Het verkeer aan de Amalfikust houdt de gemoederen flink bezig, helemaal wanneer het hoogseizoen in volle gang is. In de zomermaanden is er bovendien een regel van kracht waar het wel of niet betreden van de kustweg afhankelijk is van het kenteken van de auto (in dit artikel vind je hier meer informatie over). Om verwarring, een hoop frustratie en filerijden te voorkomen, kun je de auto het beste laten staan. Black Lemon biedt het ideale alternatief: een e-bike! Stap op een comfortabele fat bike en verken op je gemak en met de wind in je haren de schatten van de betoverende Amalfikust.
Black Lemon e-bike rental
Black Lemon Amalfi Coast is een initiatief van de Nederlandse ondernemer Alexis. Tijdens een bezoek aan de Amalfikust werd hij op slag verliefd op een stukje grond in de heuvels van de badplaats Minori en zag een toekomst op deze plek wel zitten. In 2019 verruilde hij Amsterdam voor het terrein met uitzicht op zee en ruim dertig citroenbomen, met de bedoeling de aanwezige vervallen woning op te knappen en om te toveren tot een toeristenverblijf. De pandemie gooiden roet in het eten en de plannen werden uitgesteld.
Ondernemend en creatief als hij is, zat Alexis niet bij de pakken neer en gebruikte de extra tijd verstandig. Hij bekeek wat er wél mogelijk was en vooral waar er in een gebied als de Amalfikust behoefte aan was. Het antwoord diende zich snel aan: goede e-bikes in combinatie met een uitstekende service. Er werd een bedrijfsplan in elkaar gedraaid, de e-bikes werden aangeschaft en Black Lemon e-bike rental was een feit.
Fat tire bikes
Trappend op een elektrische fat bike over de SS163 is niet alleen een duurzaam alternatief, het heeft ook nog een aantal aantrekkelijke voordelen. Je hebt geen last van files, je komt op plekken die met de auto vaak niet bereikbaar zijn en je bespaart flink wat geld omdat je geen parkeergeld of brandstof hoeft te betalen.
e-bike amalfikust
Black Lemon beschikt over twintig fat tire bikes die je voor een dag of meerdere dagen kunt huren. De fietsen zijn zeer comfortabel en hebben een bereik van vijftig kilometer pedal assist. Daarnaast hebben de fietsen een smartphone-houder, een alarmslot, een GPS tracker en een handig rekje om je tas in op te bergen. Een helm is in Italië vanaf achttien jaar niet verplicht maar kan geleverd worden wanneer je toch liever mét bescherming op de fiets stapt.
Black Lemon biedt daarnaast ook de mogelijkheid om de fiets bij de accommodatie te laten leveren en na gebruik weer op te pikken. Een mooie service waarmee het je nog makkelijker wordt gemaakt om een e-bike te huren. Je hoeft alleen maar op de fiets te stappen, te trappen en met volle teugen zorgeloos genieten van de Amalfikust.
Fotoroutes
Met een achtergrond als fotograaf, heeft Alexis drie prachtige routes in elkaar gezet zodat jij je filmrol gegarandeerd kunt vullen met de mooiste plaatjes. Met deze gratis routes hoef je niet te vrezen dat je mooie plekjes over het hoofd ziet. De routes bestaan niet alleen uit fotostops, maar er is ook gedacht aan de koffiepauzes, de beste adressen voor de lunch en het diner en er is in een van de routes een locatie voor een schitterende zonsondergang te vinden.
De routes zijn voorzien met voorbeeldfoto’s van de genoemde plekken en geeft Alexis je een paar handige tips mee om de geschoten foto’s te bewerken tot het perfecte plaatje. Ideaal voor in een vakantiefotoboek of om je Instagram feed mee te vullen.
Algemene informatie
Je huurt een e-bike vanaf €45,- per dag. Het leveren en ophalen van de fiets bij een accommodatie in Minori is gratis. In de volgende plaatsen wordt er €4,- per fiets gerekend voor deze service: Amalfi, Atrani, Ravello, Scala, Pontone, Tramonti, Maiori, Marmorata, Castiglione.
Met de fiets worden de volgende items gratis meegeleverd: slot, alarm, helm (op verzoek) smartphone-houder, bagagerek voor met elastieken banden, voor- en achterlichten, elektronische bel.
Ben jij er klaar voor om op deze heerlijke, sportieve en duurzame manier de schilderachtige Amalfikust te verkennen? Reserveer dan jouw fiets bij Black Lemon en trap straks met gemak door de vele bochten van de wereldberoemde kustweg.
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor de Amalfikust vind je in onderstaande artikelen:
Italië staat bekend als het land waar de wijn bij maaltijden rijkelijk vloeit. In de regio Campania is dat niet anders en levert de vruchtbare grond een keur aan kwaliteitswijnen op waar men graag een glas van inschenkt. Tijdens een stedentrip Napels is deelnemen aan een wijnproeverij de ideale activiteit om meer over de regionale wijnen te weten te komen. Aan de voet van de imposante Vesuvius stelt het wijnhuis La Cantina del Vesuvio haar deuren open voor wijnliefhebbers, waar je een kijkje achter de schermen krijgt en proeft van de exclusieve wijnen die hier worden geproduceerd.
Familie Russo
Op de hellingen van de Vesuvius worden er bij Cantina del Vesuvio al sinds 1930 voortreffelijke wijnen geproduceerd. Giovanni Russo opende in dat jaar in Trecase de deuren van een kleine wijnmakerij, gebruikmakend van de poreuze maar vruchtbare lavagrond. Giovanni’s zoon Maurizio bood al snel een helpende hand en heeft bijgedragen aan de groei van het familiebedrijf. Geïnspireerd door een bezoek aan een wijngaard in het noorden van Italië, besloot hij in de jaren negentig om de deuren van hun wijnboerderij open te stellen voor het publiek. Nieuwsgierige toeristen kregen sinds die tijd de kans om een bezoek aan de wijnkelders te brengen en konden daarna direct een paar flessen van de heerlijke substantie inslaan.
Exclusiviteit
Jaarlijks worden er een beperkt aantal flessen geproduceerd die enkel rechtstreeks via het wijnhuis worden verkocht. Deze keuze heeft de familie Russo bewust gemaakt om op deze manier een zekere exclusiviteit te creëren. Wil je thuis nagenieten van de wijnen van Cantina del Vesuvio, dan kun je deze bij een bezoek aanschaffen of eventueel later online via de webshop.
Daarnaast is er ook de nodige aandacht voor de wijze waarop de wijnen tot stand komen. Deze worden volgens traditionele en biologische wijze geproduceerd en zijn gecertifieerd met het bio-keurmerk. Uit alles wat de familie Russo doet blijkt dat de kwaliteit van het eindproduct voorop staat. Ook met het oog op de toekomst zijn ze enkel bezig met het verbeteren van hun producten en om hun wijnen een exclusieve ervaring voor de klant te laten zijn.
Lacryma Christi
De vruchtbare grond biedt voldoende mogelijkheden om ook andere druivensoorten te planten waar andere regionale wijnen mee geproduceerd kunnen worden. Cantina del Vesuvio wijdt zich echter enkel aan de productie van de Lacryma Christi-wijn, waarmee zij zich wederom onderscheiden van andere wijnproducenten. De naam van deze wijn, wat ‘traan van Christus’ betekent, is te danken aan een legende. Het verhaal vertelt dat de engel Lucifer uit de hemel werd verdreven maar een stukje hiervan meenam naar de aarde. Toen Christus zijn blik wierp over de Golf van Napels, herkende hij het stukje gestolen hemelse paradijs. Terwijl Jezus Christus huilde om dit verlies, kwamen zijn tranen terecht op de hellingen van de Vesuvius. Als een wonder bloeiden er op die plekken wijnstokken die druiven met een hemelse smaak voortbrachten. Hiermee werden de Lacryma Christi-wijngaarden geboren.
Unieke ervaring
De wijnboerderij is inmiddels tot ver over de landgrenzen bekend. Dit betekent echter niet dat je hier als een nummertje wordt behandeld. Bij Cantina del Vesuvio is alles tot in de puntjes op professionele wijze geregeld. Door het personeel wordt er onderling uitstekend gecommuniceerd en zorgen zij ervoor dat elke bezoeker de persoonlijke aandacht krijgt die het verdient. Een bezoek aan Cantina del Vesuvio is een unieke ervaring waar je wordt ondergedompeld in (wijn)tradities en de gastvrijheid waar dit stukje Italië om bekendstaat.
De wijntour
De rondleiding wordt afgetrapt met een glas Capafresca, een frisse spumante, waarna je richting de wijnvelden wandelt. Terwijl de Vesuvius op de achtergrond voortdurend toekijkt, vertelt de gids boeiende details over onder andere de manier waarop de druiven aan de wijnstokken groeien en wijst op de rozen die om de paar meter tussen de wijnstokken groeien. De bloemen zijn hier bewust geplant om zo nog beter de gezondheid van de druivenplanten te kunnen monitoren. Wanneer er namelijk sprake is van een schimmelziekte die schadelijk kan zijn voor de druivenplanten, manifesteert deze zich eerst op de rozen. Aangezien de ziekte in een latere fase pas de druivenstokken aantast, is er vaak nog voldoende tijd om de ziekte te bestrijden.
Vanaf de wijngaarden word je naar de wijnkelder gebracht waar de gids de details van het productieproces onder de aandacht brengt. Van de enorme stalen wijnvaten waar de met de hand geplukte druiven worden opgeslagen, de persmachines waarmee de druivenschillen van de wijn worden gescheiden, tot de houten vaten waar de vloeistof geduldig wacht tot het gebotteld kan worden. Naast al deze interessante stops die je een compleet beeld geven van de werkzaamheden op een wijnboerderij, is er ook aandacht voor de geschiedenis van het bedrijf en de unieke visie die Maurizio Russo met de wijnboerderij voor ogen had, maar je komt ook meer te weten over de toekomstplannen.
Panoramisch terras
Na de rondleiding word je naar het terras gebracht waar je wordt getrakteerd op een beeldschoon panorama. Je kijkt uit op het Sorrentijns schiereiland, het eiland Capri schittert in zee en aan de andere kant houdt de Vesuvius alles in de gaten. Het voelt als een stukje paradijs op aarde en doet je stiekem denken dat het verhaal van de wenende Christus over dit stukje hemel best een waar kan zijn.
Op het terras krijg je de smakelijke wijnen geserveerd in combinatie met typische specialiteiten uit de regio. Gegrilde groenten, kaas en worst, een bord spaghetti met piennolo-tomaatjes die enkel rondom de Vesuvius groeien en een stuk pastiera napoletana toe zorgen dat je hier honderd procent geniet. De mooie wijnen, de smaakvolle producten, de gastvrijheid en bekwaamheid van het team en uiteraard het geweldige panorama zorgen voor een onvergetelijke ervaring.
Het is een van de populairste wandelroutes die de regio Campania kent: il Sentiero degli Dei, oftewel het Pad van de Goden. Deze wandelroute loopt hoog boven de schilderachtige Amalfikust waarbij het pad zich een weg baant door de groene en rotsachtige omgeving. De wandeling staat bij veel toeristen hoog op het lijstje en is dan ook zonder twijfel de moeite van de inspanning waard. Routenummer 327 is veruit het meest populaire pad. Deze wandeling start op het dorpsplein Piazza Paolo Capasso in Bomerano (in de gemeente Agerola) en krijg je onderweg op ongeveer zeshonderd meter boven zeeniveau de pracht van de omgeving gepresenteerd. De wandeling eindigt officieel in Nocelle, liefhebbers kunnen doorlopen naar Positano of over ruim vijftienhonderd treden afdalen naar het strand van Arienzo.
Nog dichter bij de goden
Hou je wel van een uitdaging en ben je niet vies van wat extra inspanning, kies dan voor de Sentiero alto degli Dei. Deze route loopt vrijwel parallel aan het ‘gewone’ Pad van de Goden, alleen op grotere hoogte. Ruim vijfhonderd meter hoger dan de eerder genoemde route 327 word je hier getrakteerd op een panorama dat misschien wel nóg mooier is. De meeste wandelaars en begeleide groepen kiezen voor het lagere pad waardoor het op deze route aanzienlijk rustiger is. Dit betekent dat je op de Sentiero alto degli Dei goed kunt proeven van de goddelijke sfeer die de Amalfikust ademt. Het is een aardige klim maar de zweetdruppels die erbij komen kijken om het hoogste punt te bereiken, zul je snel vergeten wanneer je je vergaapt aan het betoverende uitzicht dat zich aan je voeten openbaart.
