 werd uitgeroepen. Naar mijn mening is dit meer dan terecht en ik ben ervan overtuigd dat de komende tijd nog veel meer mensen deze bijzondere parel in hun hart zullen sluiten.
Reisgids Procida
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen
Een stedentrip Napelswordt vaak met een bezoek aan het eiland Caprigecombineerd. Vanuit de haven van Napels vaar je in een kleine veertig minuten naar dit jetset eiland, waardoor Capri ook makkelijk als dagtocht ingepland kan worden. Hoewel het eiland slechts 10,36 km² beslaat, is er genoeg moois te ontdekken. Wanneer je voor een dag naar dit romantische eiland gaat, zul je niet alle schatten kunnen bekijken. Je hebt echter genoeg tijd om een goede indruk van Capri te krijgen en ik geef jou graag de beste tips mee zodat je alles uit een dagtrip naar deze droombestemming kunt halen.
De tips die ik in dit artikel geef, zijn op mijn eigen ervaringen gebaseerd. Ik ben van mening dat je met deze informatie op zak een geweldige indruk van het eiland krijgt wanneer je hier slechts een dag te besteden hebt. Er zijn uiteraard genoeg andere mogelijkheden wanneer je een dag op Capri door wilt brengen, het ligt er net aan wat jouw interesses zijn en hoe intensief je de dag wilt maken. Meer gouden tips voor een dagtrip Capri lees je in dit artikel.
Aankomst in Marina Grande
Bij aankomst vaar je de haven van Marina Grande binnen. Je krijgt hier gelijk een goede indruk van het eiland en haar karakteristieke uiterlijk. Tussen het groen van de natuur zijn huisjes in pastelkleuren gebouwd en de rotsachtige formaties die het eiland kenmerken vallen direct op.
Wanneer je voet aan wal zet, zul je door verschillende Italianen worden aangesproken, in de hoop dat je bij één van hen een boottocht of andere tour afneemt. Hoewel Marina Grande erg sfeervol is en dit de eerste kennismaking met Capri betekent, zou ik hier tijdens een dagtrip niet al te lang stoppen. Loop in plaats daarvan direct naar de ingang van de funicolare, de kabeltrein, om naar het hoger gelegen Capri stad te gaan.
Met de funicolare naar Capri-stad
Het ritje met de funicolare is al een beleving op zich. De tocht omhoog duurt slechts vier minuten maar je wordt onderweg getrakteerd op een spectaculair uitzicht, waarbij de Vesuvius in de verte het eiland in de gaten lijkt te houden.
La Piazzetta
Bij een bezoek aan Capri stad kun je moeilijk om La Piazzetta heen. Wanneer je de uitgang van de funicolare uitwandelt, kom je vrijwel direct op dit plein terecht. Het is dan ook de reden dat veel toeristen hier op één van de terrassen neerstrijken en met een kopje koffie van het uitzicht genieten.
Schiet zeker een paar foto’s van het beeldige panorama om vervolgens de steegjes in te duiken. Gevuld met winkeltjes, barretjes en rosticceria’s waar lokale lekkernijen worden verkocht, word je hier in de sfeer van het eiland opgezogen.
Giardini di Augusto
Na een korte wandeling kom je bij de Giardini di Augusto. Deze tuin bestaat uit verschillende terrassen die met diverse soorten bloemen en planten zijn gevuld die op het eiland te vinden zijn. Deze natuurlijk schoonheid wordt gecombineerd met een weids panorama waarbij je enerzijds zicht hebt op de beroemde Faraglioni di Capri en anderzijds uitkijkt op de baai van Marina Piccola.
Bus naar Anacapri
Na een rondje door het centrum van Capri stad te hebben gemaakt en een goede indruk van dit gedeelte van het eiland te hebben, neem dan de bus naar Anacapri. Je koopt en buskaartje bij de beginhalte en sluit aan in de rij voor de bus naar Anacapri. De rit duurt ongeveer twintig minuten en je stapt uit bij Piazza Vittoria. Vanaf hier wandel je zo het historisch centrum van Anacapri binnen, dat met sfeervolle straatjes en gebouwen is gevuld. Voordat je hier een kijkje gaat nemen, raad ik je aan om eerst naar de andere kant van Piazza Vittoria te wandelen voor een bijzondere attractie. Disclaimer: je moet hiervoor geen last hebben van hoogtevrees.
