Denk je aan Italië, dan denk je vrij snel aan de culinaire hoogstandjes die ze in dit land als geen ander weten te bereiden. Wie de Italiaanse keuken enigszins kent, weet dat er een gerecht is dat in Italiaanse huishoudens vrijwel dagelijks wordt geserveerd: pasta. Pasta is er in diverse vormen en maten en kent bijna elk type zijn eigen saus of combinatie waar in Italië niet van wordt afgeweken.

Wanneer je een liefhebber bent, is een bezoek aan pastaparadijs Gragnano bijna een must. De stad ligt op een steenworp afstand van Napels en staat bekend als La Città della Pasta, de stad van de pasta. Reden genoeg om eens een kijkje te nemen in de plaats die de grootste pastaproductie van het land kent.

Van textielproductie tot pasta

Gragnano ligt aan de voet van de Monti Lattari, ingeklemd door bosrijke bergwanden. Al in de eerste eeuw voor Christus streken mensen hier neer en speelde de tarweproductie vanaf het begin de basis van de lokale economie. Na de uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 zochten mensen uit omliggende steden in Gragnano hun toevlucht waardoor de stad langzaam maar zeker uitbreidde. Erg rustig was het hier niet. Door de eeuwen heen was de stad voortdurend onderhevig aan plunderingen en gewelddadige invallen waardoor inwoners vooral bezig waren om zich hier tegen te verdedigen. Pas toen Willem II in 1166 koning werd, keerde de rust enigszins terug en was er ruimte om op economisch gebied flink te groeien.

Gragnano had zich inmiddels op de kaart weten te zetten met de productie van stoffen en aan het einde van de zestiende eeuw kwam hier de pastaproductie bij. In deze periode openden de eerste families de deuren van hun pastafabrieken, waar men zich voornamelijk toelegde op de productie van maccheroni. Voor deze productie werd er gebruik gemaakt van watermolens die werden aangevoerd door waterbronnen die rondom de stad ontsprongen. In de Valle dei Mulini zijn de ruïnes van de watermolens een stille herinnering aan deze bloeiperiode. Daarnaast bleek de ligging van Gragnano ook nog eens ideaal voor het hele productieproces. Voldoende wind, zon en de mate van vochtigheid creëerde de juiste omstandigheden om de pasta drogen. 

Pasta in de straten

Het drogen van de pasta gebeurde in de straten van de stad. De hoofdstraat Via Roma werd de strada dei maccheroni genoemd, waar de pasta in de zon en met behulp van de wind te drogen werd gehangen. De straat werd speciaal ontworpen voor deze essentiële stap in het productieproces en dusdanig aangelegd dat de doorgang van de wind werd bevorderd en er voldoende zonlicht was voor het drogingsproces.

Straten en pleinen in Gragnano waren doordrongen van de geur van verse pasta, die middels een constructie van bamboestokken en lijnen werd opgehangen. Het drogingsproces kon met name in de winterperiode wel tot dertig dagen in beslag nemen en moesten de stokken en lijnen met enige regelmaat verplaatst worden zodat alle slierten op juiste wijze konden drogen.

In de loop van de zeventiende eeuw was de pastaproductie dusdanig populair dat vrijwel alle inwoners zich hiermee bezighielden. Toen eind achttiende eeuw de zijderups uitstierf, kwam er definitief een einde aan de textielproductie. Vanaf toen stortte heel Gragnano zich volledig op het vervaardigen van pasta.

De vork van Ferdinand II van Bourbon

Ferdinand II van Bourbon, koning van het koninkrijk der Beide Siciliën, was een fijnproever en het is aan hem te danken dat Gragnano uiteindelijk uitgroeide tot dé stad van de pasta. Op 12 juli 1845 gaf schoof hij in Gragnano aan voor een lunch om een bord verse pasta te verorberen. Hij was zo content met de kwaliteit van het goedje, dat hij ter plekke de fabrikanten uit de stad opdracht gaf om vanaf dat moment de levering van lange pasta’s aan het hof te verzorgen.