De route – 329
De hoge route start eveneens op het dorpsplein in Bomerano en staat bekend als route 329. Je wandelt hier de Via Mannini in en slaat vervolgens op de Via Pendola linksaf. Aan de rechterkant van de weg verschijnt een trap waarmee de eerste klimpartij van de wandeling een feit is. De route wordt onderweg goed aangegeven met bordjes waar ook de tijden op worden vermeld en ontbreken ook ditmaal de rood met witte vlaggetjes niet.
De route gaat verder over een steil pad dat door een bosrijk gebied loopt en zo nu en dat wordt afgewisseld met wat treden. Na het verlaten van het bos kun je de gemeente Agerola ver onder je zien schitteren en verschijnt daarachter de Golf van Salerno in beeld. Het pad gaat zigzaggend omhoog, dwars door de rotsachtige omgeving waarbij het uitzicht bij elke stap alleen maar prachtiger wordt. Let hier goed op de wegbewijzering die op de stenen is aangebracht.
Monte Tre Calli
Na de flinke klim bevind je je uiteindelijk op de Monte Tre Calli (1122 meter boven zeeniveau) waar je wordt getrakteerd op een goddelijk uitzicht waar je hart ongetwijfeld een sprongetje van maakt. Waar je aan de ene kant zicht hebt op de gemeente Agerola en het uitzicht reikt tot Punta Licosa in de Cilento, openbaart zich aan de andere kant weer een heel ander panorama. Ver onder je zijn de gestapelde huisjes van het wereldberoemde Positano goed te zien en strekt het groene heuvelachtige landschap zich uit tot Punta Campanella op het Sorrentijns schiereiland. Achter het uiterste puntje ligt het eiland Capri, te herkennen aan de faraglioni, terwijl aan de rechterkant de eilanden Ischia en Procida in zee schitteren.
Capo Muro
Vanaf Monte Tre Calli, wat zonder meer het absolute hoogtepunt is van deze wandeling, volg je de route verder naar Capo Muro. Onderweg ben je voortdurend omringd door de groene natuur en prachtige vergezichten die tot in de oneindigheid lijken te reiken. Wanneer je Capo Muro bereikt, wordt dit duidelijk aangegeven en het punt is te herkennen aan de bijzondere rotsformatie in de vorm van een paddenstoel.
Je kunt vanaf dit punt de route verder volgen tot Montepertuso boven het centrum van Positano (je blijft hiervoor routenummer 329 volgen) maar er zijn ook andere opties. Zo kun je afdalen naar het Belvedere di Paipo (voor meer informatie over dit uitkijkpunt, zie mijn artikel over Agerola) door route 329c te volgen. Je wandelt vervolgens weer terug naar Bomerano waar je de wandeling bent gestart.
Belangrijk om te weten
Duur: zo’n 4 tot 4,5 uur
Lengte: 8,4 kilometer
Door aardverschuivingen en bosbranden kan het zijn dat sommige stukken niet helemaal goed begaanbaar zijn en de wegbewijzering is verdwenen. Gebruik enige vorm van navigatie en wees op deze stukken voorzichtig.
Voor deze wandeling is een goede conditie vereist. Het eerste deel van de route bestaat aan voornamelijk steile stukken waar je een lange adem voor nodig hebt.
Het is aan te raden om goede wandelschoenen aan te trekken. Op sommige stukken kan het door de kiezels en stenen glad zijn en is het dragen van goed schoeisel geen overbodige luxe.
Neem voldoende water mee en wat te eten voor onderweg.
Met name in de zomermaanden is het aan te raden om zo vroeg mogelijk aan deze wandeling te beginnen. Een groot deel van de route is namelijk niet beschut en kunnen de temperaturen hoog oplopen. Denk daarom ook aan zonnebrandcrème en een pet of hoed om je hoofd tegen de brandende zon te beschermen.
In dit gebied zijn er veel kuddes die worden beschermd door honden. Het kan dan ook zomaar zijn dat je oog in oog komt te staan met deze honden die vaak gigantisch zijn. De honden doen hun werk en dat is het beschermen van hun kudde. Wanneer de hond blaft, in jouw richting komt en hiermee de doorgang blokkeert, blijf dan vooral rustig. Bied de hond geen eten aan en probeer hem niet te kalmeren. De hond heeft tijd nodig om de situatie in zich op te nemen en dit kan enkele minuten duren. Maak geen plotselinge bewegingen, ga niet met een (wandel)stok zwaaien/stampen om de hond te verjagen. Wanneer de hond rustig is geworden, betekent dat hij jouw aanwezigheid heeft geaccepteerd en kun je op een rustig tempo je weg vervolgen. Wanneer het mogelijk is, probeer dit dan op een zo’n groot mogelijke afstand van de kudde te doen. Wanneer de hond je wat angstig maakt, vermijd dan oogcontact maar draai nooit je rug naar hem toe.
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
De gemeente Agerola ligt op zo’n zeshonderd meter boven zeeniveau, direct boven Furore aan de Amalfikust. Deze berggemeente ligt ingeklemd tussen groene bergwanden en behoort officieel tot de provincie Napels. Hoewel de zes frazioni waar Agerola uit bestaat geografisch gezien dus niet tot de Amalfikust worden gerekend, wordt dit stukje Campania vaak in één adem met het kustgebied genoemd. In het verleden vormde Agerola onderdeel van de republiek Amalfi en voorzag de arsenalen van hout voor de bouw van schepen. Tegenwoordig wordt de gemeente als een stukje Amalfikust beschouwd aangezien in deze gemeente het startpunt ligt van de populairste wandeling in de omgeving, il Sentiero degli Dei (het Pad van de Goden).
Het toerisme in Agerola is in de afgelopen jaren flink toegenomen, al gaat het vaak om dagjesmensen. Veel toeristen trekken naar de frazioneBomerano om aan de beroemde wandeling te beginnen en laten deze groene gemeente al snel achter zich. Een enkeling besluit om hier ook een nacht (of meerdere nachten) door te brengen. Agerola is dan ook een uitstekende plek voor de vakantieganger die op zoek is naar rust, natuur en – niet geheel onbelangrijk – lekker eten.
Wanneer je op zoek bent naar een onvervalst stukje Campania dat ook nog eens op een steenworp afstand van de Amalfikust ligt, overweeg dan een verblijf in Agerola. Ik breng graag in beeld wat deze gemeente zo aantrekkelijk maakt, wat je kunt verwachten, de bereikbaarheid, waar je aan kunt schuiven voor een goede maaltijd en waar je fijn kunt overnachten.
Specialiteiten van Agerola
Inwoners van de dorpen richtten zich in het verleden voornamelijk op de landbouw, veeteelt en zuivelproductie, iets wat tegenwoordig nog steeds gebeurt. De groene omgeving van het Lattari-gebergte bleek ideaal te zijn om het vee te laten grazen waardoor de heerlijkste zuivelproducten geproduceerd konden worden. Al snel werden deze producten enorm gewild in de wijde omgeving en staat Agerola vandaag de dag nog steeds bekend om smaakvolle kazen zoals caciocavallo, ricotta en fiordilatte die dagelijks in de zuivelfabrieken in dit gebied worden geproduceerd. Naast de zuivelproducten zijn ook de vleeswaren erg geliefd. Denk aan salami, pancetta, ham, worst, guanciale (wangspek) en capocollo (varkensnek).
Andere producten die tot de specialiteiten van Agerola worden gerekend, zijn onder andere pane biscotto, brood dat twee keer wordt gebakken. Met wat water wordt het brood zacht gemaakt en vormt met de toevoeging van wat tomaatjes, olie en tonijn een frisse zomerse salade.
Proeven van de rijke smaken die Agerola te bieden heeft kan door aan te schuiven in een van eetgelegenheden die de gemeente rijk is. Ook wanneer je bijvoorbeeld bij de salumeria een broodje met lekkers laat beleggen voor onderweg kom je in aanraking met de lokale specialiteiten aangezien alle winkels gebruikmaken van verse lokale producten.
Gastvrijheid
en pure rust
Waar het rondom het centrale plein in Bomerano vaak een komen en gaan van toeristen is en ook de frazioneSan Lazzaro onder vakantiegangers geliefd is, zijn andere delen van de gemeente een stuk rustiger. In Agerola zijn er inmiddels veel b&b’s en vakantiehuizen te vinden, toch krioelt het hier niet van de toeristen. Gevestigd in gebouwen die verspreid tussen landerijen zijn opgetrokken, baad je hier in complete rust. De meeste accommodaties worden beheerd door inwoners van Agerola zelf, die een tweede woning tot vakantiehuis of b&b hebben omgetoverd. Met vogels die vrolijk hun lied zingen, een loeiende koe in de verte en een kudde geiten die over de weg voorbij trekt, krijg je hier een heel andere kant van Agerola te zien. Je krijgt een kijkje in het leven van deze berggemeente waar de inwoners bovendien enorm gastvrij en vriendelijk zijn.
Inmiddels zijn ze in dit gebied wel gewend aan toeristen. Ze hebben er plezier in om mensen van buitenaf goed op weg te helpen en ervoor te zorgen dat zij zich hier welkom voelen. Kijk niet vreemd op wanneer je spontaan door een vreemdeling een lift krijgt aangeboden of wanneer de accommodatie-eigenaar dagelijks huisgemaakt lekkers of producten van eigen land komt brengen. Ook in de winkeltjes zijn ze altijd in voor een praatje en geven ze je bijna altijd het gevoel alsof ze je al jaren kennen. Je wordt voorzien van een lading tips van zaken die je zeker moet zien, doen en proeven in Agerola en het is niet ongebruikelijk om een kopje koffie aangeboden te krijgen. Deze vorm van oprechte gastvrijheid en vriendelijkheid is voor de meeste Agerolesi heel normaal en zonder bijbedoelingen.
Tips voor Agerola
Wanneer je van plan om je onder te dompelen in het moois dat Agerola te bieden heeft, tip ik een aantal fijne plekken en adressen waar je kennismaakt met de onvervalste sfeer en pure smaken van deze berggemeente hoog boven de Amalfikust.
Il Sentiero degli Dei
De trekpleister van Agerola mag natuurlijk niet ontbreken bij de tips voor deze gemeente. De wandelroute il Sentiero degli Dei mag tot de populairste wandelroute van het gebied worden gerekend en is zonder meer de moeite waard. De wandeling begint in het Bomerano en eindigt in Positano, met een totale afstand van ongeveer negen kilometer. Op een hoogte van bijna zeshonderd meter boven zeeniveau kun je ver onder je verschillende dorpjes van de Amalfikust zien liggen en op heldere dagen het eiland Capri. De route bestaat uit zowel goed onderhouden paden als uit lastige, steile stukken met rotsen waar enigszins wat geklommen moet worden. Wanneer je last hebt van hoogtevrees of duizeligheid, is deze route dan ook niet aan te raden.
Punto Ristoro Sentiero degli Dei
Wanneer je naar Agerola trekt voor il Sentiero degli Dei, maak dan een stop bij Caffè degli Dei. Deze bar bevindt zich aan het begin van de wandelroute en is niet te missen. Je kunt neerstrijken op het terras om de dag te beginnen met een schuimige cappuccino en een warme cornetto of vraag naar de mogelijkheden voor een hartig ontbijt. Met eieren, pancetta en geroosterd brood kun je met een goed gevulde maag op stap. Start en eindig je de wandeling in Bomerano of verblijf je in de omgeving, dan is dit een geschikte plek om later op de dag aan te schuiven voor een smakelijke pasta of een aperitivo met borrelplank gevuld met heerlijke lokale producten.
La Fattoria del Castello
Bij La Fattoria del Castello (Via Antonio Coppola, 84) in frazione San Lazzaro strijk je neer om een goed gevuld plankje met lokaal lekkers te bestellen. De geserveerde kazen worden bereid met koemelk die door het bedrijf zelf wordt geproduceerd en ook de andere producten komen van ondernemers uit de eigen gemeente. De smaken van de producten zijn puur en intens. Ook maak je kennis met verrassende combinaties. Zo wordt er bij de kaas een jam van pere pennate gepresenteerd, een perenjam wat een typisch product is voor Agerola. Bij de borrelplank kan een drankje niet ontbreken en heb je keuze uit diverse wijnen en ambachtelijk bereide bieren.