Seggiovia naar Monte Solaro
De seggiovia, de stoeltjeslift, brengt je naar het hoogste punt van het eiland, Monte Solaro. Je kunt een enkeltje kopen om vervolgens vanaf de top weer naar beneden te wandelen. In geval van een dagtrip naar Capri is het handiger om direct een retour te kopen. Zoals aangegeven, je moet zeker geen last hebben van hoogtevrees wanneer je richting Monte Solaro wilt. Het is een eenpersoons stoeltjeslift die je in ongeveer twintig minuten naar de top brengt. Het uitzicht onderweg is spectaculair en het idee dat je daar zo boven het eiland bungelt, maakt het geheel ook bijzonder. Eenmaal boven heb je zonder twijfel het mooiste panorama dat het eiland te bieden heeft. Op 589 meter boven zeeniveau krijg je hier de perfecte samenvatting van Capri. Je kunt bovendien nog een blik werpen op de Vesuvius, het Sorrentijns schiereiland, de Amalfikust en de Li Galli eilanden enerzijds, terwijl aan de andere kant het eiland Ischia in beeld verschijnt. De afdaling op de terugweg is al net zo mooi en je hoeft letterlijk alleen maar achterover te leunen en te genieten.
Villa San Michele
Vanaf de uitgang van de seggiovia, wandel je zo de straat in waar zich aan het einde Villa San Michelebevindt. Deze villa was een droom van de Zweedse dokter en schrijver Axel Munthe. Hij wilde een huis bouwen dat op een Griekse tempel leek: open voor de zon, de wind, de geluiden van de zee en vooral veel licht. De villa werd op de resten van een oude kapel gebouwd die was gewijd aan San Michele. In het huis zijn veel archeologische vondsten te vinden zoals Romeinse vloeren, marmer en zuilen. Je kunt hier een bezoek aan brengen en door de verschillende vertrekken dwalen om een indruk van de woning te krijgen.
De tuin is een waar spektakel en wat mij betreft dé reden om de villa te bezoeken. Hier staan verschillende beelden, planten en bloemen, er is een Griekse tombe te spotten en resten van een Romeinse villa. Uiteraard ontbreken de mooie vergezichten hier niet wanneer over de paden wandelt.
Het hoogtepunt is echter de plek waar een granieten sfinx over het eiland uitkijkt. Hoe deze sfinx in het bezit van Axel Munthe is gekomen, is niet duidelijk en is iets waar hij zelf ook geheimzinnig over deed. Hij verwees mensen naar de sfinx zelf om deze vraag te stellen, die hier uiteraard nooit een antwoord op heeft gegeven. De reden dat hij deze sfinx tot symbool van de villa maakte, is waarschijnlijk geïnspireerd door de uitspraak van een van zijn lievelingsdichters, de Duitse dichter Jean Paul, die het eiland Capri met een sfinx vergeleek. De aanwezigheid van deze mysterieuze sfinx op zo’n waanzinnig mooi uitkijkpunt, maakt deze plek alleen maar nóg magischer!
Slenter door de straatjes van Anacapri en neem een kijkje in de kerk
Na het bezoek aan de villa, is er nog tijd om door het centrum van Anacapri te wandelen en wat sfeer te proeven. Het historisch centrum bestaat uit sfeervolle straatjes, pleintjes, gevuld met planten, bomen, bloemen, winkeltjes en restaurants. Het is ook de plek waar je veel locals tegenkomt en waar kinderen op het plein een balletje trappen.
Tussen de voornamelijk witgekleurde huizen en gebouwen, is een knalrood huis waar te nemen. Het Casa Rossa werd door kolonel John Clay MacKowen gebouwd en hij versierde het met archeologische vondsten uit de omgeving. Het huis is tegenwoordig een museum en geopend voor publiek. Je komt hier meer te weten over de vondsten die in de Grotta Azzurra werden gedaan en er is een tentoonstelling met schilderijen waar Capri tussen de negentiende en twintigste eeuw in beeld wordt gebracht.
Een andere bezienswaardigheid die je in het centrum van Anacapri kunt vinden, is de Chiesa di San Michele Arcangelo. Dit kleine kerkje is vanwege de schitterende vloer een bezoek waard. Op de majolicategels zijn Adam en Eva afgebeeld, op het moment dat zij uit het aardse paradijs worden verjaagd. Naast de Boom der kennis van goed en kwaad, zijn er verschillende dieren afgebeeld en er is zelfs een eenhoorn te zien. In oude vertalingen van de bijbel werd er meerdere malen over een eenhoorn gesproken. Het bleek echter een vertaalfout te zijn, maar men was er nog lang van overtuigd dat deze dieren daadwerkelijk hadden bestaan aangezien het in de bijbel stond.
Je wandelt over een houten constructie de kerk rond zodat je de vloer vanuit verschillende hoeken kunt bewonderen. Voor het beste zicht op de vloer klim je via een smalle wenteltrap naar een hogere verdieping waar je van bovenaf een blik op dit schitterende kunstwerk kunt werpen.