In die tijd bestond er nog niet echt geschikt bestek voor het eten van lange pasta’s zoals de spaghetti. Men probeerde met een meertandige spit de pasta op nette wijze te nuttigen, wat niet erg soepel ging en bovendien door de scherpe punten ook niet erg verstandig bleek te zijn. Met de handen eten was voor de leden van het koningshuis geen optie, dus gaf de koning zijn kamerheer de opdracht hier een oplossing voor te vinden. Na wat knutselen kwam hij op de proppen met een houten variant van een viertandige vork, een instrument dat door de koning met enthousiasme werd ontvangen. Met dit handige voorwerp kon hij nu zonder te veel gedoe zijn geliefde spaghetti oppeuzelen. Het hout werd uiteindelijk vervangen door staal, wat hygiënischer en gebruiksvriendelijker was. De vork werd al snel in Napolitaanse huishoudens dankbaar onthaald en is inmiddels niet meer naast een bord spaghetti weg te denken.

Pastacrisis

De negentiende eeuw vormde de absolute glorietijd voor pasta producerend Gragnano. Waar het voorheen enkel ging om kleine familiebedrijven, openden nu grote fabrieken hun deuren. Met de komst van elektriciteit werd er tevens moderne apparatuur geïntroduceerd waarmee de handpersen werden vervangen. Door de Eerste en Tweede Wereldoorlog en de naoorlogse periode, brak er voor de pastaproductie in Gragnano een moeilijke tijd aan. In het noorden van het land werden er fabrieken geopend die over meer financiële middelen beschikten, wat voor het zuidelijke pastaparadijs behoorlijk wat concurrentie betekende. De zware aardbeving die in 1980 de regio trof zorgde ervoor dat meer pastafabrieken er definitief de brui aan gaven en er slechts een handjevol werkplaatsen waren overgebleven.

Pasta Hoofdstad

Ondanks de moeilijkheden waar de pastaproductie in de afgelopen eeuwen mee te kampen heeft gehad, staat Gragnano nog steeds op de kaart als dé stad van de pasta. Sterker nog, ze blinken zo uit in het produceren van dit product dat de Pasta di Gragnano in 2013 het Indicazione Geografica Protetta (IGP) keurmerk kreeg toegekend.

Dat Gragnano de pasta hoofdstad van Europa is, is iets waar men bezoekers op alle mogelijke manieren aan wil herinneren. Bij aankomst in de stad word je welkom geheten met de woorden Benvenuti a Gragnano – Capitale Europea della Pasta. Door de hele stad zijn er verwijzingen naar het product te vinden, tref je om de paar stappen een winkel waar je pasta kunt kopen en zijn er diverse fabrieken die hun deuren voor het publiek hebben geopend.  

Pasta-street art

In Gragnano zijn er diverse street art werken te vinden die zijn aangebracht door internationaal bekende artiesten. Uiteraard zijn er in deze werken verwijzingen naar het product waar de stad om bekendstaat. Zo heeft de Nederlands-Napolitaanse Jorit op een van de muren van de stad de iconische acteur en komiek Totò afgebeeld. De afbeelding is  een scène uit de film Miseria e Nobiltà waarin Totò met zijn handen een portie spaghetti wegwerkt.  

De Italiaans-Spaanse artieste Leticia Mandragora schilderde de getalenteerde actrice Sophia Loren. In haar oren bungelen grote oorbellen waarin de pastavorm farfalle te herkennen is en schittert aan de zijkant haar wereldberoemde uitspraak ‘Tutto quello che vedete, lo devo agli spaghetti’ (alles wat jullie zien, heb ik te danken aan spaghetti). 

Een stukje verderop is er een ander werk van Leticia te zien. Ditmaal heeft ze een ander beroemd personage vereeuwigd dat onlosmakelijk met de regio Campania is verbonden. Op de zijkant van een gebouw is voetbalheld Maradona afgebeeld, zittend op een voetbal, te midden van een tarweveld.