Pizzeria ai Galli
Waneer je trek hebt in een pizza, schuif dan aan bij Pizzeria ai Galli (Via Galli, 45) waar ze zonder twijfel de beste pizza van Agerola bakken. Bij Pizzeria ai Galli bereiden ze authentieke Napolitaanse pizza’s met dunne bodem en hoge maar luchtige rand. Op de menukaart vind je naast de klassieke varianten ook seizoenspizza’s waar enkel de omschrijving je al het water in de mond doet lopen. Het deeg wordt belegd met producten van lokale ondernemers, wat in combinatie met het perfect bereide deeg een goddelijke traktatie oplevert.
Bij locals is de pizzeria ook enorm geliefd en zit het er elke avond zo goed als vol. Het is daarom aan te raden om te reserveren.
Castello Lauritano
Op een panoramisch puntje zijn de ruïnes van het Castello Lauritano te vinden. De overblijfselen van het voormalige woonhuis van de rijke familie Lauritano zijn zelf niet te bezoeken, maar het uitkijkpunt dat zich aan de voet van het huis bevindt is de klim meer dan waard. Aan je voeten strekken zich de groene terrassen van de kust zich uit tot aan zee, is de kleurrijke haven van Amalfi vanaf hier goed te zien en is recht tegenover je het Santuario di Maria Santissima Avvocata boven Maiori te herkennen. Het groen van de omgeving dat wordt afgewisseld met witte huisjes en wordt aangetikt door de blauwe zee, maken dit tot een spectaculair uitkijkpunt dat vooral tegen zonsondergang een nóg kleurrijker plaatje oplevert.
Parco Colonia Montana
Het Parco Colonia Montana bevindt zich in de frazione San Lazzaro en is een geliefde plek bij bruidsparen voor het schieten van foto’s. In het verleden was dit gebied eigendom van generaal Avitabile die hier graag ter ontspanning kwam paardrijden. Op de ruïnes van zijn palazzo werd gedurende de fascistische periode een gebouw uit de grond gestampt waar jongeren onder het fascistische regime tijdens de zomermaanden verbleven. Van het oorspronkelijke gebouw zijn enkel nog de ruïnes overgebleven, wel zijn er twee reliëfs uit die tijd bewaard gebleven waarop de Regia Aereonautica Militare en de Corpo degli Alpini staan afgebeeld, te zien op de gevel van het huidige gebouw.
Het park is verder vrij eenvoudig, het is vooral het uitzicht dat aan verschillende kanten de show steelt. Enerzijds kijk je uit op huizen en het groen van Agerola, op andere punten ontvouwt zich het panorama op de kust met ver onder je plaatsen als Conca dei Marini, Furore en schittert het eiland Capri verderop in zee.
Belvedere di Paipo
In località Paipo vind je onder de bergkam Monte Tre Calli een geweldig uitkijkpunt waar je even stil van wordt. Het uitkijkpunt wordt gekenmerkt door een altaar van de Madonna del Riposo en openbaart zich daarachter een weids en adembenemend uitzicht op de kust. De op elkaar gestapelde huizen van Positano zijn nog net te zien waarna het heuvel- en rotsachtige landschap zich verder uitstrekt tot het uiterste puntje van het Sorrentijns schiereiland, Punta Campanella. Achter dit puntje verschijnt het eiland Capri in beeld terwijl anderzijds het kleine Procida te herkennen is. Een sprookjesachtig en betoverend uitkijkpunt dat tijdens zonsondergang nog net even iets magischer is.
Klikhier voor de locatie van het uitkijkpunt op Google Maps of zie onderstaande kaart.
Fior
d’Agerola
Bij Fior d’Agerola worden de heerlijkste kazen geproduceerd. Gennaro Fusco begon in 1840 met het maken van kazen die al snel zeer gewild waren in de hele omgeving. De kennis van het kaasmaken werd van vader op zoon (of in dit geval: zonen) overgedragen. Met een vleugje moderne techniek worden hier nog steeds volgens authentiek methoden producten als fior di latte, ricotta, gerookte provola en boter gemaakt. Voorzien van een intense smaak laten ze je bij Fior d’Agerola middels deze producten kennis maken met de rijkdom van dit gebied.
Waar
slapen in Agerola
Wanneer je je volledig wilt onderdompelen in de geuren, kleuren en sferen van deze gemeente hoog boven de Amalfikust, is het aan te raden om een overnachting te boeken. Ingeklemd tussen het groen van de bergen baad je hier in complete rust. Ik tip een aantal accommodaties waar je van een fijn verblijf geniet en bovendien proeft van de gastvrijheid van de Agerolesi.
Terramia
In het hoger gelegen gedeelte Pianillo kun je overnachten bij Terramia. De woning is recent volledig gerestaureerd. Ze beschikken over verschillende kamers, waarvan de meeste zijn uitgerust met een keuken. Daarnaast is er een ruim terras waar je op een zonnebedje naar de groene bergen en de zee kunt turen en volledig tot rust kunt komen. Gastvrouw Anna woont op een steenworp afstand van de accommodatie en komt gasten geregeld verblijden met huisgemaakte limoncello of producten die rechtstreeks uit eigen tuin komen.
De dichtstbijzijnde bushalte ligt op een kleine tien minuten lopen. Het plein van Bomerano, waar het startpunt van het Pad van de Goden zich bevindt, ligt op ongeveer twintig minuten wandelen.
Voor meer informatie over de accommodatie en de beschikbaarheid, neem een kijkje op Booking.com of stuur een mailnaar Anna’s dochter Maria: mariastaiano90@gmail.com.
Residence Eden
Residence Eden is een klein paradijs en ligt eigenlijk nét in Furore, maar je wandelt vanaf hier in twintig minuten naar het centrum van Bomerano. Gezien de ligging is het dus een prima uitvalsbasis om zowel Agerola beter te leren kennen als van de schoonheid van de Amalfikust te genieten. De accommodatie wordt gerund door de gastvrije Rosa en haar man, die samen elke ochtend met een grote glimlach het uitgebreide ontbijt op het schitterende terras serveren. Het terras biedt een prachtig uitzicht op de kust en schittert in de verte het eiland Capri. Met vrolijk gekleurde bloemen die de rand van het terras sieren, zorgt deze setting er ongetwijfeld voor dat je net even iets meer tijd neemt om je ontbijt te nuttigen.
De accommodatie heeft twee kamers en twee appartementen, daarnaast is er nog een lager terras met zonnebedjes. Hier kun je rust alle pracht in je opnemen en heerlijk ontspannen. Daarnaast is er een zwembad waar je het zonnen af kunt wisselen met een verfrissende duik.
Kijk voor meer informatie over de accommodatie en de beschikbaarheid op Booking.com of op de website.
Astra Rooms
Astra Rooms is een vrij nieuwe accommodatie en wordt beheerd door dezelfde eigenaren als Residence Eden, dat op een steenworp afstand ligt. De kamers hebben een frisse inrichting en allemaal een eigen terras waar je aan een tafeltje met een aperitief van de rust van de groene omgeving kunt genieten. Het centrum van Bomerano ligt op ongeveer vijftien minuten lopen en stap je hier op de bus om bijvoorbeeld de Amalfikust te verkennen.
Voor meer informatie over de accommodatie en de beschikbaarheid kun je een kijkje nemen op Booking.com.
Agriturismo
Nonno Tobia
Wanneer je de lokale gezelligheid echt goed wilt ervaren, verblijf dan bij Agriturismo Nonno Tobia. Met kamers die in een landelijke en rustieke stijl zijn ingericht, logeer je bij Tobia en Maria daadwerkelijk in het huis van locals. De accommodatie heeft een mooie buitenruimte met veel schaduwrijke plekken, een terras, zonnebedjes en een zwembadje voor wat verkoeling. In de ochtend wordt er een uitgebreid ontbijt geserveerd met huisgemaakt lekkers, in de avond ben je meer dan welkom om aan te schuiven voor het diner dat wordt bereid met producten van eigen land. Deze locatie is ideaal om de kust en de rest van de omgeving te verkennen, maar ook om een dagje in rust in de tuin te relaxen.
Camping Beata Solitudo
Liefhebbers van kamperen kunnen terecht bij Beata Solitudo. De camping bevindt zich tussen het groen van de bergen in de frazione San Lazzaro waar je je tentje op kunt zetten of de camper kunt parkeren. Daarnaast zijn er bungalows beschikbaar en er is een jeugdhostel. Het hostel bevindt zich op de tweede verdieping van het gebouw dat voorheen fungeerde als paardenstal voor de eerder genoemde generaal Avitabile. Beata Solitudo is een van de weinige campings in de omgeving van de Amalfikust en hiermee dus de ideale oplossing voor kampeerders.
Zie Booking.com voor meer informatie over de tarieven of neem een kijkje op de website.
Bereikbaarheid
De gemeente Agerola is vanuit verschillende plaatsen te bereiken. Met de auto ben je er het snelst. Het hebben van een auto is erg prettig wanneer je besluit in Agerola te verblijven, maar niet per se noodzakelijk. Met het openbaar vervoer kom je ook in Agerola terecht, al is het zo nu en dan even puzzelen. Ik zet hieronder op een rij hoe je het makkelijks vanuit verschillende plaatsen Agerola met het openbaar vervoer bereikt.
Vanuit Napels
Vanuit Napels vertrekken er dagelijks meerdere Sita-bussen richting Agerola. Vanaf Varco Immacolatella, gelegen tussen de twee havens in Napels, vertrekt er een directe bus die verschillende stops maakt in diverse frazioni. Een andere optie is om vanaf dezelfde locatie de bus richting Gragnano te nemen, uit te stappen bij de eerste halte in Gragnano op de Via Castellammare en daar wachten op de bus naar Agerola.
Zoals aangegeven is het af en toe puzzelen om uit te vogelen welke bus je het beste kunt nemen zodat bij een overstap de bussen op elkaar aansluiten. De tijden van de bus kun je terugvinden via deze link. Heb je moeite om het schema goed uit te lezen voor het plannen van je reis? Stuur mij dan gerust een mailtje, ik kijk graag met je mee.
Vanuit Salerno en Amalfikust
Vertrek je vanuit Salerno, dan kun je de bus of veerboot naar Amalfi nemen waar de Sita-bus naar Agerola vertrekt. De Sita-bus vanuit Amalfi gaat onregelmatig en sluit niet altijd aan op de aankomsttijden van de boten en bussen. Een alternatief is de dienst die veerbootmaatschappij Travelmar aanbiedt van april tot eind oktober. Je betaalt iets meer voor je bootticket zodat je in Amalfi in de shuttlebus kunt stappen die je naar Bomerano brengt. Je vindt het ticket op de website van Travelmar door bij de bestemming ‘Agerola Sentiero‘ te selecteren. Deze zelfde dienst is overigens ook te gebruiken om de verschillende frazioni van de gemeente Tramonti te bereiken.
Vanuit Sorrento
Besluit je om vanuit Sorrento naar Agerola te gaan, dan heb je drie opties.
De eerste optie is om vanaf het station van de Circumvesuviana in Sorrento op de Sita-bus naar Amalfi te stappen. Wanneer je een dagkaart hebt, kun je uitstappen bij Bivio Lone, net voor Amalfi. Aan de andere kant van de weg kun je wachten op de bus naar Agerola. Controleer hiervoor wel eerst dienstregeling om te voorkomen dat je lang moet wachten. Uitstappen bij deze splitsing is iets wat ik overigens in het hoogseizoen afraad. De bus vertrekt namelijk vaak al vol vanuit Amalfi en de kans bestaat dat deze dan niet bij de halte stopt. Ik adviseer om te blijven zitten tot het eindpunt in Amalfi waar vervolgens ook weer de bus naar Agerola vertrekt.
De tweede optie is om in Sorrento op de Circumvesuviana te stappen en uit te stappen bij de halte Via Nocera in Castellammare di Stabia. Vanaf hier is het een kleine tien minuten lopen naar de halte op de Viale Europa waar de Sita-bus naar Agerola stopt.