Terug naar de haven
Heb je nog tijd over, strijk dan neer op een van de gezellige terrassen om even bij te komen en te genieten van een verfrissend drankje. Vervolgens is het tijd om terug te keren naar Marina Grande, waar je weer op de boot richting Napels stapt. Ongetwijfeld stap je op de boot met het voornemen om snel weer een keer terug te keren naar Capri om meer van haar betoverende schatten te kunnen ontdekken.
Reisgids Capri
Staat een trip naar het eiland Capri komend jaar op de planning en wil je graag op pad met de beste tips? In de digitale reisgids De Magie van Capri heb ik mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij het eiland Capri kunt ervaren zoals ik het ken. Het zijn allemaal plekken waar ik zelf graag kom, van een salumeria waar je een heerlijk broodje kunt laten bereiden tot een plek waar je uitgebreid kunt tafelen met producten uit eigen tuin. Verborgen plekjes waar je de pracht van het eiland even voor jezelf lijkt te hebben en ik deel mooie tips voor een unieke lokale ervaring. Zo laat ik zien bij welke caprese je thuis aan kunt schuiven voor een maaltijd, waar je in een betoverende tuin wordt ondergedompeld in het eilandleven en waar je zelf de handen uit de mouwen steekt om een eilandgerecht te leren koken.
Meer tips voor Capri vind je in onderstaande artikelen:
Het eiland Ischiastaat bekend om de vulkanische activiteit, iets waar eilandbewoners een logische verklaring voor hebben. Onder het eiland zou zich namelijk een reus bevinden die de aarde in het verleden geregeld heeft laten beven. Volgens deze mythe zou het eiland Ischia rusten op de schouders van de monsterlijke reus Tifeo (Typhon in het Nederlands). Er gingen heel wat gewelddadige gebeurtenissen aan vooraf voor hij uiteindelijk door een verloren strijd in de Golf van Napels belandde. Verschillende plekken op het eiland zouden de aanwezigheid van deze reus bewijzen, wat de reden is dat deze bijzondere mythe tot op de dag van vandaag wordt verteld.
Het eiland Ischia
Zoon van Oermoeder Gaia
Tifeo is de zoon van Gaia, godin van de natuur en de aarde, oftewel de Oermoeder. Samen met Ouranos (de Hemel) vormde zij het eerste godenpaar. Uit deze liefdesrelatie kwamen de Cyclopen en de Titanen voort. Ouranos voelde zich echter bedreigd door de enorme Cyclopen en sloot hen daarom op in Tartaros, een gedeelte van de onderwereld. Gaia was daar allerminst blij mee en schakelde de hulp van de Titanen in. Haar jongste zoon Kronos schoot zijn moeder als enige te hulp. Met een sikkel ging hij zijn vader te lijf en wist hem op deze manier te castreren en de heerschappij over te nemen. Bij de castratie vielen er bloeddruppels op de aarde, waarmee Gaia de verschrikkelijke Giganten geboren kon laten worden.
De strijd met Zeus
Een orakel had voorspeld dat Kronos hetzelfde lot te wachten stond en dat hij op een dag door een van zijn eigen kinderen onttroond zou worden. Geenszins van plan dit daadwerkelijk te laten gebeuren, probeerde hij dit handig op te lossen door zijn kinderen op te eten. Zijn vrouw (en tevens zus) wist hun jongste zoon Zeus uit zijn handen te redden door hem, in plaats van de baby, een steen te overhandigen. Zonder er erg in te hebben, verslond Kronos de steen en dacht dat het voorspelde lot hem bespaard zou blijven.
Eenmaal volwassen, ging Zeus de confrontatie met Kronos aan. Deze confrontatie mondde uit in een bittere strijd die uiteindelijk door Zeus werd gewonnen, wederom tot groot ongenoegen van Gaia. Zeus had namelijk besloten om een aantal van haar kinderen in de onderwereld gevangen te houden omdat zij niet bereid waren zijn kant te kiezen.
De geboorte van Tifeo en de confrontatie met Zeus
Uit woede en met het voornemen om Zeus te verslaan, baarde zij Tifeo. Tifeo werd door Tartaros verwekt, het akelige gedeelte van de onderwereld. De combinatie van de Oermoeder en Tartaros leverde een gigantisch en angstaanjagend wezen op met honderd drakenhoofden dat in staat moest zijn om Zeus te verslaan. Tifeo gehoorzaamde zijn moeder en trok naar de Olympus om de strijd met de goden aan te gaan.
Het was een lange strijd, waarbij het er zelfs even op leek dat Tifeo zijn vijand had weten te verslaan. Zeus wist zich echter te herpakken en Tifeo met zijn bliksem succesvol te raken. Hij wierp de reus in zee en slingerde er ook nog eens een gigantische steen achteraan die op Tifeo terechtkwam. Hij was niet alleen verslagen, Tifeo werd ook veroordeeld om dit stuk steen voor eeuwig op zijn schouders te dragen.