In het centrum van de stad is er op een hoekje op de Via Roma een schildering te vinden van street artist Spos.art. Het werk draagt de naam Fili conduttori (leidraden) en zijn er handen afgebeeld waar slierten doorheen glijden. Dit werk symboliseert de geschiedenis van Gragnano, waarbij de textielproductie ten einde kwam en de zijden draden werden vervangen door pastadraden.

Pastifici

De stad telt tegenwoordig ongeveer twintig pastifici, pastafabrieken, waar nog steeds op traditionele wijze pasta’s worden geproduceerd. Wandelend door het centrum van de stad vind je om de paar meter wel een zaakje waar de pasta wordt verkocht, op de gevel schittert vaak de naam van de desbetreffende familie die zich nog steeds bezighoudt met het vervaardigen van het product.

Museo della Pasta

Naast de vele zaakjes waar je als liefhebber originele IGP-pasta’s in kunt slaan, zijn er ook fabrieken die de deuren voor het publiek hebben geopend en een waar museum hebben ingericht.  Aan de Via Roma 27 bevindt zich het Museo della Pasta van de familie Cuomo. In de ruimtes van het historische pand werd voorheen de tarwe gelost en bewerkt, tegenwoordig maak je hier een reis door de geschiedenis van de pasta én die van de pastafamilie Cuomo.

Je reserveert een bezoek via het telefoonnummer +39 331 53 87 768 of door een mail te sturen naar info@pastacuomo.com.

Pasta Somma

Aan de rand van het Piazza Guglielmo Marconi bevindt zich onder de boog de fabriek van Pasta Somma. Dit kleine familiebedrijf werd in de vijftiende eeuw opgericht, in de periode dat de pastaproductie populair begon te worden. De huidige werkplaats bevindt zich op de overblijfselen van de oude pastafabriek en wordt eeuwen later de pasta in hetzelfde pand geproduceerd waar honderden jaren terug de tarwe werd gemalen en werd verwerkt tot een hoogstaande kwaliteit pasta. Somma houdt de productie bewust klein en exclusief. De kleine zaak vormt het enige fysieke verkooppunt voor deze uitmuntende pasta, daarnaast wordt er via de webshop wereldwijd verzonden.

Voor de productie wordt er vast gehouden aan oude basisregels. Zo wordt er enkel gebruik gemaakt van grof gemalen durumtarwe dat met water uit een oude nabijgelegen bron tot een soepel deeg wordt bewerkt. Het deeg wordt vervolgens met behulp van bronzen matrijzen tot pasta geperst. Ook het drogingsproces dat hierop volgt gaat op klassieke wijze waardoor de kwaliteit van de pasta wordt gewaarborgd.

Pasta Somma heeft naast de winkelruimte ook een klein museum ingericht waar nieuwsgierige liefhebbers een kijkje kunnen nemen. Zoals aangegeven bevindt de huidige werkplaats van Somma zich op de plek van oorspronkelijke pastafabriek. Het museum is ingericht met vondsten en gereedschappen die in het verleden bij de productie werden gebruikt en zijn de originele tanks waar het graan in werd gewassen en een stukje van het oude stadsaquaduct te zien. Het is een ruimte die geschiedenis ademt en het rijke pastaverleden van Gragnano tastbaar maakt.

Het museum is op afspraak te bezoeken. Je maakt een reservering door een mail te sturen naar galleriadelgrano@gmail.com.

La Fabbrica della Pasta

Wanneer je bij La Fabbrica della Pasta voet over de drempel zet, word je verwelkomd door schappen gevuld met wel honderden soorten pasta. Dit is het domein van de familie Moccia die de fabriek heeft opgedragen aan vader Mario Moccia. Vader Moccia had een kaasmakerij maar geboren en getogen in Gragnano was de aantrekkingskracht tot pasta enorm sterk. In 1976, een jaar waarin de pastaproductie in de slop was geraakt, besloot Mario het roer om te gooien. Hij gaf toe aan de drang om, net als zijn voorouders, pasta van hoogstaande kwaliteit te produceren en het Moccia-merk nieuw leven in te blazen. In het historisch centrum van de stad toverde hij een oud gebouw om tot pastafabriek om zijn droom te kunnen verwezenlijken.