De derde optie is om vanuit de haven van Sorrento de boot naar Amalfi te nemen. In het hoogseizoen vertrekken er dagelijks meerdere boten van de maatschappijenNLGen Alilauro die naar Amalfi varen. In Amalfi stap je vervolgens op de Sita-bus naar Agerola.
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Bezoek je Procida, proef dan zeker van de lekkernijen die het eiland te bieden heeft. De eilandkeuken is veelal gebaseerd op de Napolitaanse keuken, waar zo nu en dan een eigen draai aan wordt gegeven, afhankelijk van de producten die de eilandbewoners voor handen hebben. Hoewel de link met het vasteland sterk is, kent Procida toch een groot aantal culinaire specialiteiten waarmee zij zich weet te onderscheiden. Om het eiland en haar bewoners beter te leren kennen, mogen deze specialiteiten tijdens een bezoek aan Procida daarom niet ontbreken.
Visgerechten
Een groot deel van de economie van het eiland is afhankelijk van de visserij, een beroep dat onlosmakelijk is verbonden met Procida. Het zal je dan vast niet verbazen dat er tal van visgerechten tot de lokale specialiteiten worden gerekend. In elk restaurant prijken talloze gerechten op de kaart die worden bereid met vis die wordt gevangen rondom het eiland. Dit doen de vissers met behulp van een paranza, een traditioneel vissersbootje dat je op en rond het eiland op veel plekken tegenkomt. Het aanbod is daarom afhankelijk van wat de vissers die dag hebben binnengehaald.
Tot de absolute eilandklassiekers die je geregeld op de kaart tegenkomt, behoren onder meer de spaghetti ai ricci di mare (pasta met zee-egel), spaghetti con le cannochie (spaghetti met kreeftjes), luveri al sale (zeebrasem die in zout wordt gekookt en op smaak wordt gebracht met citroen, knoflook en peterselie), calamari alla procidana (inktvis die wordt gevuld met een mengsel van onder andere brood, eieren, Parmezaanse kaas en pecorino), paccheri totani e peperoni verdi (pasta met pijlinktvis en groene peper), palamita con erbette (bonito, familie van de makreel) en spaghetti con alici, pomodorini e pecorino (spaghetti met ansjovis, tomaatjes en pecorino). Welk gerecht je tijdens een verblijf op het eiland ook probeert, verser dan de vis op Procida kan bijna niet en dat is honderd procent smullen geblazen.
Coniglio alla procidana
Net als op het buureiland Ischia weten ze ook op Procida op smakelijk wijze een konijn te bereiden. Het recept van de coniglio alla procidana dateert hoogstwaarschijnlijk uit de Bourbon-periode, toen de koninklijke familie het eiland Vivara had omgevormd tot jachtreservaat waar onder andere wilde konijnen rondhuppelden.
Bij de bereiding is de vuistregel dat het konijn niet meer dan een kilo en honderd gram mag wegen, een regel die door lokale chefs nog altijd in acht wordt genomen. Het vlees wordt op een laag vuur gekookt in een traditionele terracotta pan. Hier worden lokale trostomaatjes, knoflook, rozemarijn, olijfolie en een scheut witte wijn aan toegevoegd. Het levert een heerlijk zacht en goed gekruid stukje vlees op dat rijk is aan de smaken die het eiland te bieden heeft.
Lingua di bue
Een absolute eilandspecialiteit die je moet hebben geprobeerd, is de lingua di bue. Het is een luchtig gebakje dat bestaat uit twee lagen bladerdeeg met daartussen een frisse citroencrème. De vorm doet denken aan een tong, wat de naam van deze delicatesse verklaart. De eerste lingua werd gebakken door Pasquale Mazziotti van de historische Bar Roma in Marina Grande en groeide al snel uit tot een geliefd gebakje. Bij Bar Roma toveren ze nog steeds dagelijks meerdere ladingen lingua’s uit de oven en is dé aangewezen plek om deze lekkernij te proeven. Naast de klassieke variant met citroencrème zijn er inmiddels nog een aantal andere varianten bijgekomen. Je kunt je ook tegoed doen aan een warme lingua met banketbakkersroom of met een chocoladevulling.
Citroenen
De kustgebieden in Campania staan bekend om de grote citroenen die in allerlei gerechten worden verwerkt. Aan de Amalfikust zijn terrassen gevuld met deze vruchten, ook het Sorrentijns schiereiland is ermee bezaaid. Op Procida kom je de geurige citroen ook in groten getale tegen. Iedereen met een stuk grond heeft wel een aantal bomen waar het natuurlijke goud aan de takken bungelt. De middelgrote citroenen van Procida hebben als bijnaam limoni di pane, broodcitroenen. Deze benaming dankt zijn naam aan het witte gedeelte direct onder schil dat enorm sponsachtig is en wat weg lijkt te hebben van een stuk brood. De citroenen hebben een heerlijk intense geur en het sap heeft een verfrissend zure smaak. Zowel het sap als de citroen zelf wordt in talrijke gerechten verwerkt: vlees of vis dat met vers geperste sap op smaak wordt gebracht of een salade met grof gesneden stukken citroen, knoflook, ui en olijfolie. Ook wordt de citroen simpelweg in plakjes gesneden om direct, zonder toevoeging van andere ingrediënten, op te worden gesmikkeld. De citroenen van het eigen land worden ook voor de bereiding van huisgemaakte desserts gebruikt, wat een absolute smaakmaker is. En niet te vergeten, leveren de vruchten ook een zeer smakelijke limoncello op.
Fogliolì
Naast de inmiddels wereldberoemde limoncello, zag er een ander product op Procida het levenslicht waar ook een hoofdrol voor de citroen is weggelegd. Waar voor de limoncello de schil van de citroen essentieel is, vormen voor deze unieke likeur de citroenbladeren de basis. De likeur draagt de toepasselijke naam Fogliolì, een verwijzing naar de citroenbladeren waarmee het drankje wordt gemaakt.
De Fogliolì-likeur ontstaat door citroenbladeren in alcohol te weken, samen met wat citroenschillen. Wanneer de bladeren zijn geplukt, moeten deze binnen een paar uur al in de alcohol liggen om het beste resultaat te kunnen garanderen. Het eindresultaat is een vloeistof met een gele gloed die net iets transparanter is dan de klassieke limoncello. Bij het drinken van de likeur overheerst de typerende smaak van citroenblad maar er is ook een vleugje citroenschil waar te nemen. Fogliolì is een mix tussen het zuur van de citroen en het bittere van de bladeren, wat een perfecte match blijkt te zijn. Doordat er in verhouding minder suiker aan het geheel wordt toegevoegd dan aan limoncello, behoudt de likeur zijn bittere en kruidige smaak.
Reisgids
Met de digitale reisgids Procida – Parel in de Golf van Napels heb je alle informatie op zak om het beste uit een bezoek aan deze kleurrijke parel te halen. Ik deel hierin mijn persoonlijke tips voor het eiland waar ik lang geleden mijn hart aan heb verloren. Heerlijke plekken waar je kunt proeven van de eilandspecialiteiten, verborgen plekjes en unieke uitkijkpunten heb ik allemaal in de reisgids verzameld. Je vindt bovendien handige informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal fijne accommodaties wanneer je langer dan een dag op het eiland wilt verblijven. Daarnaast heb ik een mooie wandelroute uitgestippeld waarin ik een aantal van mijn favoriete hoogtepunten heb verwerkt.
Meer tips voor Procida zijn te vinden in onderstaande artikelen:
Elk gebied kent haar eigen culinaire specialiteiten, zo ook de regio Campania. Waar de Italiaanse keuken wordt gekenmerkt door de eenvoud van de gerechten en het gebruik van verse ingrediënten, is dat op het eiland Ischia niet veel anders. Net als op het vasteland smul je hier van de heerlijkste pasta’s en pizza’s, precies zoals je in de rest van Italië gewend bent. Toch kent Ischia een aantal gastronomische traktaties die onlosmakelijke met het eiland zijn verbonden en alleen hier smaken zoals ze zijn bedoeld. Om het eiland beter te leren kennen, mogen deze specialiteiten niet ontbreken. Ik geef daarom een aantal smakelijke tips die je kunt onthouden voor een bezoek aan Ischia.
Cornetto ischitano
Wie vaker in Italië komt, weet dat het ontbijt van Italianen voornamelijk uit zoetigheid bestaat. Italianen starten de dag thuis met een kom melk en wat koekjes, of aan de bar met een straffe espresso en een warme cornetto of een andere zoete lekkernij die vers uit de oven komt.
Op Ischia begin je de dag met een cornetto ischitano, een ware eilandspecialiteit. Het heeft veel weg van een gewone cornetto, maar wanneer je goed kijkt zul je het verschil al snel opmerken. De cornetto ischitano wordt met twee soorten deeg bereid en dat is duidelijk in het eindresultaat terug te zien: goudbruine strepen worden afgewisseld met bijna witte stroken deeg. Deze lekkernij is een combinatie van brioche- en bladerdeeg, waar wat sinaasappelschil en vanille aan wordt toegevoegd. Deze mix levert een geurige, luchtige en zachte cornetto op die minder kruimelig is dan de standaard croissant en een net iets stevigere bite heeft. De originele cornetto ischitano wordt gevuld met room en kersen, een vulling die tijdens het afbakken in de oven samensmelt met het deeg. Het is een absolute hemelse traktatie en de beste manier om je dag op het eiland mee te beginnen.
Zingara ischitana
De zingara ischitana is een redelijk jonge creatie waar eilandbewoners bijzonder trots op zijn. Hoewel het om een vrij eenvoudig broodje gaat, wordt het als een culinaire delicatesse beschouwd en wist het in korte tijd de harten van de ischitani te veroveren. De Zingara bestaat uit twee sneetjes knapperig brood die worden besmeerd met mayonaise en vervolgens worden belegd met tomaatjes, mozzarella, rauwe ham en wat basilicum. Het broodje ontstond in 1977 bij La Virgola, een pub/broodjeszaak in Ischia Ponte waar met het verse brood van de plaatselijke bakker de heerlijkste sandwiches werden belegd. In de keuken werd er geëxperimenteerd met nieuwe combinaties. Op een avond in augustus 1977 ontstond het idee van de Zingara, wat een ware explosie aan smaken bleek te zijn. Een nieuwe eilandspecialiteit was hiermee geboren. Het nieuws van dit eenvoudige meer zeer smaakvolle broodje verspreidde zich als een lopend vuurtje over het eiland en trokken mensen speciaal naar Ischia Ponte om hun tanden in een knapperige zingara van Bar Virgola te kunnen zetten.
Inmiddels is het gerecht in vrijwel elke eetgelegenheid op Ischia te bestellen. Naast de variant met geroosterd brood, is er ook de zinagara die van pizzadeeg wordt gemaakt. Beide versies moet je zeker geproefd hebben wanneer je het eiland bezoekt.
Coniglio
all’ischitana
De nummer één specialiteit van Ischia is zonder twijfel de coniglio all’ischitana. De geschiedenis van de gerecht gaat dan ook al heel wat eeuwen terug. Het recept zou rond 470 voor Christus zijn ontstaan toen het eiland bijna werd overspoeld door wilde konijnen. De Aragonese koningen kwamen graag op het eiland bijeen om op deze dieren te jagen, die vervolgens volgens een authentiek recept door de huisknecht werden bereid. Hoewel het originele recept door de jaren heen meerdere malen is aangepast, behoort konijn absoluut tot de klassiekers van de Ischitaanse keuken die je zeker geproefd moet hebben.
In het verleden werd er voor het fokken van de konijnen een greppel gegraven, een fosso dei conigli. Deze was ongeveer twee meter diep en bood de dieren de ruimte om rond te huppelen, te groeien en zich voort te planten. De ruimte om te kunnen graven en zich vrij te bewegen was essentieel aangezien dit meer smaak en textuur aan het vlees gaf. Wanneer de konijnen eenmaal stevig genoeg waren, werden ze uit het hol gehaald, geslacht en geserveerd voor de lunch.