Zelfs na verslagen en flink gestraft te zijn, liet Tifeo nog van zich horen. Met zijn adem creëerde hij een vulkaan en hij liet uit woede met zijn gebrul de aarde boven zich geregeld beven. Het eiland Ischia was hiermee geboren.
Bocca di Tifeo
Op het hedendaagse Ischia zijn nog steeds sporen te vinden die naar de mythe van Tifeo verwijzen. Zo is er in de buurt van Punta Imperatore vanaf zee een rots te zien die erg veel weg heeft van een voet en daarom bekend staat als de voet van Tifeo. Maar ook de warmwaterbronnen en fumarolen die op veel plekken op het eiland aanwezig zijn, zouden het bewijs van Tifeo’s aanwezigheid onder het eiland zijn. De warmwaterbronnen zijn Tifeo’s tranen en de fumarolen, openingen in de aarde waar warme dampen uit tevoorschijn komen, zijn een teken van zijn hete adem. Er zijn verschillende wandelingen die je naar gebieden met fumarolen leiden, een van deze plekken is omgedoopt tot de Bocca di Tifeo, de mond van Tifeo. Niet alleen kun je hier de warme dampen die uit de berg tevoorschijn komen goed voelen, ruiken en zien, je geniet bovendien van een schitterend uitzicht op de omgeving.
Plaatsnamen op Ischia
De mythe verklaart ook de benaming van een aantal plaatsen op het eiland, die hun naam aan lichaamsdelen van deze reus hebben ontleend. Zo zijn de namen Panza (buik), Ciglio (wimper), Bocca (mond), Testaccio (hoofd) en Piedimonte (voeten) een verwijzing naar de aanwezigheid van de reus Tifeo.
Aardbeving Casamicciola
Het is een bijzonder verhaal en een van de redenen dat het eiland Ischia een bijzondere aantrekkingskracht heeft. Het maakt het geheel nét even iets interessanter en het zet je bij sommige gebeurtenissen aan het denken. Toen op 21 augustus 2017 Casamicciola door een aardbeving werd getroffen, ging dit gepaard met een brul. Getuigen hebben verklaard dat het leek alsof deze vanuit het binnenste van de aarde leek te komen. Zou Tifeo dan toch weer van zich hebben laten horen…?
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor jouw trip naar Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
Het eiland Ischiais paradijselijk mooi. De berghellingen worden met een groene gloed bedekt, gevormd door de combinatie van olijfbomen, citrusbomen, wijngaarden en groen tufsteen. Wanneer je de pracht en kleurrijke flora van Ischia aanschouwt, is het moeilijk voor te stellen dat er op het eiland een plek is die nóg meer natuurlijke schoonheid te bieden heeft. In het gebied Le Mortelle word je echter verrast door de tot werkelijkheid geworden droom van de Argentijnse Susana Walton. In de sprookjesachtige Giardini La Mortella stap je de door haar persoonlijk vorm gegeven botanische tuin binnen, gevuld met fonteinen, beekjes en een scala aan tropische en exotische planten.
De Waltons
De aanwezigheid van de schitterende tuin La Mortella is te danken aan de Engelse componist William Walton en zijn Argentijnse vrouw Susana. In 1949, kort nadat zij in het huwelijksbootje waren gestapt, meerden de Waltons op het eiland Ischia aan. William was gefascineerd door dit stukje aarde waar Odysseus de gevaren van de zee had weten te trotseren en waar de herinneringen aan de Griekse en Romeinse overheersingen nog tastbaar waren. Het was dan ook zijn wens om ergens in de Golf van Napels een plek te vinden om te wonen en zich door de magie van de streek te laten inspireren.
Het reisbureau vond voor hen een goede en redelijk betaalbare woning op Ischia en de verhuizing was een feit. De Waltons voelden zich al snel thuis op het eiland en verbleven uiteindelijk zo’n tien jaar in deze woning. In die periode ontstond het verlangen om een stuk grond op Ischia te kopen waar zij hun eigen huis konden laten bouwen. Zij vonden een groot stuk grond in het gedeelte van het eiland dat Le Mortelle wordt genoemd, verwijzend naar de mirtestruiken die in dit gebied tussen de rotsen groeien. Het ging om een kaal stuk land dat was bezaaid met vulkanische stenen, maar Lady Walton zag waarschijnlijk direct de potentie van dit stuk grond en was op slag verliefd.
Groene vingers
William en Susana wisten de heuvel in tien jaar tijd om te toveren tot een van de mooiste tuinen van Italië. William reisde voor zijn werk de hele wereld over maar droeg toch zijn steentje bij. Uit de verschillende plaatsen die hij bezocht, bracht hij planten mee terug naar het eiland zodat Susana deze kon plantten. Het was namelijk met name Susana die zich met de vormgeving van de tuin bezighield en haar groene vingers graag in de aarde liet wroeten.