In 1994 werd de fabriek verkocht maar Mario’s kinderen sloegen de handen ineen om de droom van hun vader alsnog realiteit te maken. Uit liefde en passie én om hun vader te eren, openden zijn de deuren van La Fabbrica della Pasta.

Familiegeheimen en tradities

La Fabbrica della Pasta is een magische plek die eeuwenoude familiegeheimen en tradities waarborgt. Elke stap van het proces wordt met oog voor detail en de kwaliteit van het eindresultaat genomen. Alleen het hart van de tarwekorrel wordt gebruikt, dat wordt gecombineerd met het water uit een eeuwenoude bron en men gebruikt enkel bronzen matrijzen om de pasta vorm te geven. Het drogingsproces is lang en delicaat, wat zorgt voor een unieke structuur en een ultieme smaak. Wanneer de pasta gereed is, wordt deze in handgemaakte verpakkingen gedaan en krijgen een plekje op een van de planken in de sfeervolle winkelruimte.  

Dankzij de toewijding en kennis die de familie Moccia in het vervaardigen van de pasta stopt, waren zij  de eerste pastafabriek die het IGP-keurmerk Pasta di Gragnano wisten te bemachtigen. Zoon Antonino, bijgenaamd il Pastaio (de pastamaker), heeft in de afgelopen jaren maar liefst honderdtwintig pastavormen gecreëerd. Op veel van deze vormen heeft La Fabbrica della Pasta patent. Een van deze vormen wordt bestempeld als de grootste pastavorm ter wereld, de Caccavella. Deze pasta heeft de vorm van een pannetje, waar het ook zijn naam aan te danken heeft (caccavella is Napolitaans voor kookpot), en wordt geserveerd met een smakelijke vulling zoals de combinatie van aardappelpuree met octopus.

Ook voor de andere pastavormen heeft de familie heerlijke recepten die ze graag ter inspiratie delen.

Pastamuseum

La Fabbrica della Pasta heeft ook een museum ingericht waar eeuwenoude familieschatten tentoon worden gesteld. Oude houten persen, stellingen waar pasta hangt te drogen, gereedschappen en zeldzame afbeeldingen van Gragnano zorgen voor een uniek inkijkje in de geschiedenis van dit pastawalhalla onder de rook van Napels. Tijdens een bezoek wordt met passie verteld over de pasta, de geschiedenis, het proces en worden de verschillen tussen ambachtelijke en industriële pasta duidelijk in beeld gebracht.

Het museum is gratis te bezoeken. Het is wel nodig om vooraf een reservering te maken. Je kunt reserveren door te bellen naar 081 8011487 of door een mail te sturen naar relazioniesterne@lafabbricadellapasta.it.

Na een bezoek aan Gragnano zal je kijk op pasta voorgoed veranderd zijn. Het zal er wellicht voor zorgen dat je voortaan kritischer bent bij het inslaan van je pastavoorraad. 

Het bekoorlijke eiland Capri, gelegen in de Golf van Napels, heeft al sinds mensenheugenis een enorme aantrekkingskracht op de mens gehad. Romeinse keizers, dichters, schilders en sterren uit de filmwereld hebben zich door de charme van het eiland in laten pakken en dit stukje Italië in hun hart gesloten. Dat de rijksten der aarde graag koers zetten richting Capri, heeft ervoor gezorgd dat deze bestemming bij veel mensen op het wensenlijstje prijkt. Capri is een plek die je eens in je leven bezocht en gezien moet hebben.