Het konijnenvlees wordt bereid in een terracotta pan waar onder andere knoflook, olijfolie, witte wijn, tomaten en kruiden aan wordt toegevoegd. Wanneer je van deze specialiteit wilt proeven, moet je deze vaak vooraf bestellen omdat het gerecht een lange bereidingstijd heeft. De saus die bij de bereiding vrijkomt, wordt gebruikt om pasta mee op smaak te brengen. Het authentieke recept schrijft bucatini voor, pastaslierten met een gaatje in het midden. Maak de pasta af door er een flinke lading geraspte Parmezaanse kaas overheen te strooien en smul van deze unieke smaakexplosie.
Rucolino
Het eiland mag ook een likeur tot haar specialiteiten rekenen: Rucolino. Zoals de naam al doet vermoeden, wordt Rucolino van wilde rucola gemaakt, een plant die op Ischia in overvloed groeit. Rucola staat bekend om de pittige, licht bittere smaak met kruidige tonen en dat zijn precies de smaken die in de likeur de boventoon voeren. Met een scherpe smaak blijkt Rucolino ook nog eens perfect voor de spijsvertering te zijn en zeer geschikt om na de maaltijd een glaasje van te nippen.
Amaro A’piperna
Naast rucola komt ook wilde tijm veelvuldig op het eiland voor, met name op de hellingen van de imposante Monte Epomeo. De plant wordt veel in de lokale keuken gebruikt, je proeft dit kruid onder andere in de coniglio all’ischitana.
Met de juiste kennis en de nodige creativiteit, ontwikkelde Giuseppe Di Massa een uniek recept waarin de hoofdrol voor de piperna (wilde tijm) was weggelegd. Hij gebruikte de plant om een kruidenbitter te produceren, waarvan het recept tot op de dag van vandaag geheim is. De amaro A’piperna is met aromatische kruiden ideaal als digestief na de maaltijd.
Visspecialiteiten
Aangezien Ischia wordt omringd door zee, is het logisch dat hier ook veel visgerechten op de menukaarten te vinden zijn. Naast het toerisme vormt de visserij één van de belangrijkste inkomstenbronnen van het eiland. Vissers trekken er ’s morgens vroeg op uit om uiteindelijk terug te keren met de verse vangst die op de vismarkt wordt verkocht. Locals en restauranteigenaren komen hier hun inkopen doen en verwerken de verse vis in de smakelijkste gerechten. Zo kun je je tegoed doen aan een pasta met verse vongole, een frisse salade met octopus, gefrituurde of gegrilde stukjes vis, kreeft of je kunt vragen naar de vangst van de dag.
Vini d’Ischia
De vruchtbare vulkanische grond van het eiland heeft gezorgd voor een aantal goede wijnen. Verspreid over terrassen op soms onmogelijke locaties zijn goed gevulde wijnstokken te vinden. Het is een productie en traditie die eeuwen teruggaat. Toen de eerste Grieken in de achtste eeuw voor Christus hier voet aan wal zetten, werd en vrijwel direct met de druivenproductie gestart. Zij begrepen maar al te goed dat de vruchtbare tufsteenbodem een unieke en kenmerkende smaak aan de druiven zou geven.
Men begon met de aanleg van terrassen en op een gegeven moment werd vrijwel elk stukje land op Ischia in beslag genomen door wijngaarden. De wijnproductie vormde de belangrijkste inkomstenbron, grote voorraden waren bestemd voor het vasteland. De toenemende toeristenstroom in de jaren vijftig van de vorige eeuw zorgde ervoor dat veel arbeiders van het land werden gehaald om in deze nieuwe opkomende sector te werken. Veel wijngaarden werden verlaten maar er zijn nog steeds een aantal goede wijnmakers op het eiland actief waar je kennis kunt maken met de smakelijke wijnen van Ischia. Ook in vrijwel elk restaurant en bar worden eilandwijnen geschonken zodat je kunt proeven van een stukje Ischia in je glas.
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
De betoverende panorama’s zijn voor veel mensen reden om de Amalfikust te bezoeken. Het prachtige landschap, de rijke natuur, de idyllische kustplaatsen, het kraakheldere water, prachtige zonsondergangen en de magische sfeer zal eenieder weten te bekoren. Het moge duidelijk zijn dat de Amalfikust een flinke natuurlijke rijkdom heeft waarmee zij elke bezoeker om haar vinger weet te winden. Deze schoonheid is echter niet de enige reden waarom mensen dolverliefd worden op dit stukje kust. Liefde gaat namelijk door de maag en een breed scala aan traditionele lekkernijen waarin je de pure smaken van lokale ingrediënten proeft, laten jou op een compleet andere manier verliefd worden op dit gebied. Ik tip een aantal lekkernijen die je niet wilt missen wanneer je de Amalfikust bezoekt.
Colatura di alici
In Cetara draait het dagelijks leven nog steeds om de visserij. Dit vissersdorpje wordt geroemd om een lokale specialiteit waarmee zij zich wereldwijd op de kaart hebben gezet: de colatura di alici. De colatura is een amberkleurige vloeistof, gemaakt met ansjovis die op traditionele wijze wordt gerijpt. De ansjovis die hiervoor wordt gebruikt, wordt gevist in de omgeving van de Amalfikust in de periode van 25 maart tot 22 juli. Deze vloeistof wordt vooral gebruikt als smaakmaker voor spaghetti, maar wordt ook toegevoegd aan andere gerechten om deze net even iets meer smaak te geven.
Schuif aan bij een van de restaurantjes die dit dorp rijk is en smul van de authentieke smaak van dit bijzondere goedje. Wanneer je direct verkocht bent en graag wat colatura mee wilt nemen voor thuis, wandel dan binnen bij een van de kleine zaakjes om een voorraad in te slaan om zo ook thuis de smaken van de Amalfikust te kunnen ervaren.
Delizia al limone
De Amalfikust staat bekend als het land waar de citroenen bloeien. Deze gele vruchten worden dan ook in tal van gerechten verwerkt en zorgen voor een unieke smaak. De delizia al limone is één van deze lekkernijen waarin de citroen de hoofdrol speelt. Dit luchtige citroengebakje werd in 1978 bedacht door de uit Sorrento afkomstige Carmine Marzuillo, wat het gebakje van oorsprong Sorrentijns maakt. Aan de Amalfikust hebben ze dit recept echter helemaal eigen weten te maken en smul je ook hier van een perfecte delizia.
Het gebakje heeft een basis van pan di Spagna dat wordt gedrenkt in een siroop van limoncello en vervolgens wordt gevuld en bedekt met citroencrème. Alleen al deze omschrijving zal je het water in de mond doen lopen en er ongetwijfeld voor zorgen dat ook jij je tanden in een frisse delizia al limone wilt zitten. Het gebakje is in vrijwel elke pasticceria te vinden en moet je dan ook zeker geproefd hebben wanneer je de Amalfikust bezoekt.
Torta ricotta e pere
Een gebakje dat inmiddels tot klassieker van de regio Campania is uitgegroeid, is de torta ricotta e pere. Dit goddelijk stukje taart ontstond in 1997 in de keuken van de beroemde banketbakker Salvatore De Riso. Met ricotta afkomstig uit het hoger gelegen Tramonti en peren uit het hoger gelegen Agerola kreeg De Riso inspiratie om deze hemelse taart te creëren, een ingeving waar je hem erg dankbaar voor zal zijn wanneer je een hap van deze hemelse combinatie neemt. Het gebruik van lokale verse ingrediënten zorgt ervoor dat je bijna je bordje af wilt likken wanneer je één van zijn gebakjes eet.
De aangewezen plek om een stuk van de torta ricotta e pere te verorberen, is in de mooie zaak in de schattige kustplaats Minori. De prachtige pasticceria is gelegen tegenover de boulevard en is een feest voor het oog. De vitrines zijn gevuld met honderden gebakjes die er stuk voor stuk zalig uitzien en je het liefst allemaal zou willen proeven. Wanneer je op je gemak kennis wilt maken met het fenomenale gebak, kun je plaats nemen op het overdekte terras dat direct aan de zaak grenst, of aan de overkant, op de boulevard in de schaduw van de bomen.
Ndunderi
In de schilderachtige badplaats Minori werd de vormde de aanwezigheid van de rivier en de vruchtbaarheid van het grondgebied de basis van zeer bloeiende industrieën. De kracht van het water werd bijvoorbeeld niet alleen gebruikt voor de papierproductie, maar bleek ook handig te zijn voor het aandrijven van molens om pasta mee te produceren. Het waren dan ook de pastamakers uit Minori die, geïnspireerd door voedsel uit de Romeinse tijd, de ndunderi introduceerden, een pasta met ricotta en Parmezaanse kaas. Deze pastasoort, die iets wegheeft van de bekende gnocchi, is een onmisbaar gerecht tijdens het feest van de beschermheilige van Minori, Santa Trofimena, dat drie keer per jaar wordt gevierd. Je hoeft het feest niet af te wachten om van deze specialiteit te kunnen proeven, het hele jaar door kun je dit typische gerecht in verschillende kustplaatsen bestellen. De pasta kan worden gecombineerd met verschillende sausen, zoals een klassieke saus met vlees, een verse pesto of in combinatie met vongole.
In de groene gemeente Tramonti kun je heerlijk wandelen over één van de vele paden die het gebied rijk is. Je kunt je onderdompelen in de pure sferen van dit stukje Amalfikust en uiteraard proeven van lokale producten. Hier maak je kennis met de bruine concerto likeur, één van de oudste likeuren van Tramonti die oorspronkelijk werd bereid door de monniken van het Convento di San Francesco in Pucara. De naam concerto verwijst naar de harmonie van de ingrediënten die nodig zijn om dit drankje te bereiden: maar liefst vijftien verschillende soorten kruiden die veertig dagen worden geweekt in alcohol. Na deze veertig dagen wordt er nog een groot aantal ingrediënten toegevoegd om uiteindelijk de harmonieuze smaak van deze traditionele likeur te verkrijgen.
Het is niet wetenschappelijk bewezen, maar de inwoners van Tramonti geloven er heilig in dat het drankje een helende werking heeft. Hoofdpijn en ook andere kwalen kunnen worden opgelost door simpelweg een glaasje concerto te nuttigen. Zeker dus het proberen waard. Cin cin!
Pizza uit Tramonti
Italië en pizza gaan hand in hand dus zal dit als een vrij voor de hand liggende suggestie klinken. Toch is de pizza in Tramonti net weer even anders dan je in bijvoorbeeld Napels, Salernoof elders in de regio. Tramonti kent een lange geschiedenis en zijn hieruit veel tradities ontstaan die tot op de dag van vandaag nog steeds bestaan. De bereiding van de pizza is er hier één van en stamt uit de tijd van de maritieme republiek van Amalfi. De houtovens in Tramonti draaiden op volle toeren voor het bakken van pane biscottato. Dit brood werd twee keer gebakken, het was daarom ideaal voor de lange tochten op zee, waar het brood met wat zeewater weer zacht werd gemaakt. Wanneer de oven op de juiste temperatuur gebracht moest worden, bakte men eerst een brood van roggemeel dat op smaak werd gebracht met verschillende kruiden en reuzel. Dit brood groeide uiteindelijk uit tot de pizza zoals we die vandaag de dag kennen.
Dat de bereiding van pizza hier een serieuze zaak is, blijkt wel uit het feit dat Tramonti in 2010 als eerste Italiaanse gemeente de De.Co. (denominazione comunale, een gemeentelijke erkenning die de kwaliteit waarborgt) kreeg toegekend. Het is dus niet vreemd dat er wereldwijd ruim drieduizend pizzeria’s zijn waar de pizzabakkers of eigenaren oorspronkelijk uit Tramonti komen en op deze manier een belangrijke en eeuwenoude traditie in stand weten te houden.
Pasticciotto
Wanneer je door het kleurrijke Amalfi wandelt, vind je om de paar stappen wel een winkel of kiosk waar iets lekkers met de sfusato amalfitano wordt gemaakt. Uiteraard het proberen waard, maar wanneer je voor de afwisseling graag iets anders wilt om je tanden in te zetten, wandel dan binnen bij Pansa. Ze hebben hier heerlijke gebakjes, koekjes, gekonfijt fruit en chocolaatjes. Een klassieker is de pasticciotto, een gebakje met een vulling van room en kersen die ze hier dagelijks vers uit de oven wordt getoverd. Het is een vrij eenvoudig gebakje waar je door de pure smaak direct verslingerd aan zult raken.