Op het stuk grond lieten de Waltons een huis bouwen, dat tegenwoordig als concertzaal, museum én archief fungeert. Op deze locatie kun je aan de hand van foto’s, schilderijen, boeken, brieven, manuscripten en andere voorwerpen een idee krijgen van het leven van de Engelse componist.
Waltons muzikale nalatenschap
Toen William Walton in 1983 overleed, richtte Lady Walton de Fondazione William Walton op. Dit was een van zijn laatste wensen, die met het oprichten van een stichting zijn muzikale nalatenschap levend wilde houden. Hij wilde van La Mortella een plek maken waar jonge componisten van zijn muziekstukken konden leren en waar zij aan hun eigen composities konden werken. Susana Walton liet deze laatste wens in vervulling gaan en wist op deze manier zijn liefde en kennis voor muziek te koesteren en met het publiek te delen. In 1991 werd de betoverende tuin opengesteld voor het publiek, waar jaarlijks nog steeds veel jonge componisten gebruik van maken.
In 2003 vertrouwen Lady Walton het beheer en eigendom van La Mortella aan de Fondazione William Walton toe, waarop de naam van de stichting officieel in Fondazione William Walton e La Mortella werd gewijzigd. Tot op de dag van vandaag is La Mortella in het bezit van deze stichting, die de tuin beheert en tevens culturele activiteiten organiseert. Zo worden er tijdens de drie seizoenen dat de tuin geopend is nog steeds muzikale evenementen georganiseerd die in het museum en in het Teatro Greco plaatsvinden.
Magische sfeer
De tuin beslaat in totaal een oppervlakte zo’n drie hectare en is voorzien van ruim vierduizend soorten planten, afkomstig van over de hele wereld. De eerder genoemde stichting levert uitstekend werk en La Mortella wordt tot in de puntjes verzorgd. Bij de ingang krijg je een plattegrond en aanvullende informatie mee, waardoor je precies weet wat voor moois je onderweg allemaal tegenkomt. Breng je een bezoek aan Ischia, laat je dan verrassen door de overweldigende schoonheid en vreedzame sfeer van La Mortella. Ik geef je alvast een klein voorproefje van de betoverende schoonheid die je in deze magische tuin tegen kunt komen.
Indeling
De tuin is over twee niveaus verspreid. Voor het lager gelegen gedeelte, La Valle genaamd, schakelde Lady Walton de hulp van tuinarchitect Russel Page in. Het hogere niveau, La Collina, werd door Susana zelf onder handen genomen. Zij was een gepassioneerde tuinvrouw en zij liet zich door haar eigen creatieve ingevingen leiden om de tuin verder vorm te geven. Van beide niveaus breng ik een aantal hoogtepunten in beeld.
La Valle
Wanneer je de tuin vanaf de ingang bij La Valle betreedt, word je omringd door vele bomen en zeldzame planten. Al wandelend door de vallei, heb je geen zicht op de directe omgeving en je wordt volledig ondergedompeld in de wereld die Russel Page heeft gecreëerd. Page heeft deze sfeer bewust gecreëerd om op deze manier de artistieke inspiratie van William Walton te stimuleren.
Bij de ingang wordt de omgeving gekenmerkt door dennen die door Lady Walton zelf werden geplant toen ze nog een hoogte van gemiddeld dertig centimeter hadden. De laan die door vallei loopt, is omgeven door tropische bomen en gekleurde en heerlijk geurende bloemen.
Fontana 4 vasche
Via een tunnel die door bamboepalm is gevormd, kom je bij de Fontana 4 vasche uit. Rondom de fontein staan vier bankjes waar je van deze vreedzame omgeving kunt genieten, omringd door magnolia’s, hortensia’s en varens terwijl op de achtergrond enkel het geluid van stromend water klinkt.
Na de fontein loopt het pad verder, dat wordt gekenmerkt door een beek die de vallei doorkruist. Aan je linkerkant zie je een enorme boom met een opvallende stam die wordt bedekt met vele kleine doornen. Deze Ceiba speciosa is een uit Argentinië afkomstige boom die door Susana Walton zelf in 1983 werd geplant.
Ceiba speciosa
Fontana grande
Via de Fontana ottagonale (een achthoekige fontein) kom je bij de Fontana grande terecht. De fontein is gevuld met papyrusriet, lotusbloemen en waterlelies en in het midden zijn er verschillende planten afkomstig uit Afrika, Nieuw-Zeeland en Latijns-Amerika te herkennen.