Wanneer jij je wilt laten betoveren door de unieke pracht van Capri, bereid je dan goed voor. Voordat je voet op de boot richting het droomeiland zet, is het verstandig om van een aantal zaken op de hoogte te zijn zodat je je tijd op dit kleine oppervlakte goed kunt besteden en niet voor al te grote verrassingen komt te staan. Ik help je graag op weg en stip een aantal punten aan die je moet weten wanneer je naar Capri gaat. Ben je op zoek naar gouden tips voor een dagtrip Capri? Je leest het in dit artikel.

1. Capri is duur

Ik trap af met een punt waar de meeste mensen niet al te verbaasd van op zullen kijken. Capri is duur. Dat is zeer kort door de bocht, want dit betekent zeker niet dat je voor een bezoek aan het eiland per se diep in de buidel moet tasten. Wanneer je de prijzen op het eiland vergelijkt met de prijzen in Napels en omgeving, kun je stellen dat het eiland behoorlijk prijzig is. Betaal je in Napels voor een cocktail op een terras rond de vijf euro, op Capri moet je daar toch zeker nog een paar euro extra voor neertellen. Er zijn barretjes in en rondom Capri-stad waar je gemiddeld twaalf euro voor een drankje betaalt, maar het is geen uitzondering om voor een glas wijn vijfentwintig euro af te rekenen. 

Wanneer je naar het hoger gelegen Anacapri gaat, blijkt je geld toch net even iets meer waard te zijn. Je scoort hier een verfrissende Limoncello Spritz voor zes euro en hanteren de meeste eetgelegenheden tarieven die te vergelijken zijn met de prijzen die we in Nederland en België gewend zijn.

Een verblijf boeken in Anacapri kan ook vaak wat geld schelen. Uiteraard is dit niet op alle accommodaties van toepassing, er zijn genoeg verblijven te vinden waarvoor je de hoofdprijs betaalt om er überhaupt voet over de drempel te kunnen zetten. Zoek je echter goed, dan vind je tussen het grote aanbod pareltjes waar je voor een fijne prijs een paar nachten kunt overnachten. Bijkomend voordeel van een verblijf in Anacapri is dat je in dit schilderachtige stadje van de lokale sfeer geniet en je tegen het vallen van de avond bent omgeven door eilandbewoners. Dit maakt een verblijf op het eiland nét even wat authentieker en je krijgt de kans om een glimp van het ware Capri op te vangen.

Meer budgettips om tijdens je verblijf op Capri wat euro’s uit te sparen, heb ik in onderstaand artikel op een rij gezet.

De beste budgettips voor je trip naar Capri

2. Bereikbaarheid

Het eiland kan alleen bereikt worden per boot vanaf het vasteland. Capri is het makkelijkst te bereiken vanuit Napels, waar uit beide havens dagelijks boten vertrekken. Bij Calata Porta di Massa stap je op de veerboot van rederij Caremar, terwijl vanaf Molo Beverello maatschappijen NLG en Snav meerdere malen op een dag met een draagvleugelboot richting dit paradijsje vertrekken.

Verblijf je in Sorrento, dan stap je daar op de boot  (NLG of Caremar) die je in een klein half uur naar de haven van Marina Grande brengt.

In het hoogseizoen is het ook mogelijk om vanuit Salerno en een aantal plaatsen aan de Amalfikust het eiland te bereiken. Vanuit Salerno vertrekt er dagelijks een boot van Alicost die onder andere aanmeert in Amalfi en Positano om vervolgens door te varen naar Capri. Tegen het einde van de middag vertrekt de boot vanaf Capri weer naar de Amalfikust, met als eindbestemming Salerno. 

3. Capri is geweldig in het najaar

Buiten het hoogseizoen een vakantie inplannen is helaas niet voor iedereen een optie. Heb je echter de mogelijkheid om wel een reis buiten de drukste periode van het jaar te boeken, overweeg dan zeker Capri als bestemming. Het eiland heeft alles in huis om zich de ideale nazomer-bestemming te mogen noemen.