Sfogliatella Santa Rosa
In het kleine Conca dei Marini werd in de zeventiende eeuw de eerste sfogliatella gebakken. Dit bladerdeeg gebakje met gezoete ricotta en gekonfijt fruit ontstond per toeval in de keuken van het Monastero Santa Rosa toen één van de nonnen wilde voorkomen dat er etensresten van de lunch in het vuilnis zouden belanden. Het beetje griesmeel werd gemengd met wat gedroogd fruit, suiker en citroenlikeur zodat er een romig goedje ontstond. Het overgebleven brooddeeg van die dag werd bewerkt met witte wijn en reuzel om een kruimelig deeg mee te vormen. Dit deeg werd bewerkt tot de klassieke vorm die doet denken aan een nonnenkapje en gevuld met room. De gevulde vormpjes werden vervolgens in de houtoven gezet totdat ze goud van kleur waren en werden voorzien van een kers om het geheel af te maken.
De sfogliatella Santa Rosa was een feit en al snel vulde het klooster zich met de zoete geur van de allereerste lading sfogliatelle. In de omgeving kregen mensen al snel lucht van dit lekkers en het gebakje groeide in rap tempo uit tot een ware specialiteit waarvan het recept geheim werd gehouden. Pasquale Pintauro uit Napels wist het recept echter in handen te krijgen en ging er zelf mee aan de slag. Hij paste het recept aan – zo werd de room vervangen door ricotta, verdween de kers en werd de vorm iets aangepast – en wist hij met zijn variant al snel het hart van de Napolitanen te veroveren. Inmiddels is ook het recept van de sfogliatella santa rosa aangepast en bestaat de vulling uit griesmeel, ricotta, gekonfijt fruit, eieren, kaneel en suiker.
Costa d’Amalfi wijn
Het landschap van de Amalfikust wordt gekenmerkt door groene terrassen waar niet alleen citroenbomen volop bloeien maar ook wijngaarden in groten getale aanwezig zijn. Van de druiven die in dit gebied groeien, worden de Costa d’Amalfi wijnen geproduceerd. De Costa d’Amalfi wijn is de benaming voor een groot aantal rode, witte en rosé wijnen die in het kustgebied worden geproduceerd door verschillende druivensoorten met elkaar te combineren en vormen een rijke samenvatting van de smaken van dit gebied.
Zo is de witte wijn van Costa d’Amalfi vaak een combinatie van de druivensoorten Falanghina en Biancolella en de rode wijn van de Aglianico en Piedirosso druiven. De wijnen zijn over het algemeen fris en fruitig en zijn uitstekend met diverse (lokale) gerechten te combineren. Wanneer je neerstrijkt in een restaurant of knusse hosteria aan de Amalfikust om van lokale specialiteiten te proeven, maak je maaltijd dan compleet door één van de Costa d’Amalfi wijnen erbij te laten schenken.
Een kijkje nemen bij één van de wijnhuizen is natuurlijk ook een optie. Om liefhebbers op weg te helpen, is de Strada del Vino in het leven geroepen, een route langs verschillende wijnhuizen in het gebied. Zo kun je terecht in het groene Tramonti of in het sprookjesachtige Furore. Ook op andere plekken aan de kust kun je op betoverende locaties wijn proeven en genieten van schitterende vergezichten, zoals bij Le Vigne di Raito.
Sfusato amalfitano
Een specialiteit waar de Amalfikust wereldberoemd om is, is de sfusato amalfitano. Het gebied verlaten zonder van deze citroen geproefd te hebben, is dan ook geen optie. De sfusato amalfitano, zoals de Italiaanse benaming van de citroensoort luidt, draagt trots de naam in zich van het unieke gebied waar deze vrucht groeit. Met zijn sappige, licht zure smaak en weinig pitjes, is het een prima dorstlesser.
Aan het begin van de elfde eeuw werden de citroenen in dit gebied geïntroduceerd, waarna deze vrucht langzaam maar zeker uitgroeide tot symbool voor dit zonnige kustgebied – met dank ook aan de limoncello die ervan wordt gemaakt, al eindigen lang niet alle citroenen die aan de Amalfikust groeien in deze citroenlikeur. Niets van de citroen wordt weggegooid. Zelfs de bladeren van de citroenbomen worden gebruikt, aangezien deze ideaal zijn om smaak te geven aan het eten. Wanneer je enkel het sap van de citroen gebruikt, wordt de citroen uitgehold en omgetoverd tot beker waar wijn in kan worden geschonken.
Wist je dat je de citroen ook gewoon kunt eten? Met schil en al ervaar je een stukje Amalfikust in je mond, dat vooral smaakt naar meer. Meer over deze bijzondere citroensoort en haar smaken leer je tijdens de Lemon Tour in Amalfi. Je neemt hier een kijkje op het land van de familie Aceto dé plek waar je de sfeer van de Amalfikust daadwerkelijk kunt proeven en kennismaakt met de authentieke ziel van Amalfi.
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust (2021). Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor de Amalfikust vind je in onderstaande artikelen
De beeldschone Amalfikust ademt een romantische sfeer. De kust die van Positano in het westen tot Vietri sul Mare in het oosten loopt, barst van de romantische plekjes waar je met je geliefde schitterende en onvergetelijke momenten kunt beleven.
Ook wanneer je er nooit bent geweest maar enkel foto’s van de verschillende plekken hebt gezien, kun je concluderen dat de romantiek van de plaatjes afdruipt. Het is duidelijk dat je aan de Amalfikust kunt wegzwijmelen bij waanzinnige vergezichten, prachtige zonsondergangen, kunt genieten van bijzondere wandelroutes en beeldschone baaitjes. Niet alleen op Valentijnsdag is de Amalfikust bijzonder romantisch, het hele jaar door is het hier genieten op dromerige plekken. Graag laat ik je een aantal romantische plekken aan de Amalfikust zien waar je, in het gezelschap van de liefde van je leven, op een mooie manier de liefde kunt vieren.
Benincasa vol liefde
Wanneer je de pracht van de Amalfikust even alleen met je geliefde wilt delen en ervaren, dan moet je in Benincasa zijn. De naam zal je waarschijnlijk niet bekend in de oren klinken, maar dit verborgen pareltje blijkt een zeer geschikte plek om elkaar de liefde te verklaren. In het kleine Benincasa kun je bij 3 Brothers Ranch terecht om vanaf grote hoogte dit schitterende stukje kust te aanschouwen. Dat kan te voet maar ook te paard behoort tot de mogelijkheden, wat de beleving een stukje specialer maakt.
Tijdens de rit kom je veel te weten over de rijke geschiedenis van het gebied en je wordt getrakteerd op adembenemende panorama’s. Ver onder je kun je de dorpjes Raito en Vietri sul Mare herkennen terwijl voor je de indrukwekkende Golf van Salerno zich openbaart. De paarden, die zich zonder problemen over het ruige terrein weten te bewegen, brengen je op plekken die voor de meeste toeristen onbekend blijven.
Na het paardrijden kun je op de ranch aanschuiven voor een sfeervolle barbecue. Je krijgt een kijkje in het Italiaanse ranchleven terwijl je smult van lokale lekkernijen en geniet van een adembenemend uitzicht. Wanneer je op zoek bent naar een romantische activiteit én locatie aan de Amalfikust, ben je bij 3 Brothers Ranch aan het juiste adres. Dit is zonder meer een bijzondere en onvergetelijke ervaring om je partner mee te verrassen en vormt een unieke belevenis die je ongetwijfeld nog lang bij zal blijven.
Verliefd in Cetara
De Strada Statale 163 baant zich met haar vele bochten een weg door de omgeving waar rotsachtige bergwanden worden afgewisseld met terrassen vol met citroenbomen en wijngaarden. Terwijl het op de kustweg erg druk kan zijn, vind je ver onder deze kronkelige weg verborgen baaitjes waar je in rust baadt. Deze strandjes zijn vaak enkel over zee bereikbaar, de reden waarom het aantal bezoekers beperkt blijft.
Een betoverende en romantische inham met de naam Spiaggia degli Innamorati – het strand van de verliefden – vind je net na vissersdorpje Cetara. Het is een piepklein strandje waar je op je gemakt wat zonnestralen kunt pakken, een verfrissende duik kunt nemen in het heldere water en de pure schoonheid van dit gebied in je op kunt nemen. Het Spiaggia degli Innamorati is enkel over het water te bereiken, je kunt je vanuit de haven van Cetara naar het strand laten brengen. Pak wat lekkere hapjes in, een fles bubbels en geniet samen met jouw vlam van dit romantische plekje aan de Amalfikust.
Eindeloze liefde in Ravello
Wanneer jij aan je wederhelft de eeuwige liefde wilt verklaren, vind je in Ravello alle ingrediënten die je nodig hebt om je even de hoofdrolspelers in een romantische film te wanen. Het intieme plaatsje zou je in zijn geheel als romantische bestemming kunnen bestempelen. De sfeervolle straatjes, de vrolijk gekleurde bloemen, prachtige bouwwerken en fantastische panorama’s lijken net een filmdecor en heeft deze kustplaats iets magisch wat soms moeilijk onder woorden te brengen is.
Hoogtepunt is zonder twijfel het Terrazza dell’Infinito, het terras met het oneindige uitzicht. De toegang tot het terras wordt gekenmerkt door de tempel van Ceres, de Godin van de akkerbouw. Waar je het blauw van de zee al ziet schitteren, zul je nóg meer onder de indruk zijn wanneer je het terras betreedt. Met een balustrade die wordt gesierd door borstbeelden, heb je vanaf hier een waanzinnig uitzicht over de Amalfikust. Omringd door het groen van de bergen met de kenmerkende terrassen van citroenboomgaarden, de frisse geuren, intense kleuren en een uitzicht waar geen einde aan lijkt te komen, krijg je op dit puntje een goede samenvatting van de schoonheid van dit gebied. Het terras is misschien wel dé aangewezen plek voor het stellen van een belangrijke vraag, maar vormt ook een fijne locatie om gewoon in stilte zij aan zijn te genieten van een mooi moment.
Proeven van de liefde in Pogerola
Wil jij samen met je partner genieten van de schoonheid van de omgeving én de lokale specialiteiten? Reserveer dan een tafeltje bij Acquolina in het hoger gelegen Pogerola. Deze frazione ligt op een steenworp afstand van het drukbezochte Amalfi, maar het behoort niet tot de toeristische trekpleisters van het gebied. Een goede reden om hier dus eens een kijkje te nemen en direct de lokale lekkernijen uit te proberen.
Hostaria Acquolina is hiervoor de aangewezen plek. De zaak heeft een rustieke en gezellige inrichting waar je goed zit, maar buiten op het terras is pas écht het einde. Omarmd door de groene bergen word je getrakteerd op een schitterend uitzicht waarbij het blauw van de zee tot in de oneindigheid lijkt te reiken. Met zo’n uitzicht is het nóg fijner om klassiekers uit de regionale keuken te proeven, uiteraard samen met jou wederhelft wat het geheel nét even iets specialer maakt.
Oneindig verliefd in Conca dei Marini
Het kleine Conca dei Marini is verspreid over twee niveaus. Met zijn wirwar van trappen en steegjes die de terrassen met elkaar verbinden, is deze plaats bijzonder idyllisch te noemen. In deze kustplaats kun je op een uitzonderlijke locatie genieten van een romantisch verblijf, om precies te zijn in het Monastero Santa Rosa. Je zult wel aardig wat centjes neer moeten tellen om hier te kunnen overnachten, maar je krijgt er gegarandeerd een onvergetelijke ervaring voor terug.
Dit voormalige klooster is de plek waar de Sfogliatella Santa Rosa haar oorsprong vond, een bladerdeeg gebakje met gezoete ricotta. Waar voorheen de nonnen op deze sprookjesachtige locatie op de heuveltop de heerlijkste gebakjes de oven inschoven, dient het gebouw tegenwoordig als hotel. Verwacht geen doorsnee hotel. Het klooster heeft zijn originele stijl behouden, maar is omgetoverd tot een luxe vijfsterrenhotel, inclusief adembenemende vergezichten op de toch al schitterende kust. Het hotel beschikt over een spa, er is een fitnessruimte, een restaurant waar je aan kunt schuiven voor gerechten afkomstig uit de keuken die met een Michelin-ster is beloond, een bar en een schitterende tuin met terrassen verdeeld over vier niveaus. Het absolute hoogtepunt van de tuin is de infinity pool die je op het laagste niveau vindt. Het bad is uitgehouwen in de rotsachtige klif en het water lijkt bijna over het randje in zee te stromen. Er is weinig fantasie voor nodig om te begrijpen dat het waanzinnig romantisch is om hier met jouw partner aan de rand van het zwembad, nippend aan een glas prosecco, te genieten van misschien wel de mooiste zonsondergang in je leven.