Serra della Victoria
Met de trap kom je bij de Fontana alta met daarachter de Serra della Victoria. In deze kleine kas kun je de Victoria amazonica bewonderen, een waterlelie waarvan de bladeren een diameter van maar liefst drie meter kunnen bereiken. De bladeren hebben een hoge rand en kunnen zo’n veertig kilo dragen. De bloem is ongeveer veertig centimeter breed en bloeit slechts twee nachten. Wanneer de doornige knop zich bij het vallen van de avond opent, komt er in de eerste nacht een witte en geurige bloem tevoorschijn. De geur die de bloem verspreidt, trekt kevers aan die voor de bestuiving zorgen. Overdag sluit de bloem, om in de avond weer open te gaan. Door de bestuiving hebben de bladeren ditmaal een lichtroze kleur.
Achterin de kas is in de rotswand La Bocca ze zien. Dit werk werd door beeldhouwer Simon Verity vervaardigd, geïnspireerd door William Waltons meesterwerk Façade.
La Collina
Na de vallei te hebben bezocht, kun je via een pad het hogere gedeelte van de tuin bereiken. Alvorens je aan de klim begint, kun je een stop maken bij het theehuis om op het terras neer te strijken voor een lunch of een kop Engelse thee en een stuk taart.
Giardino Mediterraneo & Ninfeo
Waar de vallei gesloten is en geen zicht biedt op de omgeving, zijn er in dit gedeelte van de tuin veel plekken waar je een blik op de bergen en zee kunt werpen. Zo kom je in de Giardino Mediterraneo in een gedeelte terecht waar de heuvelachtige omgeving van het eiland zich weer openbaart. De Giardino Mediterraneo is met planten uit de mediterrane omgeving gevuld. Naast gewassen die op Ischia zelf voorkomen, zijn er ook planten te vinden die uit andere delen van de wereld afkomstig zijn met een vergelijkbaar klimaat. Het uiterste puntje van de heuvel wordt gevormd door het Ninfeo (Nymphaeum), een monument gewijd aan de nimfen. In het midden staat een spiegelfontein met rondom een inscriptie waarmee Susana Walton wordt herdacht.
Een paar passen verderop is er in een hoekje een fontein en een beeld van Venus te zien, met daarachter in steen de woorden Genius Loci (de geest van de plaats). Op deze plek wordt de as van Susana Walton bewaard, die op deze manier na haar dood voor eeuwig met de tuin en haar levenswerk verbonden blijft.
Roccia di William
Wanneer je het Ninfeo verlaat, wandel je langs een uitgebreide verzameling Aloë planten om vervolgens bij de Roccia di William te komen. In deze piramidevormige steen wordt de as van William Walton bewaard en in twee talen is een opschrift te lezen waarmee de componist wordt herdacht.
Tempio del Sole
Weer een stuk verder leidt een trap naar de ingang van de Tempio del Sole, de Tempel van de Zon. Deze ruimte was oorspronkelijk voor het opvangen van regenwater bedoeld, maar werd door Susana Walton tot tempel omgetoverd. Zij schakelde hiervoor de eerder genoemde Simon Verity in die de verschillende ruimtes versierde met werken gewijd aan Apollo, de god van de zon. De reliëfs worden afgewisseld met regels uit de muzikale werken van William Walton.
Teatro Greco
Verderop in de tuin is het Teatro Greco te vinden, het grootste project waar Lady Walton zich in de laatste jaren van haar leven mee bezig heeft gehouden. Het theater bestaat uit verschillende tribunes, omgeven door planten en rozen en biedt een spectaculair uitzicht op het stadje Forio. In de zomer vormt het theater het toneel van muzikale evenementen waar internationale jeugdorkesten hun kunsten vertonen.
Sala Thai
Achter het Teatro Greco kom je in een oosterse tuin terecht, geïnspireerd door Susana’s reizen naar Thailand. Aan het water vind je een schattig huisje, de Sala Thai, vanwaar je uitkijkt op het water dat is gevuld met lotusbloemen. Het geluid van de kleine bamboefontein aan de zijkant van het huisje werkt rustgevend en nodigt je uit om hier even plaats te nemen en in stilte te genieten van het levenswerk en schitterende erfenis van Susana Walton.
Algemene informatie
La Mortella is tussen april en oktober geopend. Tijdens de wintermaanden is het enkel mogelijk om op bepaalde dagen een bezoek met een gids te reserveren. Dit kan via de website. De tuin is met het openbaar vervoer gemakkelijk te bereiken. De ingang is aan de Via Francesco Calise, 45 in de gemeente Forio, località Zaro. Wanneer je met de auto bent, is er een parkeerplaats waar bezoekers gratis kunnen parkeren. Deze parkeerplaats bevindt zich aan de Via Zaro. De exacte locatie kun je bekijken via deze link.
Trek voor een bezoek zeker een paar uur uit en laat je verrassen en betoveren door deze magische tuin waar William en Susana Walton heel hun hart, ziel en zaligheid in hebben gestoken.