In het najaar komt het eiland bij van het hoogseizoen en zijn er beduidend minder mensen op de been. Strandtenten, enkele eetgelegenheden en wat winkels zijn tegen eind oktober dan al wel gesloten, maar van de schoonheid van het eiland kun je het hele jaar door genieten. Doordat de temperaturen in het najaar iets zijn gedaald, lijken de kleuren van het eiland en de zee nóg intenser. Je krijgt bijna de indruk dat het nog zomer is maar dan wel omringd door een stuk minder mensen. Tot zeker eind oktober kun je in de azuurblauwe zee terecht voor een verfrissende duik en kan het op sommige goed gepositioneerde strandjes op een zonnige herfstdag erg zomers aanvoelen.  In het najaar is het voor de volle honderd procent genieten op Capri. Je krijgt in deze periode de kans om op een ontspannen manier te ervaren waarom dit eiland zo enorm in trek is en wat Capri nu zo bijzonder en uniek maakt.

4. Capri is een wandelparadijs

Ben je een wandelliefhebber en staat een trip naar Capri op de planning? Maak dan naast zwemkleding ook ruimte in de koffer voor een paar comfortabele wandelschoenen. Het eiland kent diverse wandelroutes waar je flink wat kilometers kunt maken. Onderweg word je overrompeld door de natuurlijke schoonheid en bijna surrealistische panorama’s die Capri zo uitzonderlijk maken. Bij veel wandelaars is il Sentiero dei Fortini populair, een pad dat langs zee van Punta Carena naar de bekende Grotta Azzurra loopt. Langs de route liggen er drie forten die in 1806 door de Britten werden gebouwd en later door de Fransen zijn uitgebreid. Deze bouwwerken hebben in verschillende periodes gediend als militaire posten om het eiland te verdedigen.

De route is goed te doen, maar voor iemand met hoogtevrees misschien net even iets te uitdagend op sommige stukken. De route wordt duidelijk aangegeven doormiddel van wegbewijzering en keramieken bladzijdes voorzien met informatie over de plaatselijke flora en fauna.

Een klim naar Monte Solaro, het hoogste punt van het eiland, wordt door fanatiekelingen niet uit de weg gegaan. Het is een redelijk eenvoudige klim en een goede manier om de drukte van de stoeltjeslift te vermijden. Op de top geniet je van een spectaculair uitzicht waar je de pracht van dit stukje Campania in haar volle glorie aanschouwt. Vanaf hier kun je de via de Valletta di Cetrella, waar zich een klein kerkje bevindt, verder wandelen en via een rotsachtige zigzag route helemaal afdalen tot aan Capri-stad. Deze route wordt de Passetiello genoemd en wordt onderweg op diverse punten de weg aangegeven. Deze afdaling is spectaculair maar is het sterk aan te raden om hier enige vorm van navigatie te gebruiken omdat de route niet op alle punten duidelijk wordt aangegeven.

Een andere optie is de Anginola-route. Deze is echter iets pittiger en is er onderweg een stuk waar je jezelf met behulp van kettingen door de rotsachtige omgeving moet verplaatsen. Enige ervaring is daarom vereist of ga op stap met een ervaren gids die de omgeving als geen ander kent.

De wandelroutes op Capri zijn over het algemeen goed onderhouden en duidelijk aangegeven.