Wanneer je iets moois te vieren hebt of omdat je herinneringen wilt creëren die je je leven lang bij zullen blijven, boek dan zeker een nachtje in het Monastero Santa Rosa.
Furore rima d’amore
Het kleine Furore en de liefde gaan hand in hand. De naam van het kleine dorpje rijmt op het Italiaanse woord voor liefde, amore, en de liefde is op verschillende plekken in Furore terug te vinden. Er zijn muurschilderingen die de verhalen, mythes en legendes van dit dorp vertellen waarin het thema ‘liefde’ centraal staat en er is een speciaal park in het leven geroepen waar de liefde hoogtij viert: het stadspark Giardino della Pellerina. Verliefde stelletjes kunnen hier hand in hand over de Viale Cupido wandelen, waar zij zijn omringd door romantische verzen uit gedichten en liefdesliedjes. De laan heeft aan weerszijden veertig majolica zuilen met daartussen bankjes waar romantische zinnen op te vinden zijn. Niet alleen zorgen de poëtische woorden voor een romantische sfeer, ook het uitzicht over de kust is vanaf hier prachtig en draagt zo haar steentje bij.
Liefhebbers kunnen in Furore ook terecht voor een romantische wandeling, de Passeggiata dell’amore. Het is een vrij korte en simpele wandeling. Uiteraard is het de bedoeling om deze route samen met je geliefde te lopen en nóg verliefder op elkaar te worden. Onderweg is de route voorzien van verschillende majolica tegels met teksten waar het thema liefde centraal staat. Liefde voor de mens, liefde voor de natuur en liefde voor het leven passeren allemaal de revue en geven stof tot nadenken. Terwijl je uitkijkt op zee en omgeven bent door agave, rozemarijn en johannesbroodbomen, is dit de aangewezen plek om over zo’n belangrijk onderwerp te reflecteren.
Passie in Praiano
Praiano is bezaaid met romantische plekken. Deze kustplaats heeft dan ook alles mee. Ze is omringd door de groene natuur en rotsachtige bergwanden, kent vele nauwe steegjes en trappartijen tot aan zee waar het water smaragdgroen is en er zijn kleine terrasjes waar je geniet van een machtig uitzicht op het verderop gelegen Positano en in de verte het eiland Capri.
Deze componenten zorgen ervoor dat Praiano betoverend is en de juiste basis biedt voor een romantisch dagje/avondje uit. Je hoeft enkel een fijn plekje te vinden, de omgeving doet de rest. Een aperitivo of diner met een oneindig uitzicht op zee en de ondergaande zon, laten je ongetwijfeld even een van de rijksten der aarde voelen. Wanneer je in Praiano blijft overnachten, ga dan vroeg uit de veren. Het moment dat de opkomende zon zijn licht op de zee en bergen laat glijden, is er eentje om samen met je geliefde even intens van te genieten.
Reisgids Amalfikust
De beste tips en bijzondere verhalen heb ik gebundeld in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust (2021). Hierin neem ik je mee naar de schitterende Amalfikust en deel ik mijn persoonlijke tips zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren. Van leuke adressen voor een heerlijke koffie tot verhalen waar je de ziel van de Amalfikust daadwerkelijk leert kennen. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen. Opties voor het openbaar vervoer, de mooiste stranden en tip ik een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor de Amalfikust vind je in onderstaande artikelen
Wanneer je helemaal verslingerd bent geraakt aan de Napolitaanse romans van Elena Ferrante, zul je ongetwijfeld dolgelukkig zijn geweest met de verfilming van de boekenreeks L’amica geniale (My Brilliant Friend). Vanaf 6 februari 2022 is op de Italiaanse televisie het derde seizoen van deze succesvolle serie te bekijken, waar de kijker wederom wordt meegezogen in Napolitaanse sferen.
In Nederland en België zijn de eerste twee seizoen van De geniale vriendin op televisie verschenen en kreeg je een kijkje in het leven van Elena Greco (Lenù) en Raffaella Cerullo (Lila) die samen opgroeien in één van de slechtere wijken van Napels. In de verhalen staat hun bijzondere vriendschap centraal die zo nu en dan gepaard gaat met onderlinge rivaliteit.
In het eerste deel maakt Lenù al kennis met het groene Ischia, een eiland in de Golf van Napels. Ook in seizoen twee meren ze aan op dit schitterende eiland en zullen de beelden ongetwijfeld veel kijkers hebben betoverd. Vaar met mij mee naar het paradijs dat Ischia heet en ik laat je graag de plekken zien die in het eerste en tweede seizoen van De geniale vriendin op jouw televisiescherm zijn verschenen.
Ischia in het eerste seizoen
In het eerste seizoen wordt Lenù in aflevering zes (getiteld L’Isola) door haar lerares aangespoord om wat kleur in haar gezicht te krijgen en tijd aan zee door te brengen. Ze kan terecht bij een nicht van haar lerares, die op het eiland Ischia appartementen verhuurt. Lenù stapt op de boot, laat het drukke Napels achter zich en vaart op een gegeven moment de haven van het sprookjesachtige Ischia binnen. In deze aflevering zijn de volgende plekken op Ischia te herkennen.
Ischia Ponte – Castello Aragonese
De boot vaart de haven binnen en meert aan in Ischia Ponte. Wanneer Lenù voet aan wal heeft gezet, over de pier richting het bedrijvige en historische Borgo di Celsa loopt, is op de achtergrond het indrukwekkende Castello Aragonese te herkennen. Dit kasteel, dat zich op een klein eilandje bevindt, is de bekendste bezienswaardigheid van het historische Ischia Ponte en geopend voor nieuwsgierige bezoekers. Je kijkt hier je ogen uit en je bent hier zeker wel een paar uur zoet. Niet vreemd wanneer je je bedenkt dat er eind zestiende eeuw ruim tweeduizend families op dit eilandje woonden en deze in verschillenden behoeftes moesten worden voorzien. Zo zijn er hier dertien kerken te vinden, een abdij, een klooster, een gevangenis en prachtige tuinen met beeldige panorama’s.
Na aankomst wandelt Lenù het kleurrijke eilandleven binnen en neemt de bus richting Barano.
Uitzicht vanaf het Castello Aragonese
Barano
De bus brengt Lenù naar Barano waar zij de zomer bij Nella Icardo door zal brengen. De scènes op het terras zijn opgenomen in de historische Via Giorgio Corafà in Testaccio, onderdeel van de gemeente Barano. Vanaf het terras is de schoonheid van de omgeving in haar volle glorie te bewonderen, met in de verte het kenmerkende eilandje van Sant’Angelo, La Torre genaamd.
Tijdens haar verblijf op het eiland volgt Lenù het advies van haar lerares op en brengt de nodige tijd aan zee door. Op het eiland komt zij Nino Sarratore en zijn familie tegen en gaat met hen naar het strand van Maronti. In werkelijkheid zijn deze strandbeelden niet op het eiland opgenomen maar in Sperlonga, regio Lazio. De scènes waarin zij de weg beklimmen om van het strand weer naar huis te gaan, zijn echter wél op Ischia geschoten. Het gaat om de Via Iesca, een wandelroute waarmee je vanaf het Belvedere di Serrara het strand van Maronti kunt bereiken. In één van de scènes is te zien hoe Lenù met de familie Sarratore de steile en vermoeiende klim door de groeve omhoog maakt, omgeven door het kenmerkende landschap van dit stukje Ischia.
Spiaggia dei Maronti
Seizoen twee
In het tweede deel getiteld ‘De nieuwe achternaam’, stapt Lenù wederom op de boot. Ditmaal gaat zij met vriendin Lila richting Ischia om op het groene eiland vakantie te vieren. Voor de opnames van de twee afleveringen (Il Bacio en Il Tradimento, aflevering vier en vijf) die de vakantie in beeld brengen, maakte de filmcrew wederom de oversteek naar het eiland. In dit tweede seizoen worden een hoop andere schitterende plekken van het eiland getoond. Ik laat je graag zien waar je deze kunt vinden.
Aflevering 4 – Il
Bacio
Panza – Casa Leone
In het boek neemt het gezelschap hun intrek in een vakantiehuis in de wijk Cuotto. Deze wijk is onderdeel van de frazione Panza en ligt boven het strand van Citara. Je daalt vanaf daar makkelijk af naar het strand, wat in het boek dan ook geregeld wordt beschreven. Voor de scènes in en rond het vakantiehuis streek de crew echter neer in Panza, een plaatsje elders op het eiland. In plaats van het strand van Citara is vanaf het huis het eilandje van Sant’Angelo te herkennen.
Het strand van Citara
Uitzicht vanaf Panza met op de achtergrond het eiland Capri en rechts het eilandje van Sant’Angelo
Na heel wat speurwerk heb ik het adres van het vakantiehuis kunnen achterhalen. Het gaat echter om een privéwoning en om die reden zal ik het exacte adres niet delen. Ik deel wel een kleine hint door een foto van het huis te plaatsen, gezien vanaf de weg. In de trailer is de woning in minuut01:03 te herkennen, het moment waarop Lila voor het raam met de opengeslagen groene luiken verschijnt. De oplettende kijker heeft vast opgemerkt dat het huis inmiddels een likje verf heeft gekregen en er nu een stuk frisser uitziet.
Forio – Palazzo Cigliano
Nino Sarratore keert ook terug naar Ischia. Waar zijn familie wederom in Barano verblijft, brengt hij de zomer door in het huis van een vriend in Forio. Wanneer Lenù besluit hem op te zoeken, wandelt zij door de straten van Forio. We zien haar een trap afdalen, deze bevindt zich onder de verdedigingstoren Il Torrione. Later zien we haar over de Via Roma lopen en zij komt tot stilstand onder het huis waar Nino verblijft. Vanaf de straat roept zij zijn naam en hij verschijnt op het balkon. Dit kenmerkende gebouw waar deze scène is opgenomen, is het Palazzo Cigliano, te vinden aan de Via Cardinale Luigi Lavitrano, 48.
Aflevering 5 – Il Tradimento
Lacco Ameno – Piazza
Santa Restituta
In de aflevering ‘Il Tradimento’, het verraad, vormt onder andere Lacco Ameno het decor. Wanneer Nino en Lila het met elkaar aan de stok krijgen, bevinden zij zich op het Piazza Santa Restituta.
Het terras waarop de scène plaatsvindt, ligt op een steenworp afstand van de gelijknamige kerk die achter in beeld te zien is. Het gaat om het gezellige Le Petit Cafè, vanaf het terras kijk je dan ook zo uit op de kerk die aan de andere kant van plein ligt.
Piazza Santa Restituta in Lacco Ameno
Ischia Ponte – Lo Scuopolo
Ischia Ponte verschijnt wederom in beeld wanneer er een bezoek aan de vismarkt wordt gebracht. Het kenmerkende Castello Aragonese wordt nogmaals in beeld gebracht en daarnaast is ook één van de oudste gebouwen te zien die Ischia Ponte rijk is: het Palazzo Malcovati, beter bekend als Lo Scuopolo. Het palazzo was een verdedigingstoren die in de zestiende eeuw werd gebouwd om te beschermen tegen aanvallen vanaf zee. Filmliefhebbers zullen het gebouw wellicht al herkend hebben. Het gebouw is een geliefd filmdecor en was ook te zien in de The talented Mr. Ripley met Gwyneth Paltrow, Jude Law en Matt Damon in de hoofdrol.
Uitzicht op het Castello Aragonese en rechts het Palazzo Malcovati
Het gebouw is te vinden door op de Via Luigi Mazzella net voor de apotheek (huisnummer 119) de Vicolo Marina in te slaan. Aan het einde van dit straatje heb je aan je rechterkant het historische Palazzo Malcovati.