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor jouw trip naar Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
Afgelopen zomer was het RTL programma B&B Vol Liefde een ware kijkcijferhit. Door deelneemster Debbie van Casa Santangelo kwam de mooie havenstad Salerno geregeld in beeld. Deze bijzondere zoektocht naar liefde was in de afgelopen weken hét onderwerp van gesprek maar het heeft er ook voor gezorgd dat mensen nieuwsgierig op zoek gingen naar meer informatie over Salerno. Een gegeven waar ik natuurlijk erg blij van werd!
Salerno
Aangezien Salerno zich door het programma nóg meer op de kaart heeft weten te zetten en mensen hier tijdens een trip richting Campania graag een kijkje komen nemen, vroeg ik Debbie naar haar persoonlijke tips. Waar strijkt zij zelf graag neer voor een glas prosecco na een lange dag werken, waar eet je een heerlijke pizza en welke restaurants bezoekt zij zelf graag voor een goede maaltijd? Debbie laat het ons weten en deelt haar favoriete adressen in de gezellige havenstad Salerno.
Debbie tipt haar favoriete adressen in de stad
Debbie: ‘De wijnbar waar wij (Felicia red.) voor het eerst samen een drankje gingen doen, bestaat al een paar jaar niet meer. Het was tijdens die ontmoeting direct duidelijk dat een gezamenlijke liefde voor Salerno en de Amalfikust hadden. Weliswaar allebei op onze eigen manier, maar hiermee werd onze vriendschap geboren. Hoewel de bar waar het allemaal begon er niet meer is, heeft Salerno gelukkig nog veel meer leuke en gezellige plekken te bieden die ik graag met anderen deel.
Ristorante Il Duca
Ristorante Il Ducais gevestigd in het pand naast Casa Santangelo, op slechts een paar stappen afstand. Het fijne aan Il Duca is het gezellige huiskamergevoel dat je hier hebt zodra je voet over de drempel zet. De sfeer is ongedwongen, je schuift hier aan en eet alsof je bij een nonna in Napels aan de keukentafel zit.
Traditionele Napolitaanse gerechten die eenvoudig zijn maar vol van smaak, precies zoals deze horen te zijn. Zelf loop ik geregeld binnen bij Il Duca en ik heb een fijne band opgebouwd met eigenaar Emilio en zijn familie. Een leuk weetje: zonder de charismatische eigenaar Emilio was Casa Santangelo er mogelijk niet geweest. Ik was op het juiste moment, op de juiste plaats, bij de juiste persoon. Ik kreeg van Emilio een telefoonnummer in mijn hand gedrukt om te bellen en een afspraak te maken, de rest is geschiedenis.
Een Nederlandse die geen bier drinkt, dat kan natuurlijk niet! Hoewel ik in eerste instantie geen liefhebber was, wist Giovanni mij toch te overtuigen. Hij is de eigenaar vanBieb, dat staat voor Birre e baguettes, en heeft mij kennis laten maken met een cider biertje, dat hij ook wel het ‘vrouwenbiertje’ noemt. Ik ben in elk geval om en ik ga een keer per week langs bij buurman Giovanni, die met zijn zaak recht tegenover Casa Santangelo zit. Het is heerlijk om op het kleine maar fijne terras plaats te nemen, een van de vele speciaalbieren te bestellen en te genieten van het lokale leven dat hier aan je voorbij trekt. Daarnaast zijn de baguettes ook simpelweg heerlijk en uitstekend te combineren met een (cider) biertje.
Schuin tegenover het Teatro Verdi vind je een sfeervol en karakteristiek barretje, Bar G. Verdi. Niet alleen is de sfeer hier erg aangenaam, ook de mensen zijn ontzettend lief.
In de eerste maand dat ik terug in Salerno was, lieten eigenaren Maria en Luigi mij dagelijks gebruik maken van het internet om remote te kunnen werken. Na een volle maand vanuit Bar Verdi te hebben gewerkt, behoorde ik bijna tot de inboedel en ik kan niet anders zeggen dan dat deze bar een speciaal plekje in mijn hart heeft. Ik keer hier dan ook regelmatig terug. Niet om te werken, maar om te proeven van de huisgemaakte dolci die door Maria zelf worden bereid. In combinatie met een cappuccino is dit zeker een aanrader en een heerlijk plekje om de sfeer van Salerno in je op te nemen.
Dit visrestaurant is een van mijn nieuwe favoriete hotspots in Salerno. Niet alleen ik, maar ook veel Casa Santangelo’s gasten komen hier graag dineren. De Osteria is onderdeel van het restaurant Pescheria, dat in de Michelingids wordt genoemd. Toen dit nieuwe onderdeel van het restaurant zijn deuren opende, was het al in korte tijd bij locals erg geliefd wegens de ongedwongen sfeer en goede prijs-kwaliteitverhouding. Je eet hier lokaal gevangen vis, verwerkt in traditionele gerechten. Het is aan te raden om minimaal een dag van tevoren te reserveren, zeker in het weekend.