5. De eilandbewoners zijn bijzonder vriendelijk en behulpzaam

Capri mag worden gerekend tot een van de meest toeristische bestemmingen ter wereld. Jaarlijks zetten miljoenen toeristen hier voet aan wal en is het op veel plekken vaak over de hoofden lopen. Op sommige plekken kan het in juli en augustus zelfs zo druk zijn, dat je nauwelijks de ene voet voor de andere kunt zetten. Deze drukte in de straten en in het openbaar vervoer heeft logischerwijs ook gevolgen voor de eilandbewoners, voor wie het dagelijks leven gewoon doorgaat. Staan in een drukke bus of zich een weg banen door de massa in de nauwe straatjes zijn zaken waar zij in het hoogseizoen mee moeten dealen. Desondanks de topdrukte waar het eiland in bepaalde maanden mee te maken heeft, zijn de capresi buitengewoon vriendelijk en behulpzaam jegens toeristen gebleven. Het geduld en de bereidheid om een vreemdeling op weg te helpen is bijna bijzonder te noemen, vooral wanneer je je bedenkt met hoeveel bezoekers zij jaarlijks te maken hebben. Gevraagd maar vaak genoeg ook ongevraagd schiet een eilandbewoner je te hulp. Wanneer je net even te lang stilstaat en wat verloren om je heen kijkt is het slechts een kwestie van tijd wanneer een local je met plezier de weg naar het centrum wijst of je informeert waar de dichtstbijzijnde bar is.

De capresi hebben geleerd met het toerisme te leven en hebben bovenal begrepen dat deze mensen ervoor zorgen dat er geld op het eiland komt én rondgaat. Dit betekent zeker niet dat ze elke vakantieganger als geldmachine zien en je een loer proberen te draaien. Het feit dat mensen naar hun eiland komen – een plek waar ze zelf maar wát trots op zijn! – en daar hun geld uitgeven, is iets wat zij eenvoudigweg waarderen. Het minste wat zij terug kunnen doen, is een verloren vreemdeling de weg wijzen en een keer extra diep ademhalen wanneer ze zich in de drukte moeten mengen. 

6. Capri heeft indrukwekkende bezienswaardigheden

Het eiland staat bekend om de indrukwekkende schoonheid, fraaie vergezichten en de luxe winkels waar menig Hollywood-ster graag rond komt neuzen. De panorama’s zijn voor veel mensen reden om naar het eiland te komen om zo een paar mooie plaatjes te kunnen schieten die het bezoek aan Capri vereeuwigen. Capri heeft echter meer te bieden dan winkels en een mooi uitzicht. De Grotta Azzurra is alom bekend, maar is er nog een flinke lijst met andere bezienswaardigheden waar je een goed beeld krijgt van de rijke geschiedenis van Capri en de aantrekkingskracht die het eiland door de eeuwen heen op mensen heeft gehad.

Een elegante villa waar een schrijver zijn toevlucht zocht, een kartuizerklooster dat bijzondere schatten waarborgt en overblijfselen van diverse villa’s die Tiberius op het eiland liet bouwen zijn slechts enkele voorbeelden.

Wil je weten wat je écht moet zien en den op Capri, lees dan dit artikel. Ben je van plan om een dag op het eiland te besteden, dan vind je in dit artikel de beste tips om in korte tijd een goede indruk van Capri te krijgen.

Reisgids Capri

Staat een trip naar het eiland Capri komend jaar op de planning en wil je graag op pad met de beste tips? In de digitale reisgids De Magie van Capri heb ik mijn persoonlijke tips verzameld zodat jij het eiland Capri kunt ervaren zoals ik het ken. Het zijn allemaal plekken waar ik zelf graag kom, van een salumeria waar je een heerlijk broodje kunt laten bereiden tot een plek waar je uitgebreid kunt tafelen met producten uit eigen tuin. Verborgen plekjes waar je de pracht van het eiland even voor jezelf lijkt te hebben en ik deel mooie tips voor een unieke lokale ervaring. Zo laat ik zien bij welke caprese je thuis aan kunt schuiven voor een maaltijd, waar je in een betoverende tuin wordt ondergedompeld in het eilandleven en waar je zelf de handen uit de mouwen steekt om een eilandgerecht te leren koken.

Meer tips voor Capri vind je in onderstaande artikelen:

• De beste tips voor een dag Capri
• De beste budgettips voor je trip naar Capri
• Capri: wat je écht moet zien en doen
• Waar slapen op het eiland Capri
• Giardino di Capri – Ervaar authentiek Capri in een betoverende tuin
• Gratis bezienswaardigheden op het eiland Capri
• Villa San Michele – Juweel op Capri