De weg naar Maronti
De weg met de vele bochten die in Barano naar het strand van Maronti leidt, verschijnt ook in beeld. In de promovideo van aflevering vijf is deze in minuut00:11 te herkennen.
Vanaf het belvedere dat zich op de Via Provinciale Maronti bevindt, kijk je zo uit op het stukje weg dat in de serie in beeld verschijnt. Je hebt vanaf hier een prachtig uitzicht over het strand, La Torre van Sant’Angelo en de rest van de groene omgeving.
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
Het eiland Ischia ontdekken is een groot feest. Het oppervlakte is bezaaid met betoverende plekken waar je kennismaakt met de onvervalste sfeer, prachtige panorama’s, bijzondere tradities en lokale specialiteiten. De verborgen en minder bekende plekjes blijven het leukst, maar een bezoek aan het pittoreske vissersdorpje Sant’Angelo kan bij een trip naar Ischia gewoonweg niet ontbreken. Het plaatsje wordt beschouwd als één van de mooiste kustplaatsen in Italië en behoort tot één van de populairste plekken van het eiland, bij zowel locals als de miljoenen toeristen die hier jaarlijks voet aan wal zetten.
Het is de eenvoud die dit sfeervolle vissersplaatsje zo aantrekkelijk maakt. Desondanks de drukte in het hoogseizoen, kun je hier een glimp opvangen van het ware gezicht van Ischia. De vrolijk gekleurde huisjes die tegen de bergwand zijn aangebouwd, het groen van de omgeving en de vissersbootjes die op het heldere water schommelen geven het geheel een zeer vredige en gemoedelijke sfeer. Met zijn mystieke charme weet dit vissersdorpje mensen van over de hele wereld te betoveren.
Serrara Fontana
Het schattige Sant’Angelo ligt aan de voet van de gemeente Serrara Fontana, waar het dorp onderdeel van is. Van oudsher is Sant’Angelo al een vissersdorpje. De visvangst diende niet alleen als voedsel voor de lokale bevolking maar was ook een waardevol ruilmiddel. De vis werd geruild tegen wijn, vlees en andere producten die afkomstig waren van andere delen op het eiland en werden veelal via zee vervoerd.
Het dorpje bestaat uit twee lagen: het lager gelegen gedeelte aan zee en het hoger gelegen gebied met de naam LaMadonnella waar zich de begraafplaats, de kerk en het gros van de luxe hotels bevinden.
Autovrij centrum
Eén van de redenen dat Sant’Angelo ook bij locals erg geliefd is, is omdat het centrum het enige autovrije stadje op het eiland is. Wetende dat je hier geen auto’s of scooters in de nauwe straatjes tegen zult komen, maakt het een erg aangename plek voor het maken van een wandeling. De bushalte en het parkeerterrein bevinden zich bij de ingang van de stad, vanaf daar daal je te voet verder af om in de bijzondere wereld van Sant’Angelo te duiken.
Wirwar van steegjes
Wanneer je naar beneden wandelt, geniet je onderweg van schitterende plaatjes waarin Sant’Angelo zelf en de helder groene zee die het dorp omringt de hoofdrol spelen. Wanneer je een stukje bent afgedaald, kom je in een wirwar van smalle straatjes terecht die zijn gevuld met winkels en enkele barretjes, terwijl je tussen de gebouwen door een glimp opvangt van de zee en de groene omgeving. Deze karakteristieke nauwe steegjes zijn de ideale plek om de lokale sfeer in je op te nemen en te begrijpen wat Sant’Angelo onderscheidt van andere plaatsen op het eiland.
Helemaal beneden aangekomen, maken de nauwe straatjes plaats voor een weids plein dat wordt omringd door verschillende bars, restaurants en winkels, met recht tegenover de kenmerkende rots van Sant’Angelo. De terrassen in de zon zien er verleidelijk uit, waar het met een drankje en wat lekkers meer dan goed toeven is. Uitkijkend op de haven en de kenmerkende taferelen die hier te spotten zijn, kun je hier met gemak een paar uur blijven zitten. Simpelweg genieten van alles wat er te zien is en er om je heen gebeurt, is één van de beste dingen die je in Sant’Angelo kunt doen.
La Madonnella
Wanneer je tijd hebt doorgebracht in het centrum van het dorp, neem dan ook een kijkje in het hogere gedeelte La Madonnella. Je moet er wat trappen voor trotseren, maar het is heerlijk om hier rond te kijken en de bijzondere details van de omgeving in je op te nemen. Je komt locals tegen die werkzaamheden verrichten in de tuin maar altijd tijd zullen maken voor een praatje, je spot bijzondere details in keramiek en prachtig gekleurde bloemen en je geniet bovendien van een schitterend uitzicht op het dorp, met het kenmerkende eilandje als stralend middelpunt.
Isolotto di Sant’Angelo
Het eilandje van Sant’Angelo, La Torre, is uitgegroeid tot symbool van het dorpje en behoort tot één van de oudste delen van het eiland Ischia. Deze rotsachtige heuvel van vulkanische oorsprong heeft een hoogte van honderdvijf meter en is middels een zandstrand met het vasteland verbonden. In het verleden was het eilandje stukken groter en het vormde tot aan de achttiende eeuw het belangrijkste deel van dit gebied. Het oppervlak bestond toentertijd uit verschillende terrassen die voor de landbouw werden gebruikt. Met tarwe, peulvruchten en gerst aan de zuidkant en wijngaarden, olijf- en vijgenbomen aan de noordkant was het Isolotto di Sant’Angelo een zeer vruchtbaar gebied waar dan ook flink gebruik van werd gemaakt.
Door de aanwezige monniken werd er hoog op het eilandje een kerk gebouwd, gewijd aan San Michele Arcangelo aan wie het dorpje naar alle waarschijnlijkheid zijn naam te danken heeft. Tijdens de Aragonese periode werd er op de top een uitkijktoren gebouwd zodat bewoners op tijd gewaarschuwd konden worden voor piratenaanvallen. Eén van de laatste aanvallen op dit stukje van Ischia vond plaats tijdens de Franse bezetting van het Koninkrijk Napels. Aan het einde van 1808 werd Ischia gedurende een vijf uur durende aanval vanaf zee gebombardeerd, waarbij het vanaf alle kanten werd beschoten. Tijdens deze aanval vatte de toren op een gegeven moment vlam. Toen er in het daaropvolgende jaar een aanval op de eilanden Ischia en Procida plaatsvond, werden de toren en de kerk van Sant’Arcangelo flink beschadigd. Met deze gebeurtenissen verloor La Torre zijn defensieve en religieuze waarde, wat voor mensen reden was om dit stukje Ischia te verlaten.
Uitzicht vanaf La Torre
De mensen lieten dit stuk van het eiland achter zich, waardoor het dorpje zich verder ontwikkelde, ditmaal richting de andere kant van de haven. Sant’Angelo werd uitgebreid waarbij de bergwand langzaamaan werd gevuld met de gekleurde huisjes. Hoog boven het vissersdorpje, in de zone La Madonnella, werd er een kerk gebouwd. Het houten beeld van San Michele Arcangelo werd vanuit de oude en vervallen kerk naar het nieuwe religieuze bouwwerk gedragen, zodat de verering van de heilige kon worden voorgezet.
Het feest van San Michele Arcangelo
Op 29 en 30 september vindt traditiegetrouw elk jaar het feest van San Michele Arcangelo plaats, wat een grote happening is. Op beide dagen vindt er een processie plaats waarbij het beeld door de smalle straten van het dorp wordt gedragen. Op de tweede dag eindigt de processie op het plein in de haven, waar het beeld tot aan het einde van de middag blijft staan. Aan het begin van de avond gaat het beeld aan boord van een vissersbootje, waar de processie over zee begint, bedoeld om de heilige om bescherming te vragen tegen de gevaren van de zee. Na het boottochtje gaat het feest verder en de avond wordt vervolgens afgesloten met een spectaculaire vuurwerkshow.
Beroemdheden in Sant’Angelo
In 1932 opende Miramare als eerste hotel van Sant’Angelo zijn deuren, waarmee zij zich op leken te maken voor de grote toeristenstroom die een aantal decennia later op gang zou komen. Hotel Miramare is uitgegroeid tot één van de populairste en bekendste accommodaties op het eiland, mede door de beroemde gasten die hier geregeld inchecken. Zanger Andrea Boccelli bracht hier zijn vakantie door, ook oud-voetballer Maradona kwam hier eens langs en het is algemeen bekend dat Miramare het favoriete hotel is van Angela Merkel, voormalig Bondskanselier van Duitsland.
Een andere beroemdheid die een tijdlang in een bescheiden hotel in Sant’Angelo verbleef, was de Chileense dichter Pablo Neruda. Met zijn geliefde Matilde genoot hij hier tijdens zijn ballingschap van het eiland ook zij werden verliefd op dit pareltje. De plek inspireerde de dichter niet alleen tot het schrijven van teksten, het was in Sant’Angelo dat Matilde tot de ontdekking kwam dat Pablo niet kon zwemmen. In het heldere water dat Sant’Angelo was het Matilde die hem leerde het hoofd boven water te houden.
Inmiddels is Sant’Angelo heel wat hotels rijker die, dankzij de aanwezige thermale bronnen, bijna allemaal over een eigen spa beschikken.
Verfrissende duik
Het heldergroene zeewater dat Sant’Angelo omgeeft, ziet er op warme zomerdagen behoorlijk aantrekkelijk uit. Het dorp leent zich dan ook prima voor een verfrissende duik en verschillende plekken waar je je badlaken uit kunt rollen. Aan de voet van het dorpje kun je terecht op het strand dat het centrum met het eilandje verbindt. Het strand is niet heel erg groot en het kan met name in de maanden juli en augustus al vroeg op de dag druk zijn. Een ander plekje waar het van het zeewater kunt genieten én van een geweldig uitzicht, is aan de oostkant van het dorpje. Het betreft hier geen strand maar een rotspartij vanaf waar je zicht hebt op het spiaggia dei Maronti, één van de populairste stranden van Ischia, en in de verte het eiland Capri.
Een pareltje en tevens oase van rust, is het strand van Cava Grado. Deze kleine baai bevindt zich op een paar passen van het centrum van Sant’Angelo, net voor het gedeelte waar de autovrije zone begint. Wanneer je na een bezoek aan Sant’Angelo zin hebt in een duik op een iets rustiger plekje, wandel dan naar dit kleine paradijsje. Het is een klein strandje met fantastisch helder zeewater en zicht op La Torre.
Eveneens schitterend is het strand van Cava Ruffano, dat een stukje verderop te vinden is. Ingeklemd tussen een schilderachtige rotspartij die grenst aan smaragdgroen zeewater, wordt Cava Ruffano vaak bestempeld als één van de mooiste stranden van het eiland.
Intiem Sant’Angelo in het najaar
Waar het dorpje in de zomer wordt overspoeld door toeristen, is het in het najaar een stuk rustiger. Deze periode stelt je in de gelegenheid om Sant’Angelo op zeer intieme wijze te ervaren. Op een mooie zondagmiddag, na de uitgebreide lunch, tref je wat locals die hier de benen komen strekken, maar zijn de straten van Sant’Angelo nagenoeg leeg. Zelfs in deze periode, wanneer het wat kouder is en veel van de eetgelegenheden en winkels zijn gesloten, is het heerlijk om rond te struinen door dit kleine vissersdorpje en te genieten van de kleine details die dit plekje zo uniek maken. Juist op die dagen proef je de authentieke sfeer des te meer en kun je enkel concluderen dat Sant’Angelo een waar juweeltje dat juist door haar eenvoud schittert en fascineert.
Reisgids Ischia
Het e-book Ischia – Het groene eiland in de Golf van Napels biedt alle inspiratie en informatie om alles uit een verblijf op het eiland te kunnen halen. Ik heb mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij de mooiste plekken op het eiland niet hoeft te missen. Fijne adressen om neer te strijken voor een aperitief of een uitgebreide maaltijd, prachtige wandelroutes en bijzondere verhalen die jou het ware gezicht van Ischia laten zien. Daarnaast vind je een hoop extra informatie die goed van pas kan komen, zoals de bereikbaarheid en het openbaar vervoer en ik tip een aantal heerlijke accommodaties.
Meer tips voor Ischia zijn te vinden in onderstaande artikelen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OkLees meer