Wanneer je in Italië bent, kan het eten van een pizza natuurlijk niet ontbreken. Een van mijn favoriete pizzeria’s in Salerno, is Resilienzavan Gennaro, mijn oude buurman. Zij omarmen slow food en het km zero concept, waarbij gebruik wordt gemaakt van lokale producten. De pizza’s zijn dan ook rijk van smaak en proef je de kwaliteit van de ingrediënten. De pizzeria bevindt zich schuin achter het Teatro Verdi en heeft een ruim terras waar je heel fijn zit. Het is midden in de stad maar geniet je toch van de rustige ambiance. Leuk om te weten is dat er in de zomerperiode op deze locatie vaak optredens met live (jazz) muziek worden georganiseerd.
De locatie van Moodis centraal, namelijk net tussen het historisch centrum en het treinstation in. De zaak heeft een prachtig moderne inrichting maar er is ook een sfeervolle tuin waar je kunt genieten van de culinaire hoogstandjes die zij te bieden hebben. Op de kaart staan zowel vlees- als visgerechten en het aanbod wisselt met enige regelmaat. Ook voor vegetariërs onder ons heeft Mood voldoende keuze.
Voor een goede maaltijdsalade schuif ik graag aan bij Luca van I Love Piadina. De variant met zalm is mijn favoriet. Zoals de naam al doet vermoeden, is het concept gericht op de piadina, een specialiteit uit Noord-Italië waarbij plat brood wordt gevuld met vlees, groenten en/of kaas. Hoewel het dus geen traditioneel gerecht is van de regio Campania, kun je bij Luca aanschuiven voor zo’n goed gevulde piadina. Terwijl je smult van je broodje of maaltijdsalade, kijk je uit op de boulevard van de stad met daarachter de Amalfikust.
De zaak Papilla Felix is gevestigd in de wijk Mercatello, een stukje buiten het centrum. Hoewel het dus niet direct in het historisch centrum ligt, krijg je hier weer een ander stukje van Salerno te zien. In dit gedeelte van de stad tref je voornamelijk locals en de straat is gevuld met kleine winkeltjes waar zij hun dagelijkse boodschappen doen. De eigenaar van Papilla Felix komt dagelijks vanuit Napels naar Salerno gereden om zo zijn passie voor koken met zijn gasten te kunnen delen.
In de keuken worden enkel verse ingrediënten van kwaliteit gebruikt en dat proef je in de gerechten die er worden geserveerd. Je kunt hier terecht voor heerlijke antipasti met gegrilde groenten, een stuk vlees, een bord pasta of een traditioneel bereide parmigiana. De recensies liegen er niet om en zijn stuk voor stuk lovend.
Deze twee adressen mogen niet ontbreken op dit lijstje. De Salumeria del Corso en Tagliere e Calice zijn twee verschillende adressen maar ik noem deze samen omdat ze door dezelfde familie worden gerund. Het is een ontzettend hardwerkende en gastvrije familie met passie voor hetgeen zij doen. Eigenaresse Giovanna stuurt mij vaak een berichtje om te checken of alles goed gaat. Zij weet dat mijn ouders hier niet wonen en weet hoe dat voelt aangezien zij zelf familie in Nederland hebben wonen. Overdag is de familie bezig met het schoonmaken van groenten om deze tijdens de lunch en het diner te serveren op onder andere een goed gevulde tagliere. Met vlees, kaas en ingemaakte groenten en daarbij een heerlijke wijn, geniet je op het terras van een van deze twee adressen van de pure Salernitaanse smaken.
De Embarcaderoaan de Lungomare Trieste is al eerder door Felicia genoemd, maar het is dan ook een hele fijne plaats om neer te strijken voor een kopje koffie, lunch, aperitief of diner. Met aan de ene kant het uitzicht over het water en de Amalfikust en aan de andere kant de bedrijvigheid van het historisch centrum, blijft een schitterende combinatie. ‘
Stadswandeling Salerno
De Stadswandeling Salerno is een prachtige wandelroute door deze pittoreske havenstad. Je maakt kennis met haar diepgaande geschiedenis en gaat verder dan de gebruikelijke toeristische paden. Om je ervaring compleet te maken, laat ik je ook mijn favoriete plekken in de stad zien.
De route neemt je mee langs verschillende bezienswaardigheden maar ook plekken waar je het unieke karakter van deze havenstad leert kennen. Deze wandeling is een perfecte mix waarbij je zowel de voornaamste bezienswaardigheden van de stad te zien krijgt en tegelijkertijd een authentiek stukje Zuid-Italië kunt beleven.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OkLees meer
